Alle inzendingen over kuikens van de fuut

Houdt maar een paar uur Voor Kaag wat zoets, voor Segers te veel zuur Voor Rutte op den duur een functie elders Kaag blijft, drijft Segers af dankzij Mees Kool Alleen haar kuikens moeten nog naar school…

Aan de Oosterdijk zat eens een kras fietsenzaakje waar heel vroeger, toen al emancipaat, de regel bestond ”op een gazelle gaat zelfs een vrouwe keurig rond” zo verkocht Jonkheer Douwe menig fiets voor een knaakje. En mocht de velocypide onverhoopt niet meer willen na een frigide gillen beroerd gelaten -op de zanderige paden- werd de stuurvrouw…

Dan later een fuut die plotseling verdwijnt en even later ergens anders weer verschijnt. Een kikker, hij klautert zojuist op de kant. Hij is nu liever even op het land. Er heerst een zekere vrede en rust. Daar word je jezelf van bewust.…

Klein verhaal op lentewater in galop over bedaarde golven waterzebra's De kleurenpracht drijft maar niets uiteen verse vis als dagaanbieding 'Opent uwe mond' al vroeg begrepen zij stellen geen vragen Dobberende generaties ogenblikken zonder zorgen onbekend met gisteren onwetend over morgen.…

De kippen trappen wel eens op hun kuikens maar nooit uit woede. De vrouwen weven de tapijten, waar vele mannen overlopen. Daklozen in hun doos het lijkt of mijn doos nog veel kleiner is. Komende dagen van nevel, de zon vergeten staan we machteloos?…

wit Haspengouws karaat laat heuvels welig blozen wijl hommels in hun raat zich honingzat verpozen zie ginds de kuikens hollen achter hun moeder eend onder stuifmeel en pollen waggelend door de beemd ik voel de warme lente zuchtend door ’t ruisend riet en hoor het zo bekende herhaald meerstemmig lied…

Een meerkoetpaar trekt in het kroos hun sporen en met een sierlijk halsje duikt een fuut. Een vissenschool verschijnt in helder water, dat keert als spiegel kijkers weer omhoog. Aalscholvers troon en hemelend daarboven de lucht, een vlucht, een zucht: “Wat drijft een eend?”…

er staat een wachtrij in mijn tuin van irissen tulpen en anemonen een voor een laten ze zich zien en dansen op de lentetonen de zon lacht en temperatuur stijgt het leven voelt opnieuw geboren al het grauwe is verdwenen voorjaar klinkt in onze oren ruik het groen voel zonnestralen duik een bos in en ervaar zie de kuikens en de lammeren…

lammetjes huppelend in de wei kalfjes slechts even een blik opvangend van hun moe kuikens worden gemest net uit het ei biggetjes nog niet op gewicht weten het niet maar ze worden opgelicht allen lachen het leven toe de slager slijpt z’n bijlen en messen en na z’n werk te hebben gedaan kan hij ze in het hakblok te rusten slaan hem wacht…

Onder druk gekakel opent zich een nieuwe dag papa kraait koning mama tokkelt ontbijt op bed en de kuikens zij knoeien de volkorenkruimels in dit kippenhok is het weer weekendpret thee croissants verse jus d'orange beschuit met bramenjam Oost-Indisch doof zo begint de zondag niet slecht dan dicht ze een jalouzie nog heel…

Ik zit in mijn stoel Hij is van hout, mooi glimmend hout Maar als ik opsta zie ik stof Mooie rode effen stof Ik eet kaas Ik eet gele kaas, ik eet geel Kuikens zijn geel Die eet ik dan weer niet Voor hen maak ik een uitzondering Ik praat in mezelf Ik praat hardop tegen mezelf Ik geef ook antwoord Maar ik versta niet wat ik zeg Het klinkt…

geen bloed voelen stromen zo bleek als vaal katoen mijn bed niet uit te komen geen fut om iets te doen volledig hol van binnen als een lege batterij soms even buiten zinnen de wanhoop heel nabij mijn passen voelen zwaar het eten smaakt me flauw ik leef als een kluizenaar de wereld kleurt zo grauw ik wil niet langer lijden dit doet…

zittend aan de kant van het meer turend over het weidse water is het heerlijk genieten een fuut zwemt voorbij met jongen op zijn rug jonge eendjes volgen hun moeder zwanen zwemmen statig in colonne langs het heldere water geeft zicht tot op de bodem een school visjes is te zien in de diepte met de zon helder aan de hemel de wind kabbelend…

dobberen wat in het water de golfslag verstoort hen niet het zijn diverse soorten als waterhoen, eend en fuut op de wal staat een reiger in zijn grauwe verenjas standvastig tuurt hij naar beneden naar het donkere oppervlak in de bomen rondom het water huizen diverse vogelsoorten hun zangkunsten zijn voortreffelijk geen les is er aan…

Kip, kip, ik hou van jou kip, kip, waar blijf je nou leg een eitje in het zand dan pak ik het in mijn hand Kip, kip, leg gauw een ei kip, kip, kom maak me blij leg een eitje in het gras ik wou dat het zo ver al was Kip, kip, ik hou van jou kip, kip, waar blijf je nou leg een eitje, leg het gauw zijn je kuikens geel of blauw?…

Nieuwe klanken krijgen een gratie; geven toe aan het leven in zijn behoefte aan een te herwinnen fut. Nieuwe krachten opdoen is terug naar de bron in het nieuwe jaar. Het verlangen daar iets nieuws te ontmoeten spiegelt zich in het heldere water; integer en in een transparante ontmoeting met elkaar.…

hij ontwaakte bij een kwakend kikkerkoor nog voor de zon het zenith raakte terwijl op 't blote water een zwaan haar nek opdraaide tot een witte vlek kraaide ergens een haan pluizen buiken van donzen kuikens trippelden in trosjes tussen groene bosjes gras als was het een schouwspel voor een snelle fietser en…

Het wijde moeras heft veel ruige eilandjes, waarop eenden stil en ongestoord hun kuikens opvoeden en beschermen. De reine poelen, vol vrij leven van dieren, hebben onder zich een zeer lange buis, waardoor fel bijtende vloeistof stroomt.…

je leven werd een kabbelende stroom die kalm meandert tussen zomerkaden de schepen ogen traag en zwaar beladen doch voeren slechts een achterhaalde droom wat futen drijven slaperig en loom een rietkraag lispelt treurig een ballade de avondzon belicht met veel genade de knekels van een jonggestorven boom je houdt de bedding keurig in bedwang…

Plotseling zijn de straten in een stralend zonnelicht gevangen de gezichten van de mensen glimlachen door de zachte lentewind het groen knopt sneller dan verwacht overal is het lentegroen als stille hoop aanwezig, terwijl een kind roept om snoep de bomen zwijgen, nu eindelijk geen regen een moedereend praat tegen haar kuikens in een ietwat…

De kloek waakte over haar kuikens, altijd Onvermoeibaar, dapper, steeds tot alles bereid. Nooit kunnen wij je genoeg bedanken Ik heb niet genoeg woorden of klanken. Onvoorwaardelijke liefde, ze bestaat Ik geloof niet dat jij voor altijd gaat. Na hard labeur komt verdiende rust Dit zegt je dochter, die je kust.…

Alle fut is eruit! Dwaze wegwerpmaatschappij!', orakelde hij als een batterijkip. 'Ach meneer...' zei ik, 'Mijn vrouw is een trein! Zo'n ouderwetse, zoals ze ze niet meer maken! Ze dendert en stoomt, raast met een verantwoordelijkheid aan honderdvijftig per uur, haar overtuigingskracht weegt zowat negentig ton!'…

Je staat er maar van jaar tot jaar achtermuur omgevallen half ingestort het dak dakpannen hangen balanceren zwak op losse latten de fut is eruit kozijnen verveloos al een hele poos ramen vuil en onbewoond en binnen zag ik stofrommel en veel spinrag ooit een stoere boerderij nu een somber wrak wie gaat je opknappen maakt een nieuw dak…

Twee futen weten al de lente zij keken in de glazen bol van de verwachting de reiger scheert over het vrieswitte water onder een lucht van ijskoud blauw desolaat als lege winkelpanden schotsen de oude kale bomen tak aan tak langs de waterkant het daglicht is te schaars kraakt de een tegen de ander mijn wortels verliezen de grip op…

vandaag zaag ik niet door heb er de fut niet voor niet dat ik me er aan stoor als ik enige onvrede hoor er ging ook niets teloor brak geen boor of heb een dichtgeslibd oor nee, mijn gedachten zijn goor en dan moet men zwijgen geen ellenlange rijmpjes rijgen over zuchten, laat staan hijgen daar ga ik uw ziel niet mee bedreigen mijn…

af een reiger heeft zich geïnstalleerd zijn pootjes deels onder de oppervlakte speurend naar voedsel met een eindeloos geduld wanneer ik op de brug verschijn stilsta om het tafereel te aanschouwen wordt de vogel alert en met een schuin oog bespiedt het mij in zijn nabijheid zwemt een koetenfamilie niet veel verder ook die van een Fuut…

De torenvalk kijkt zeer tevreden naar bos en beemd beneden de velden zijn goed jachtgebied zijn status hoog verheven hij overziet met scherpe blik wat daar zich tussen kruiden gevangen in zijn ogenblik bevindt aan lenteleven Het erfrecht van de dood laat jagers prooi beloeren een haas valt hem ten deel hij kan zijn kuikens voeren Daar…

gekozen lief dan spetterend tot zij nat ten slot het jawoord geeft door haar snavel dan te richten op als lelijke eendjes de verliezers die hij eerst toch verjagen moet voor het paren hen huwen kan van witte brood de dagen nog kiest hij haar een nestelplaats waarna in donsveren roeiboot hij badderend op vleugels vlucht opdat nooit de kuikens…

als lentebloesem over het land heen strijkt komen vlinders met rijk aan kleuren een heerlijk bestaan wordt hun aangereikt met al die verleidelijke geuren aan een rand van een meer zit een zwaan haar toekomst uit te broeden omgeven met een romantische sfeer zal ze haar kuikens voor gevaar gaan behoeden op een bankje langs de waterkant…

jaar in de oostvaardersplassen zie je ze 's zomers niet meer verkassen inpoldering in de flevo lijkt een feit boven moeras hoog in de boom stil afgemeerd moest ons gezag weer weten wat ze schransen vanwege de resten muskusratten jonge ganzen zijn ze door faunabeheer nu al geïntegreerd privacy telt zelfs voor edele zee-arenden niet kuikens…