inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.552):

station Alkmaar

de blikken van stille mensen op het perron
vertragen de trein
hun slappe armen houden de wijzers
van de stationsklok tegen

ik draag geen bloemen
onaangenaam dwarrelt koude lucht op

ik denk aan de gesloten blinden
stof dansend in zonnebanen
over het bed met de koperen spijlen

vermomd als de maan herken ik haar
achter het beslagen raam
haar lippen om mijn naam

ik wacht op haar koffer
haar arm om me heen
een kus

Schrijver: kornelis, 14 april 2014


Geplaatst in de categorie: tijd

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 127

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Almaresare
Datum:
5 mei 2014
Email:
almaresare67gmail.com
Mooi en zacht.
Prachtige zin: haar lippen om mijn naam.
Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
17 april 2014
Email:
irmart140xs4all.nl
Prachtgedicht, zo zangerig een perronscene beschreven...
Zeer romantische voltreffer Kornelis!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)