Netgedichten

netgedicht (nr. 11.574):

Wandeling langs een kwakende morgen

hij ontwaakte bij een
kwakend kikkerkoor
nog voor de zon
het zenith raakte

terwijl op 't blote water
een zwaan haar
nek opdraaide
tot een witte vlek
kraaide ergens
een haan

pluizen buiken van
donzen kuikens
trippelden in trosjes
tussen groene bosjes gras
als was het een schouwspel
voor een snelle fietser

en op de steiger langs de vijver
stond een reiger onbeweeglijk
beeld te zijn in 't oog
van een schrijver ...

die de dag
zo zag openkraken
vanmorgen
toen de kikkers kwaakten.