Alle inzendingen over kus

Er was schemering en het zachte geluid van golven, klotsend tegen wal en boten Een kampvuur en de herinnering van toen de wijn al was vergoten en de wijsheid zijn keerzij toonde en de liefde mij er beloonde met een kus Waarop ik verviel in vreugde en vragen stelde over de talen waarin verhalen zich de ronde deden Toen ik alleen en…

nu ben je weg, zomaar uit mijn leven gehaald, je bent er niet meer voor een strandwandeling, of een tedere kus. Weg, nergens, totaal onbekend, net of je nooit hebt bestaan. Maar ik wil je een ding laten weten: Ik hou van je en zal je nooit vergeten.…

ik raap de nog groene druiven door hagel gevallen op het mos ontrukt aan stramme ranken nog eer zij bloeiden lieten zij de schepper los ik waak bij een stervende mus te pletter gevlogen tegen beton een ongewenste dodelijke kus door een opgebouwde dode muur die van natuurlijk mededogen niet weten kon zo…

Wat zal er gebeuren als een kus je verveelt en een heftige nacht opeens niets meer scheelt? Dan is de passie weg en de verveling slaat toe Dan is jullie relatie van ouderdom moe…

welke zinnen nog gezegd welk gebaar maakt het compleet hoe innig moet de kus die verzachten kan het leed een laatste woord, een snelle zoen, een blik achterom, heel even wanneer zien we mekaar terug een week lijkt al een leven hoe lang of kort je ook probeert een afscheid doet steeds pijn het besef vooral dat die blik ook echt de laatste…

Je bent met haar, maar met wie ik kus ben jij. Passionele nachten, met een bezette man. Je vriendin zit te wachten, je weet dat het niet kan. Toch ga je maar door keer op keer weer. Geen schuldgevoel hoor, je wilt zelfs steeds meer. Lopend je kamer in, een geur van seks en al.…

De brief, die ik niet meer lezen kon, Glansde koel als het zachte gezicht Van een kalm gestorvene, Wiens lippen een vleug warmte vasthouden Om onze laatste kus niet te verschrikken. De samenvouwing der handen Wil ons naderen reeds niet meer kennen, Hun verstrengeling weert ons. Onder de zoete woorden staat een naam gekrabbeld.…

geluidsmodulatie heeft dat doorbroken de stem overheerst alle communicatie tot liefde wil spreken en wij onze talenten aan moeten breken om te laten zien wat dat is mimiek en gebaar de hand met zijn strelende vingers zacht door je haar zo sprankelt woordloos licht in je heldere ogen als ik de stilte van je gezicht sprakeloos kus…

Mijn liefste Jij gaat nu slapen Ver van mij In een fluister schud ik Jouw kussen op Weef er dromen in Kus liefde op de slaaprimpeltjes Van je wangen Trek het dekbed in warmte Over je heen Met mijn armen vol van passie Streel ik de hartstocht Van mijn zijn Mee met alle verlangende dromen Laat ze jou warm houden Tot wij weer samen zijn…

Hou de dageraad even voor me vast, wil je dan pluk ik de bloemen fris van morgendauw en door de ochtendnevel zien we de zon weer klimmen mijn lief, ik hou zoveel van jou *** Hou de bloemen even vast voor me, wil je dan kus ik zacht jouw volle lippen en je haar en in de rode glooiing van de kim zien we de nacht weer komen mijn…

De vrouw slaat haar benen over elkaar zij waant zich alleen in haar nonchalance haarzelf bewegen is niet wat zij ziet waant zich alleen en onbespied Straks krijgt zij thee in de salon wat toastjes met kaviaar en een kus Op haar schoot leest zij gedichten vertaald in het Nederlands van Poesjkin Haar wangen worden rood en zij streelt haar…

Kan er niet een kikker komen die ik dapper kus? -------------------------------------------------- uit: 'Och, ik elleboog me er wel doorheen', 1988.…

Betonnen ding wat nooit bewoog nooit ging je omhoog een brugwachter zag je daar niet staan je kon gewoon er onderdoorvaren of overheen gaan iedereen sprak er af prille liefdesparen ook relaties waarvan men sprak in zoveel roddeltalen achterklap en staren stelen van een kus even vlug dat betonnen ding wat nooit bewoog altijd was…

Ik kus je vaarwel in gedachten. Jouw geur weg liefde vertrouwen en passie. Leeg hart ik haat en mis je. Eens vervuld van liefde nu pijn.…

omdat we elkaar niet kennen; omdat we van elkaars bestaan geen weet hebben; wanneer je dicht bij me bent zeg ik dat je mooi bent en niet alleen; en streel en kus ik je.…

Over afstanden van tijd en ruimte kom je zomaar bij me, kus je me ongeremd en kruip je in mijn wezen, hartverwarmend. Je gezicht, het is ouder geworden, maar ik zie nog steeds dat betoverende, waar ik destijds voor viel, nog steeds voor kniel.…

Ik teken de wereld op je buik en jouw navel is de zon kus jouw borsten, zijn nu bergen weet nog hoe het ooit begon ogen die elkaar ontmoetten daar op dat zonnige terras bestelde jij een cola ik 'n koffie weet nog precies hoe dat was tot we niet meer konden ontkennen schoten we gezamenlijk in de lach spontaan begin wat zich liefdevol ontwikkelt…

Oog op doofnetels gericht keel gesnoerd gehoor geremd alles gaat langzaam slapen luister en kijk hoe mijn leven te boetseren handen brokstukken rapen scherven rood geel en blauw blinde hitte voelbaar kouder borsten wiegend op de wind het late voelen vroege oorsprong vindt kus ik de glimlach van je lippen scherven raken goudgetint.…

en zie daar zijn we weer tezamen om de afstand af te leggen met een steeds zwijgzamere verbeelding misschien zullen we weer vertrekken en verder leven achter het gebarsten raam van de stamboom het schateren hebben we immers achtergelaten in kinderlijven, geen kus meer die nog vruchten schudt uit het koele water dat tussen ogen…

wat zijn woorden als je in handen reiken respect kunt laten blijken bij een blik die vol vertrouwen oogt in samen weten in een kleine hint die uit vergeten weer herinnering oogst met een lach die doorbreekt als de zon en warmte geeft rondom als een kus die liefde laat ontwaken en steeds naar meer gaat smaken woorden zijn een…

van de schone uit Boskoop, gekend als goudreinet een beetje munt en een snufje kaneel het geheel verpakt in een deeg van Braziliaans kikkererwtenmeel Als kers op de taart een sausje van tahin theelepel gula djawa en het sap van een Marokkaanse mandarijn met een vleugje geelwortel van de Algerijn Dankzij jou kan het leven als jouw kus…

niet voor antiek craquelé van oude doeken houtsnijwerk en smederij van edele metalen het zegt me niets wil het echte leven om me heen een lach de warme blik handen die me strelen geen verstild gezicht of landschap uit verleden het eiken waaraan door generaties is gebeden maar mijn armen om jouw lijf in eigentijdse liefde en een kus…

houden de wijzers van de stationsklok tegen ik draag geen bloemen onaangenaam dwarrelt koude lucht op ik denk aan de gesloten blinden stof dansend in zonnebanen over het bed met de koperen spijlen vermomd als de maan herken ik haar achter het beslagen raam haar lippen om mijn naam ik wacht op haar koffer haar arm om me heen een kus…

Kus me als de wind maak me nat met je regen voer me, voer me weg weg als, als met regen stromend ’t putje in en laat me vreemd, achter ontmoet me achter op een onbekende kruising bekoor me daar als vriend al is dat misschien niet misschien wel, verdiend leid me naar avontuur waar ’t uur geen toezeggingen doet en waar de stand van…

Altijd zou ik die kus van Vader onthouden en mijn kinderen vertelde ik ervan. Ook vertelde ik hun van de juffrouw en van de vriendelijke klank in haar stem. Een jaar lang was er nabijheid en was ik omringd van goedheid, een wal om mij heen. ---------------------- uit: En toch (1977)…

Ik aêmde op uw lippen mijn leven, Ik smolt in een kus aan uw mond; Ik smachtte om een hemel te geven... Ai, ’k gaf maar mijzelve in die stond! Er flikkerde een vlamme in uw blikken, Waar de flonkrendste starre voor taan’... Ik minde u zo teder, ik minde u... Hoe ziet ge zo koud nu mij aan?…

je gezicht is vrouw gevoelig in de plooitjes je huid licht donzig en fluwelig van begrip zachtjes streel ik vleugjes glimlach van je bovenlip je lippen openen mijn hart vertellen jouw deel in mijn leven spreken mij apart zoenen terug als ik een kus wil geven ik heb je ogen niet gepeild je blikken deel ik vluchtig die momenten…

je rolt naar binnen in een glazen bol ik zie je vaag verstopt in kleuren van beweging je vertraagt wordt man het naakte constateren zonder schaamte breekt je los passie gaat floreren ik koester zacht wat jij als hard in mij wilt schonen kus je mond in zoenervaren natte dromen we komen tot de uitputting gaat lonen…

Haar glimlach nog zo mooi, haar wang zo zacht als bij die eerste kus. Een paar uur later gleed ze weg. Hij schudde zijn hoofd Blijven leven voor elkaar werd nu heel nijpend niet meer waar.…

je wiegt leven met je adem je borst verrijst uit zachte rust ogen sluiten nog de morgen buiten gedachten zijn met slaap gesust het kind speelt in je dromen zijn lach op je gezicht je haren glanzen nog wat vochtig in het eerste schemerlicht ik neem afscheid van ons samen kus je zachtjes zal nu gaan wij gaan de uren…