Alle inzendingen over kunsthandel op naam

een en al narigheid voor oude meesters die neigen tot sterven zijn al hun tijd kwijt om op film hun vroege werken onder druk van de erven mogelijk twijfelachtige vlakken tot volstrekt eigen te merken blijft hun herinnering vaag zij voorzien met verse streken wat nog aan voorraad onder ze is voor handel en kunstgeschiedenis van een…

Ooit waren wij verliefd op Annie Schilder Die zong in witte bontjas 'Mon amour' Nu zegt diezelfde band ons dan bonjour En wordt de palingsound slechts nog verstilder Totdat een hunner hits wordt hergebruikt En in een Tarantino-film opduikt…

verstuurd kilte verdwijnt waar rust verschijnt Gevangen in het licht straal ik als nooit tevoren fluisterend zeg ik nogmaals mijn naam ...…

Mens het idee een universele naam voor God bijvoorbeeld ‘Liefdevolle’ maar als te verwachten reacties menselijke krachten muskens wordt dement alsof de demente mens niet voelt en denkt en nu al gevechten mensenwerk wat mag men dan verwachten.…

straten dragen geen namen meer tijd staat stil in dorpskommen zonlicht tussen berooide bomen wind in nauwe doorgangen haastig in de tijd voorbijgegaan schaarse overblijfsels in het losgemaakte in een dagdunne spoeling de stad makt een pas op de plaats al mompelend in zichzelf met andere woorden voor haar voorbijganger…

de nacht draagt zwarte schoenen jouw bekende liederen zal je nooit meer zingen jouw stem was verwondering en verbazing gestorven in de melodie der versmelting jouw naam nu in de wind van verfluistering…

haar naam geeft een klank kleur geeft een gevoel geur zacht duwend op mijn maag traag glijdend over mijn tong licht rollend op mijn lippen schept zij liefde…

en ik schreef mijn naam in de aarde waarin ik mijn voetafdruk achterliet in het water dat mij meevoerde op de stroom in de ongrijpbare lucht die ik greep met m'n adem in de stralen van de zon die mijn dagen verlichtten en verwarmden in die dagen die kwamen en gingen zich vullend met vrede en verdriet ontmoeting en afscheid droom…

Jeroen, je naam in duizend kussen. In de zwoele geur van liefde. De geur van duizend violen vermengd met duizend rode rozen. De zoete geur van samen zijn. Verlangen, hunkering versmelten in het nu. Al dromend duizend en een nacht. Het heden van het stil verlangen…

I. zij wil op bloemen groeien zoals de zon op het zalig onbewolkte zwartvertakte gedachten achterlaten onder het zacht bestreken mos blauw staan op bomen wanneer seringen wuiven naar romige, roze vruchten ver weg van blank beschenen berken die hun kruinen optrekken door het eenzame beven omdat zij niet anders kunnen en…

vragen rennen me achterna en terwijl de stilte tegen me leunt of ben ik in de waan luidt een vlinder de metamorfose van de dood kinderen wisselen land en keren herfst om verplaatsen aarde naar hemel, weer naar aarde en wanneer ik me aan hen bind blijft de weerspiegeling niet onberoerd wij huilen om het afscheid en vinden…

Zeg tegen echt iedereen uit naam van Iemand dit nooit meer te doen...!…

Klos. Kloos. Kous. Couscous. Koers. Kans. Klus. Kras. Kuns'. Close. Eenmaal ben je de klos. Ga je als Kloos door het leven. De kous is nooit af, tenzij je 'm aantrekt: die kans heb je diepgaand beschreven. Als couscous voor een Marokkaan vond je je koers bij De Gids. Jouw klus: krasse verzen storten waar mensen zweren bij Beets. Tegenwoordig…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Wat is u of mij een naam, Werelds prijs of werelds blaam, Als de ziel de dingen weet en mint Dieper dan hun naam, mijn kind? Elk ding krijgt zijn gouden naam Eens in schoonheids vol verzaam Als al schone dingen zijn Zonneklaar en zonder schijn.…

een vaste burcht pronkzuchtig de borden wapens aflijvige namen wachters bestaan niet meer amos kan zo hier binnen rondjes lopen in het rondeel huls van voormalige macht het hoofd is een carrousel van namen de naam een open schrijn een hoog vertrek na hoog bezoek ------------------------------------------- zonneleen 33 www.abelstaring.tk…

Een gloednieuw apparaat in zakformaat waarvoor je maar zes geeltjes hoeft te dokken vermeldt discreet of iemand staat te jokken terwijl je met persoon in kwestie praat. En blijkt het ding na aankoop niet te deugen? Dan werkt het toch, want je doorziet een leugen!…

Het is of je de goden wilt verzoeken, Waarom niet een ter zake doende naam? Misschien kan dat een beetje mee verklaren De ondergang van ‘boekenzaak’ Polare.…

Een naam die niemand wil vult nu de ether, Maar worden de programma’s daardoor beter? Want dat is wél waarop tout Holland wacht. Nogal Pretentieus en Overbodig, Dan rijst de vraag: ‘Waar hep dat nou voor nodig?’…

Voorwaar, Aemilius Aquarel Uw ode aan de niet te dragen Vlinderlichtheid van 't bestaan In 't onderzon- en ondermaanse Waar de lentelissen laaien In groene zeeën van bazuinen Licht laveloos haar voile op Als loflied en ligt ademloos In ozonlaag der zonnewagen Waar tomeloos en ongeremd Icarus zijn paarden ment En lichte luchten atmosferisch…

En toen heb je uiteindelijk je naam verklapt. Ik wilde hem duizendmaal fluisteren in je oren. Maar de zandloper heeft een ander lot beslist. Je was door hoger krachten uitverkoren. En bent alleen over de regenboog gestapt. Meer dan jij heb ik niemand ooit gemist. Zonder jou ben ik een radeloze wandelaar. Zonder jou ben ik verloren.…

In sneeuwwit zand schrijf ik je naam al weet ik dat de wind komt ik zal het schrijven eindeloos herhalen.…

Je naam ging mee naar huis.…

Alle nieuwerwetse namen Van genieën, nieuwe en oude, Kwamen in die schedel samen. Iedre grote geest vertrouwde - Schijnt het - hem zijn diepste gronden En hij ijlt die te verkonden Met een mond als duizend monden. Hoe hij heet? Ik zeg u node Hoe hij heet. Zijn naam is Mode.…

Uit mijn naam, worden vele gedachten verwerkelijkt, overladen met vrede, die nooit komt, met oorlogen en geweld, honger en frustraties, in ijdele hoop, door dure geschenken, ter compensatie, in dezelfde vertwijfeling, die ook volgend jaar, mijn naam misbruikt, kerstfeest...…

Een naam op steen als de hare drijft haar terug in tijd door dromen en visioenen in zinloze strijd zij hield zich groot verzorgde de zieken begroef ze nadien en vond zo ook haar zwarte dood…

Dat alles binnen de taal, Keelklank, eeuwenoude kwaal: Slechts één naam legt iets bloot De eeuwenoude roepnaam Dood.…

– Er worden namen genoemd: Wiersema, Blekemolen, Van Nek. De coureur – kromgebogen over zijn stuur tegen de wind – blijft een vraagteken achter een korte zin: de kopgroep ontsnapt uit het peloton dat in de regel het laatste woord heeft. In de verte haalt hij de leiders in.…

ermee bedoel heb ze geschild van emoties ontdaan ze kijken me kaal aan zinnen hergroeperen werd een wanhopig allerlaatst proberen heb in armoe het werk weggedaan helaas bleef alles staan in het herlezen begon het langzaam vorm te krijgen te borrelen van onbekend leven dat ik niet kon geven heb het losgelaten zonder mijn naam…

En God, Wiens ogen ’t hart doorboren, Heeft nog een nieuwe naam bereid; En wie die naam heeft mogen horen, Geroepen tot de zaligheid.…