Alle inzendingen over kwaadaardig

Aan Y. van Alphen Hoe onvoorstelbaar hard sommige mensen Zijn ze vergeten jullie te vergassen? Haar ogen puilden bijna uit hun kassen Het herbegon, het aloude verwensen Vaak kreeg zij 'vuile rotjodin' te horen Zij moest zonodig hier in Holland wonen Bracht vijf jaar oorlog, doodde vaders, zonen Totdat de Duitsers eindelijk verloren…

een gehaaid iemand zoek ik zelf nooit op, doet me meteen steigeren.…

Intense straling brokkelt kwaadaardige cel tot een verlichting.…

Ze moest zich alle dagen Daardoor kwaadaardig gedragen, Dat was haar levensstrijd. Het is niet iedereen gegeven Naar eigen wens te leven.…

als een vlek kwaadaardig woekerend tussen huid en vlees drong je mijn leven binnen zonder te vragen of het wel paste koel en technisch precies werd je verwijderd maar het litteken dreigt…

Een Brits acteur omschreef het Opperwezen Als ‘agressief, kwaadaardig en gestoord’, Hij wílde niet eens naar de hemelpoort, En even moest hij voor vervolging vrezen. Maar bijna niemand was daardoor geraakt, En ook God zelf heeft geen bezwaar gemaakt.…

Hij doet wel Alsof hij het allemaal meent Geloof het niet Het is allemaal spel Geef hem een vinger Die hij dankbaar neemt Hij belooft je hemel Maar trakteert je hel Denk niet Dat hij is veranderd Het licht gezien heeft Zijn weg gevonden Op het rechte pad Hij pretendeert iets nobels Geeft je vertrouwen Uiteindelijk is het toch een rat…

Er is geen spijt als ik bijna niet aan je denk onregelmatig misschien, maar dan denk ik meer over je heen alsof jij niet bestaat . omdat ik je niet bemin, ook al is het zo dat jij je aan me vastklampt, en mocht het je lukken mij los te laten, laat me dan alsjeblieft met rust. . Belieft het jou, op een onverhoeds moment, toch weer de kop op…

Ik zie kwaadaardige gedachten, komen en tot stof vergaan. In ons warme bed begrijp ik, wat niet kan worden begrepen. Hier, in de stilte van de nacht. Nu, waar de morgen op ons wacht.…

Kwaadaardig staar je op de koperen jongens en hun veerkracht in de branding. Je berekent de curven van de vrouwen met geringschatting want ze verachten je om het spinrag op je hoofd, je bleke paddenbuik, de stinkzwam van je geslacht, de karbonkel in je bilspleet.…

ik zie de vogels gaan zacht ruisen hun vleugels rust en vertrouwen een enkeling lijkt even stil te blijven staan om daarna te duiken in volle snelheid kwaadaardig te fluiten het is met jou gedaan nog sta ik met lege handen wieken zij in vlucht voorbij…

De zaaier ging uit om te zaaien en hij zaaide woorden woorden, die wortel schoten geworteld in kwade aarde om daar kwaad bloed te zetten onkruidsverdelgers hielpen niet de zware zwarte leugens bleven welig tieren en kwamen met kommer en kwel , kwaadaardigheid kwam met pijn die nooit is weggegaan..…

Mijnheer Duivel is wel kwaadaardig: straft zijn eigen volk. Er wordt geen waarlijke taal gesproken: alle boosaardige dromen drijven slechts weg op een Babylonische wolk... .…

Klanken stromen kil Uit je mond Vormen ijzige woorden Die in loze beloftes Hun graf vinden Jij bent mijn kanker Kwaadaardig woekerend Heb je me nodig Om te bestaan Je spiegelbeeld onherkenbaar Camouflage voor verdriet En ik heb je antwoorden niet De stilte tussen de woorden die je niet sprak Versta ik nu meer dan ooit…

wijl de roddelmachines in het dorp schande en leugens over haar en haar familie rond bazuinden en verspreidden spraken haar ogen zei haar lichaam voor hem de ware taal zeggend ik heb mezelf voor jou bewaard hij was de enige die in haar geloofde glas helder als kristal fonkelde hun liefde voor elkaar zo snoerde liefde kwaadaardigheid…

Ooit zal er een herfst komen als een kwaadaardige petemoei en alle bloemen en bladeren van ons afnemen, dan zullen ons alleen nog verwrongen takken resten en kussen, koud als bevroren frambozen.…

hoe kwaadaardig spreidt de avond zijn zwarte lokken en besmeurt de deurmat met oud belegen woorden de nacht onpartijdig van geest toch aanwezig met voorbereide zetten die mat maar wel opmerkend zijn want geen duisternis kent zijn gelijke onzedig en samenzwerend scharniert de slaap op lustige momenten, het laken herkent de melodie en figureert…

Aaibaar, zacht, kwaadaardig. Ik heb haar ingeleverd, uitgeleverd, een offer bij halve maan aan de god met de grote K. De ander is dapper en bungelt voor twee, wat heeft ze voor keus? Ik streel mij, altijd op zoek, nooit meer zomaar uit liefde. En hij, wat vindt hij, huid onder handen?…

een maand of twee geleden zijn zachtjes uit mijn bil gegleden Fris en fruitig ben ik weer terug van weggeweest en van geest totaal niet moe ik kwam al snel tot het besef dat zij, die zich zo belangrijk vonden en onomwonden van het momentum profiteerden, en zagen zij hun kansen schoon maar juist zij, die zich zo gefrustreerd kwaadaardig…

Als bij een wankel spookschip op de Grote Oceaan klimmen gedrochten aan boord voor het nog verder uithollen van mijn bestaan Of ik nou naar het vooronder of naar het kraaienest glip, ze worden nergens door gestoord, als aasgieren pikken ze toe, tot mijn laatste stukje verzet Ze sollen met me, al ben ik hondsmoe, hun kwaadaardig sadisme…

altijd is er de massaliteit die broeit waar anonimiteit de kiem is voor kwaadaardig verzet alleen stilte en het persoonlijk gebed laat onze weerstand komen tegen de dwazen die op wereldmacht azen zwarte schapen worden als eerste geliquideerd omdat zij de kudde met onrust omgeven in hun niet gemanipuleerd leven nog steeds restten…

In een netwerk van haat wordt het virus gevoed De aarde wordt besmet met een kwaadaardig virus. Langzaam nestelt het zich in metro, tram, trein of bus Terreur is een virus, dwalend in een zieke geest. In een poel van verderf wordt er geslacht als een beest. De aarde wordt besmeurd met deze zieke virus terrorist.…

Steeds weer terug die innerlijke strijd tussen geweten en daadkracht geest en waarachtigheid met beide voeten in de oorlog van een wereld waar vrede soms kwaadaardig aanvoelt via meningen en verschillen uitgangspunten en efficiëntie in verloren tijd verloren verklaar je een deel van jezelf zonder mystieke oorsprong in een lijf van vlees…

Uitgeteld lig ik onder De spiksplinternieuwe Scan naar het plafond Te staren terwijl mijn eerste Bestraling plaatsvindt - Twee laboranten bevinden zich In de ruimte naast me, zij Besturen met kundige hand Het apparaat dat alle Kwaadaardige restanten Uit mijn lichaam verdrijven moet - Ze hebben mij gerustgesteld, Ik voel me veilig…

Juist ik, die door het pesten toen destijds mijn baan en toekomst had verloren had moeten zien wanneer de grap verdween en in jouw ogen nog slechts als een kwaadaardigheid verscheen.…

Maar rijmt niet op mijn pillen, die kunnen dan kwaadaardig zijn. Pijn rijmt ook op mijn, ja zeker, 't is mijn pijn. Kan minder of erger zijn. Maar gerijmd of ongerijmd... hij blijft altijd mijn pijn…

Bel Jacqueline van de Kinderphone Blijf-van-m'n-lijf huis, lockdown, kamernood Of Iron Man, die zanger uit Nieuw-Zeeland Tien keer gevaccineerd! Da's pas tantième Hij deed het voor het geld, maar met zo'n dosis... Immuunsystemen zijn niet lineair Nu ligt die man op de intensive care 't Wordt voor die halve zool un grand problème Neem…

Het kind in mij lag op apegapen, vernederd door geselslagen en kwaadaardige benauwenissen. Het kind in mij redde het maar net, vergiftigd door religiositeit en inhumane barbaren. Het is een groot wonder dat het kind in mij heeft weten te overleven door de taalkunst en dat het laatste woord daarover nog lang niet is uitgesproken.…

een aalscholver schoot door stuivend schuim de jongen schrok en trok een cirkel om zich heen tegen het donker zag hij drie meter breed een vogel neerkomen en broeden op de wateren kwaadaardig het wachten beu keerde hij huiswaarts met een dooie vis die hij te ruste legde op de zinken winkelluifel na vele dagen zag hij leven wemelen…

Tien jaar beleefde ik donkerte Geliefden wilden helpen Vrienden stonden klaar Om de gapende wond te stelpen Natuurlijk Het lag voor het oprapen Maar het voelde kwaadaardig Met mijn gesloten geest Ik ontwaar nu weer een geest Niet als een spook uit het verleden Nee, een die mij over de drempel tilt Ik betreed een schone ruimte Niet als leeg…