Alle inzendingen over latent

smeulend vuur opvlammende aanwezigheid…

Angst is latent, dus zelden openbaar, maar is ieder uiteindelijk gegeven. Het wereldleed, mislukking, kinderschaar... Ja, iedereen heeft wat om voor te beven. --------------------------------------------- uit: Uit de gelijknamige bundel (1992)…

Latent is men toch al aan ’t dementeren. Het scheelt de achterblijvers heel wat poen. Gezondheidskosten gaan zo flink omlaag, en geen pensioenprobleem meer voor Den Haag.…

zich ontschillen en uitschenken over velden van onvermoede gronden wegkruipen zonder de luwte te krenken toen orkanen nog niet bestonden zich wentelen in dekens van pijn tot herstel van moederschoot in geval van latent afwezig zijn sterft hoop een zachte dood…

zeer latent aanwezig Opnieuw…

de nacht kruipt traag vanuit schemer op verbonden worden gesloten geluidloos laten ze wolkenloze tranen links liggen toch grijpt oostenwind zijn kans om ze te strikken op hun vlucht in een web vol leugens dat latent gesponnen leek…

Jij latent aanwezig kind in mij. Verrassend kom ik je steeds tegen. In stemmingen soms boos, soms blij. Al lang op leeftijd toch puberaal verlegen. Vaak ben je zo afwezig en zo stil dan denk ik waar is het kind in mij gebleven. Ik snap het best dat je eruit wil maar toch blijf nog maar even.…

Regelmatig kwam uit de hoogte zwart door korf gevallen wanneer bezweren eigen gezeg-den stede vast wederkeren zelfde laken ‘n pak van het gallig hart Waar zijn woorden latent aan prille schijn ooit slachtoffer geweest van uw schreien verkracht nog voor de ontdekkingstocht die gij zelf toch ook graag trekken mocht Zoveel schrijvers die zichzelf…

Eerbiedig doch stevig ligt mijn hand op het laatste restje leven * de lente met moed gepasseerd kwam de zomer attent met vroege warme dagen, de wolken droegen sluiers op het moment dat het zou gaan regenen, neen geen hemelwater uit den hoogte maar tranen van angst dus geen genezing waar jij op hoopte het gezicht met bril de ogen…

Door de ruiten gluurde Zon met gouden gloed. Buiten vloog Vogel hoog met een takje en sloeg een snelle schaduw op vloer en muur. Héél even lachte Lente beminnelijk naar binnen.…

Latent tot de lente verschuilen zij zich als entiteiten zonder ID, verbreken de ketens als fabelwezens zwevende virale schimmen Voor ieder ongrijpbaar, ontsnapt uit de fles, tonen de geesten in wazige mist hun valse karakter op klaarlichte dag, onstuitbaar, niet langer te dimmen Kruipen bij voorkeur bij nacht en ontij in…

Latent tot de lente Verschuilen zich wezens Als entiteiten zonder id- Verbreken niet langer Te dimmen hun ketens Ongrijpbare zwevende geesten Ontsnapt uit de fles Doorkruisen de schimmen Lichtjaren ruimte Spottend met wetten Van ratio en tijd Onverhoeds kruipend Bij nacht en bij ontij In aders van duivelsgebroed Maar tonen op…

je lacht een scheve lach jouw ogen glanzen om de grap ik neem een hap van zout en zoet en moet ook meegenieten in mijn glas glanst op de maat een slok verworven wijn en pijn zet zich voortdurend om in positiever kwaad mijn angst latent aanwezig geeft me slechts de aller-slechtste raad…

Ze groeide uit een simpele stek die bloem nog niet ontloken en bloeide op de verkeerde plek niemand had haar geur geroken ze was zo voorbestemd helaas en belandde in een vieze bak in plaats van een vergulde vaas vooroordelen voor het gemak verspillen vaak latente talenten en minachten de praktijk dat kost de overheid veel centen…

er haakte wat op het spiegelblad zonder zichtbare oneffenheden pas met het fingerspitzengefühl lokaliseerden we het plaats delict een oneffenheidje in de kristallen structuur als exponent van een latente frictie begin of einde van de mega breuklijn toen deze marmeren compositie zich ooit heeft gezet in herstel zal de spiegel…

Niemand zou ooit nog stoppen, zelfs als dat in een oogwenk kon; een zielverdrogend verlangen om langs onbegaanbare paden te gaan, een implosie van hoorbaarheid om latente woorden te verstaan.…

de nacht braakt water uit diepe wonden, geen delicatesse of een sierlijk teken maar een tastbaar iets dat alle leven omlijnt door slechts te zijn zoals het is geschapen vluchtige verschijningen, het speeksel van een kus, niets meer dan onmacht is de latente houding die de foetus aanneemt telkens wanneer het buikgevoel wordt geraakt door…

op de bank ligt snoep, een doek een oude sok en warm een deken in de hoek latent een vent met kracht in kromgebogen benen verborgen onder schier wat ingehouden angst (die bult is raar ik weet niet waar dat nu vandaan komt) “ik ben bang” gelukkig duurt een rit niet lang het ziekenhuis vlakbij wekt weer vertrouwen in de brij van deze…

tussen Luik, Maastricht en Aken langs de boorden van de Voer rijgen dorpjes zich als schakels tot een mooi idyllisch snoer Romaans meerbogige bruggen dwarsen ’t brede dal kerkhoog over groene mergelruggen fladdert vrij een dagpauwoog wijl het ondergrondse krijt zich latent tot grotten karstte hoort men hoe stilte en tijd hier uit al…

ik stapte uit in sterrenvlagen hoorde ik de kosmos praten ver voorbij de maan zij eigent zich de waan van dagelijks bereikbaar aan ik wil zon de latente nova waar ons stelsel mee begon delen in haar kracht opgaan in haar pracht de oerknal delen waar alles mee begon nog zwaai ik naar sterren in nevels en spiralen zullen wij ooit…

iets zomaar zonder plan of dadendrang Brainwave woorden beelden associërend neemt de drang der daad de draad op in polychroom getouw van hersenweefsel Doemt plotseling iets op, passief en ongebruikt quasi nutteloos long time no see geen mestvaaltvod De zolder van het tijdeloos geheugen zo ex nihilo Latent…

frêle figuur dat blond gecomplementeerd werd met een stralende lach je ogen zouden zo kunnen zijn weggelopen uit de mooiste verleidingsscene in de geschiedenis van elk groot theater in dartel licht dansant bewegen wist je ieder een goed gevoel van eigenwaarde te geven omdat jij talenten spiegelde die ontwaakten uit latent…

Alles is aan verandering onderhevig de therapie, het licht, jouw papieren spiegel het begint latent aanwezig op het grondgebied van dromen in het stedelijk landschap brokkelt een beetje van jouw denken af je ontwaakt in een genadeloze herhaling van ontheemde bloemen die woekeren alsof we samen schrijven in een droomloze wereld lentevriend…

Het stuivende zand vooruit de schitteringen in het water de schelpen op de pier en in de rug duwt dertig jaar Er was een ander strand en later lag in het verschiet twee blonde kinderen, een hond een kar, getrokken door een vrouw het duin op naar de top en naar beneden door het mulle zand de zilte zeelucht als afrodisiacum latent aanwezig…

Eens zegt mijn ziel haar tijdelijke woning voorgoed vaarwel, is korte tijd latent aanwezig bij menigeen die afscheid neemt, maakt zich daarna op weg naar een intens verlichte oneindige dimensie. Alvorens dit geschiedt sluit zij zich geduldig aan, achter in een lange rij.…

wij liepen traag de wereld achterlatend jouw gebaar latent aanwezig in het samen zijn van jouw laatste tred, jij als molen ik als steen, halfzijdig het blik gericht naar waar het noorden jouw einde kruist het natte aan onze voeten speelt met de jonge snuit, harig zoals ons geweten spelt deze aarde de waarheid op haar zwarte kraag wij met…

hoe jij kleurde naar de zoen die als een roos in de zomer rijpt, de larf achterlatend en bevrijd van het sculpturen schouwspel waar hamer en beitel je de vorm gaven om in de eeuwigheid te verdwijnen doch reeds in elk stadium waar jou latente verschijning zich verstrengelt met de boezem die me voedde, is hartstocht mijn legalisatie om je…

vingers vertwijfeld graaien naar het laatste stukje houvast van het leven dat jij nu niet meer in handen had waar ooit je dansante passen en lach synchroniseerden tot innemend zijn brak nu dat beeld tot de scherpste scherven in diep gevoelde pijn je schimde naar het verdwijnpunt van de werkelijkheid ving vage blikken van latente…

Zijn collectief geheugen, latent verbonden met het universum, vermoedt instinctief de werkelijke relatie met het grote geheel. De raakvlakken ervan openbaren zich op een punt van de cirkel, waar de zich verdichtende eeuwigheid eindigt in een imploderend inferno.…

Losse tijdseenheden Ogenschijnlijke toevalligheden Van doen en beleven In een mensenleven Onze verklaardrang Is al eeuwenlang Zien is geloven Gevoel ondergeschoven Naast een waarom Ook een welkom Omarm de betekenis Brengt terug naar de basis In ons huist Het onbewuste juist Latente levenszin Toen het waarom verderging Weten…