Alle inzendingen over kunst

Podiumkunsten, levensecht, theatraal en opvallend in scene gezet, verspreiden erfgoed. Soms geweldig goedkoop sentiment, dat ontroerend overkomt en de toekomstige kenner aanspreekt. Leuke en scherpere teksten, engagement met een tikkeltje zelfspot dat de belangstellende toeschouwer beloont. Openbaar en gigantisch, fel en romantisch…

Ooit vocht je in donkere uren een implantaat van steen uit je hart Onder dreigend wolkendek door storm en nevel terwijl het verdriet rijpte als vruchten aan de boom bedwelmde de koriander Toen de viool het lied van eeuwigheid huilde opende de roos behoedzaam haar hart In prille ochtend onder milde zon…

Kus voel streel mij lief gelijk de zachte lentebries geurt het leven Springt de fontein zilver diamant onder blauw witte wolkenhemel De milde zon lacht in het ochtendrood Zie de merel in boom zingt zonder schroom een vrolijk lied tussen roze bloesem Kom laten we dansen op accoorden van vogels mijn lief elkaar openbreken bespelen…

licht dat streelt de schone schets schept hij het zinnebeeld als hij haar vluchtig ziet raken haar borsten net het riet niet…

vlakken verdelen kleuren passend binnen zwart vormend een geheel…

In structureel geweld wordt wat opwelt bekneld.…

slangen hier zijn waarschijnlijk gewoon vergeten of het nu wel of niet een kunstwerk is dat zullen we nooit weten behalve als we zo nieuwsgierig zijn dat we in het bos gaan zitten wachten om te zien wat ermee gebeuren gaat maar dat duurt vast langer dan we dachten het beste is om het maar zo te laten en je niet meer af te vragen is het kunst…

hij wist op eigen wijze de grootste noten klein te krijgen met rechte rug de voeten vrij begeleidde hij de koren rei op rei pas als de kerk leeg en donker werd hij zich alleen wist in het orgellicht dan zwichtte hij voor solo’s die de hemel raakten de hoogste nootjes kraakten tot een volmaakte melodie…

Lichte bomen stromen over glas. Druppelsporen wijzen naar wat was. Rijmen onder, rijmen naast elkaar. Grijze schitter. Dichter, schrijf het maar.…

‘La patience est l’art d’espérer’ ‘Geduld is de kunst van de hoop, ‘ Voltaire…

De kunst is het leven Met een gevoel van beklemming en Levensangst; smart, de Schreeuw Als Munch. Hier.…

Wat raakt is niet volmaakt. Een lichaam, niet het naakt. Een tijdje geleden hield ik mij bezig met een boek van de Franse filosoof en sinoloog François Jullien. (Cette étrange idée du beau: Dat vreemde idee van het schone). Het distichon is bedoeld als een subjectieve samenvatting van het hoofdstuk Du Nu ou de la beauté (Over het Naakt of over de…

Wegkwijnend naakt, dat lijdt aan verlangen Soepele lijnen, poëtische kleuren Hash, brandewijn, om zijn kijk op te fleuren En Montparnasse in zijn doeken te vangen Filosofie en gedichten aanhangen Verzen vergarend om zich op te beuren Tedere zuilen uit steen los te scheuren Steeds in gezelschap van Maldoror-zangen Zwijn zijnd plus parel…

De eenzame schilder schildert met magisch realisme de dood van inwendige ziel slooft de hele winter zijn verstand letterlijk uit zijn handen wanhoop staat altijd voor hem klaar als bron van inspiratie vallen de lijken per dozijn uit de kast op canvas kan je alles tot leven krijgen zelfs de vele gezichten van de dood en…

heb de mooiste momenten verzameld uit de kunstschatten der natuur een onweersslag wat schuimende golven door zee aan land gebracht regensluiers en het vallen van de eerste sneeuw zonsondergangen met verdwaalde meeuw wilde ze delen met een groter publiek maar in poseren ontviel steeds de ziel ik had het decor van bewegen vergeten…

Flesseblond gekleurd haar grenzend boven volgespoten dikke wenkbrauwen. Grote ogen bezijden een strakneus die opduikt over te vette lippen die een stijve mond doen grijnzen zonder echte lach. Opgeblazen borsten als individuele torens hard als graniet staan boven een platgeslagen buiknavelgat, daaronder dikbillen en uitgezogen dijen, en als…

Een landschap, je kunt er niet bij. Je bent er, het is om je heen. Je laat je ogen lijnen trekken in je hoofd. Je zet ze op een doek. Je zet dat op een vel papier. Nooit is het hier.…

Werkten we vroeger voor de kerken Nu is de ruimte om ons heen, de gebouwen, de lanen, de stranden, de bossen, die er allemaal al zijn of nooit geweest. Een zandvlakte bezaaid met olifanten. Een sneltrein spoor van Lelystad naar Amsterdam de duizenden huizen, de bossen, de standen de sportvelden Dat wat nog niet geweest is. Een eekhoorn knaagt…

(Sint-Petersburg (1997)) Deze stad Ademt een sfeer Van ongeloof Een atmosfeer van Niet te evenaren Deze stad Bergt een groot werk Laat kunst huizen In blijde genâ Met missie bewaren Deze stad Leidt jou via Nevski Prospekt Langs Dostojevski Nabokov naar haar ziel Deze stad Zichtbare geest Winterpaleis Kluis.…

Een maagdelijk witte nacht geschilderd door van Gogh met duizenden stippen in reflecterende verf geluiden dempen hoorbaar zacht en in de verte bast een hond wind streelt het dorre hout langs contouren van boerenerf van zilver schijnt de grond in licht van wassende maan die glans gaat in verstijfde water door alsof alle leven stil blijft…

Tentoonstelling van Sander Grooten, galary hoek Lauriersgracht en 1ste Lauriersdwarsstraat, Amsterdam-Jordaan. Ik wandelde, keek spontaan opzij en ik zag het goed: een batterij een batterij aan lege batterijen over de gemaakte tafel schrijden kunstvormend 'n recyclend geheel op een wijze, dat zie je niet veel Mensen, ga dat zien, ga dat…

Nam niet de Grote Houdini in de ene hand zijn hoge hoed, en in de andere een olifant die hij met een eenvoudig gebaar voorgoed in zijn hoofddeksel kon doen verdwijnen? Wat een onrecht. Mijn hoofd is bloot, en jij, niet eens zo groot en zonder slurf (nou ja), toonbeeld van schoonheid, na zoveel jaar durf jij nog steeds genadeloos aan mij…

‘je haar wil wel’ zegt ze ze knipt het in laagjes krul, krul, kastanje- rood is mooi bij je groengrijze ogen ben ik haar kunstwerk ik hoor bijna Brahms zoals in ‘the great dictator’ met Chaplin als kapper met Chaplin als dictator ik zie er enkel oud uit in vergelijking met haar op het moment dat wij samen in de spiegel zijn. ‘je…

16 mei zal spinvis de tryout doen van zijn nieuwe programma zwaardvis een voorstelling waarin hij streekboekenschrijfster annie schuttersput veldmuis zal begeleiden terwijl erwin olaf een makreel op haar rug bindt ----------------------------------- uit: Daar schrik je toch van, 2008…

Pure vlakke basis-oppervlakten: plafond, muren, wanden en de vloer Primaire kleuren: wit en grijs: vervoering voor dichten over "Geen Gezichten": van veelbelovende kunstenaars. Door 'duur' van Krimpen, nog veel meer puur: van Krimpen: Kunsthal en vele musea waardig Van Krimpen niet meer weg te denken UIT AMSTERDAM, HET TIENDE STRAATJE,…

Aan het eind van sloot en ven waar het land raakt aan de lucht daar ligt een stil en klein gehucht dat is waar ik geboren ben daar weet ik elke weg en steg haast elke struik en boom dat is waar ik mijn dromen droom daar is het goed en wel vertrouwd daar is mijn huis ben ik getrouwd daar in dat stil en klein gehucht ken…

heb ze niet in de hand kunnen houden mijn vrienden en getrouwen beschouwde hen als marionet wij baden vaak hetzelfde gebed heb ze langzaam aangelijnd verfijnd in manipuleren kleedde ze in gelijke kleren maar zij dansten niet zoals ik wenste het bleven eigenwijze mensen heb ze los gelaten toen zij hun kruizen hartgrondig gingen…

De glorietijden zijn voorbij Waarin hij zich bemind kon wanen Ver boven staat en straat verheven Geen bloed, geen zweet, geen tranen Hij schreeuwt vol wrok en woede Dat Nederland hem nodig heeft En in protestmars van beschaving Wordt zijn Waterloo beleefd Dus bedelt hij aan ’t Binnenhof Ach Halbe, geef mij brood In ruil voor staatportret…

[Haiku] de zon is ver heen en sleept het laatste licht mee in zijn ondergang Geïnspireerd op het schilderij 'Sun setting over a lake' van Joseph Mallord William Turner (1775-1851).…

Warm mistig weer drukt de zwaartekracht het dal in Bomen smelten boven boten Plotsklaps verkoeling Tot diepe dieptes uittorenen…