Netgedichten

netgedicht (nr. 39.519):

Borst

Ronde buiteldingen waren mijn borsten
en ik had ze lief.
Aaibaar, zacht, kwaadaardig.
Ik heb haar ingeleverd, uitgeleverd,
een offer bij halve maan
aan de god met de grote K.

De ander is dapper en
bungelt voor twee, wat heeft ze voor keus?
Ik streel mij, altijd op zoek,
nooit meer zomaar uit liefde.
En hij, wat vindt hij,
huid onder handen?

Ik voel zijn vingers niet,
als hij me al aanraakt.
Haar plaats gewezen, daar was het,
weet je nog?
Vergeten naast elkaar.