Alle inzendingen over kwik

Met thermometer hoog in het kwik, duurde de dag een etmaal lang De dans echter, die gaf aanleiding voor een periode die echt zeer verwart Als zand in je handen verglijdt de tijd van eeuwig, naar een moment van droevig…

Met thermometer hoog in het kwik, duurde de dag een etmaal lang De dans echter, die gaf aanleiding voor een periode die echt zeer verwart Als zand in je handen verglijdt de tijd van eeuwig, naar een moment van duivels…

Gelijk een daske zijt ge dik, Gelijk een kwartelke van kwik, Gelijk een moorke soms zo zwart, Mijn klein, klein dochterke, mijn hart! Maar nu gewassen je daar zit, Daar is geen engelke zo wit, Daar is geen lammeke zo zoet, Mijn klein, klein dochterke, mijn bloed!…

- Voor Agnès - Jezelf zo schikkend als was ik een bad, hoofd onder kin, rug langs mijn buik spoel je aan in zilver en kwik. Lig nu stil. Langzaam laat ik het water lopen. De kruik kleedt je uit in het helderste wit. Je hals van email, je schouder die schatert van licht. Sluit je de ogen, je haar wordt een wier.…

de verraderlijkheid van water is onzichtbaar voor velen als briljantjes dansen de kabbelende kopjes voorbij gracieus lonkt het, daagt 't uit als de zon hoog aan de hemel de aantrekkingskracht doet verheerlijken zelfs als het kwik gedaald is doet het menig hart sneller kloppen om de ijzers onder te binden met die wonderschone blik…

Gelijk een daske zijt ge dik, Gelijk een kwartelke van kwik, Gelijk een moorke soms zo zwart, Mijn kleen, kleen dochterke, mijn hart! Maar nu gewassen je daar zit, Daar is geen engelke zo wit, Daar is geen lammeke zo zoet, Mijn kleen, kleen dochterke, mijn bloed!…

voor je naar de overkant gaat de kant waarvan je niet terug zult keren wil ik met je kijken naar het rimpelende water ik wil met jou de zuidwestenwind voelen voor je afdaalt praten we over het ijs dat de lichtstralen breekt en over luchtbellen die als kwik over het ijsplafond glijden en tasten we naar het flinterdunne bloemblad…

't Was of ze zich herkenden in de ander Een uitje als verandering van spijs Voor Kwik en Kwek en Kwak - retour Parijs!…

verwachtingsvol daalt de zwangere lentebruid door haar landschap, toeschouwer maar mee duffelse drachten verruild in zachtgroen thermometers stijgen optillend in kwik het jaagt de kou uit de botten en neemt het roer in eigen hand verborgen leven in hoorbare energie tulpen ,lammetjes bijpassend nu ook het weer winter naar binnen, voorjaar…

daar de wind vrij spel heeft kust kwik zachtjes het vriespunt de avond legt zich neer na volledige overgave aan de ondergaande zon in het holst van de nacht ontstaan wonderschone waaiers worden bloemen geboren die nimmer zullen geuren beperkte houdbaarheid doet niets af aan hun fonkelende pracht die schittert in het ochtendlicht totdat…

Het leven is vloeibaar als kwik tussen hoop en aambeeld.…

Seizoenen die ongemerkt in elkaar overglijden wij kunnen ons niet meer voorbereiden en kopen de wollen trui als het kwik plots daalt buiten de regen in sneeuw is vertaald plots wensen wij elkaar het allerbeste en een gelukkig nieuwjaar dit alles laten wij ons ondergaan sneller als wij de ladder langer beklimmen en gefeliciteerd niet meer…

. __________________________________ Voor hoofdarbeiders, vroeg op, vief en kwik Een parmezaanse potpourrisalade Of bouillabaisse à la marmelade Als diepvriesdoehetzelfmaaltijd in blik Uw maal besteld met één druk op de knop Het kost u wel uw maag, maar niet uw kop!…

Lastman Rubens Titiaan Tintoretto lieten Lazarus door Jezus' wonder kwik herrijzen in het aangezicht van Martha en Maria Magdalena fris van de lever op en top klaar voor de sport voor na het evangelie die kwast van ene Van Rijn liet echter de man weder opstaan in kadavergroen licht niet eens bovennatuurlijk maar uit zichzelf dames…

Ik ben opmerkzaam voor de bloemen aan de zoom van landerijen, de blauwborst in het riet, de snor en krekelzanger, gele kwik en leeuwerik, kluut, tureluur en groenpootruiter in het slik.…

waarin je droomnacht smelt tot kwik zwaar naar je navel lik het lood tot in je schoenen strompel 's nachts als schaduw van een gordeldier de grachten rond en rond rondom de borsten van de stegen stad als zilver zwijgen stappen steen en staal.…

Maar winters gieten nu ook de ijskruik van oogopslagen, blauwe tegelvloeren en -wanden, kwik in de thermometers van de zomer; onderwereld steelt nu smaak, licht; vlekt het waas van de druiven; roof in volle bloei zwaait zijn bijl.…

pijn kronkelt mijn geschubde lijf, verschroeit hart, lever en nieren, mijn bloed stroomt dik en traag dodelijk gepunte pijlen, gedoopt in lood en kwik, vernietigen langzaam en geduldig alle oorspronkelijke kracht, die ooit veilig en diep geborgen lag in mijn ruige middenrif mijn ogen staan nog helder, ik spreek een duidelijke taal, en…

De kwikstaart de merel en de mus waren al vroeg opgestaan het was in het gefladder hen niet ontgaan dat weldra het ontbijt werd klaar gezet een campingtafel rijk gedekt en twee stoelen stonden klaar nog niet bemand die éne was nog niet uit bed kwik ging draaien met de staart zong het hoogste lied de schone slaper wakkerde was dromenland…

Van alles heb ik Moeten leren - Koeien melken In de grazige wei, Aren lezen op het Verlaten korenveld, Maar evengoed Over de Maagdenburger Halve bollen moest ik alles weten, En over het smeltpunt van goud, Het gevaar van vloeibaar Kwik voor de trouwring Die ik misschien ooit dragen ging, Van Immanuel Kant En zijn reine Vernunft…

Vlinderend door het akkerveld Veel vlinders heb je al geteld Tussen bonte bloemenkleuren Ze weten nectar goed te keuren Vlinders maken je leven blij In een graanveld, frank en vrij Tussen korenbloemen en kamille Het levensritme mag er verstillen Kwik-me-die hoor je tussen granen Kwartels die zich er in zangkunst bekwamen Blauwe korenbloemen…

Ik neem u kort mee in een resumé Met tekst en uitleg in de kiem gesmoord Want voor verstaanders van een half woord Breng ik nooit uilen naar Athene mee Ik wil niet ca- maar recapituleren Wat tot vervelens toe ik heb bepleit Ja, dag en nacht in geur en kleur verspreid Dat ook kwik kwek en kwak best kunnen leren Mits in dier voege dat…

toendra Een gletsjer strekt zijn sluipende armen Zwerfkeien rollen in zijn greep De mammoet sleept zijn wollig haar De kiezen malen groene vezels Dan trilt de speer Doorboort het hart De jager klooft het vlees Schuilt in de tent van zijn vacht Uit ivoor snijdt hij een beeld Het skelet wordt een gebinte Tot het klimaat keert, het kwik…

Zonder verdoving hoor ik soms de boor nog graven De tandarts tapte moppen die ik niet verstond Een blonde meid stelde me de meest onnozele vragen En kwakte kwiek wat kwik in d’ aangevreten mond. Maar als ik nu na het poetsen voor de spiegel sta draag ik mijn gouden kronen postuum op aan pa.…

Veel liever was ik kind gebleven sprankelend als een vleugje kwik Genoot ik van kommerloze dagen want jij was jij en ik was gewoon ik Altijd kapot leken onze ruwe knieën In onze haren bengelde vaak wat gras of hooi De zomers leken eindeloos, heel zonnig Ons avontuurlijk leven was gezapig maar zo mooi We knoeiden dagelijks schromelijk met…

Wat elk behaagt op d’ eerste blik En aantrekt op den duur, Is Eenvoud, wars van kwik en strik, Is Eenvoud en Natuur. De Schoonheid spot met elk sieraad, De Waarheid evenzeer, Zo ’t eerbaar hart het reeds versmaadt Het vrome des te meer.…

Even nog deinst de avond van dageraad, Ondertonen zelfs bomen als kruinend goud, Maar zwavel voorspelbaar velt en kwik ontruimt. Eendgesnater, meeuwgekrijs en een fuut Die duikt, het klotsen van water, met de maan Valt geruisloos het slotakkoord uitéén.…

Tussen vijf en zeven 's avonds Als er niets gebeurt, Dan klimt het kwik in alle zieken En leren de kinderen vloeken. Ze smijten al zingend en scheldend de melk Van tafel, ze steken stampvoetend Hun honger omhoog als hun dierbaarste speeltje 's Avonds tussen vijf en zeven Als er niets gebeurt.…

"De dag start fris, maar 't kwik loopt al snel op (Me dunkt) en tegen t einde van de middag Brandt u de tent uit bij een graad of dertig Zo niet in Grins en Friesland, op de wadden Daar blijft het fris maar op de Vaalserberg Kunt u de zon aanbidden en zonbadden Dunne wolkenslierten trekken voort Langs lichte verten van het hemelruim Zowaar…

Op een morgen werd ik moede wakker daar zat hij heel kwik mijn makker aan de rand van mijn bed had hij pen en papier naast mij gelegd. hij zat eigenlijk al in mijn oor te fluisteren en ik niet aandachtig aan het luisteren maakte hij zich heftig kwaad -het wordt tijd dat je eigenlijk opstaat.…