Alle inzendingen over ledikant

Zij kent de onderkant van kast en ledikant, ruwhouten planken en vergeten kieren, want zij behoort al kruipend tot de dieren, die voortbewegen op hun voet en hand. Zij heeft zichzelve aan de vloer verpand om deze voor de voeten te versieren van dichters, predikanten, kruidenieren, want er is onderscheid van rang en stand.…

stoelen door het laatste leed verlaten lege plekken in het echtelijk ledikant waar ooit warme gevoelens zaten waait koude wind over het land het trage licht gestaag ontloken zeeft schemering door het gordijn van tederheid voorgoed verstoken klinkt onrust door als een refrein niets wijst nog op het oud geluk waarmee zij eens elkander bonden…

na al uw spam aangaande wonderpillen schrijft hier een blije, zeer tevreden klant eerst had mijn achterdocht de overhand maar nu ... ik zou beslist niets anders willen mijn lust is ongekend en niet te stillen u toverde een mug tot olifant al zucht mijn vrouw en kraakt het ledikant mijn liefdesleven is weer een idylle maar toch ... ik zit…

licht bruist door jouw hart aan de rand van eeuwigheid paden kruisen over elkaar cellen vergroeien in lichamen ik dank je voor het meegaan keer op keer langs oevers waar de afzondering loerde gedachten al begraven lagen jij mag pronken met alle hoeden uit de dromenkast, de geest waar iedereen het over heeft ontwaakt in een oud ledikant…

Met geen der vrouwen gaat hij tussen ’t linnen; hij zorgt niet voor een ledikant dat kraakt. Al zijn de meesten toch wel zijn vriendinnen, niet één maakt dat hij ooit de nacht doorwaakt. Want steeds als hij wat wil weet hij van binnen: ~waar het om gaat dat is bij mij vermaakt, zodanig dat het nooit in opstand raakt.…

'k Kon niet meer slapen; maar 'k was nog te klein om over 't hekje van mijn ledikant te klimmen. - Buiten, in de zonneschijn, hield een merel boven op een gootrand zijn mededingers zingend op afstand; er waren grenzen aan zijn broedterrein.…

Ik merk dat aan gewoon de rand van mijn ledikant, als een van de vele dromen weer een zaadje plant.…

mijn maag keert zich binnenstebuiten herkenbare etensresten kriskrassen in de toiletpot alle perken te buiten doortrekkend vergeet ik te plassen met een zware plof val ik in bed trek de dekens over me heen verwacht de warmwaterzak aan mijn voeten let even niet op mijn hoofd knalt onzacht tegen de rand van het ledikant het bloed spat op…

Charlotte trouwde nog een predikant Hoewel ze toegaf hem niet te beminnen Zij werd zelfs zwanger, maar de schikgodinnen Kluisterden al snel haar aan het ledikant Een longontsteking hielp haar uit de brand Ze liet de dood maar wat graag van haar winnen Geen jaar gehuwd en God haalde haar binnen Mijn schoonzoon nam de zorg voor mij ter hand…

Pen en inkt beschrijven kras het linnen van mijn ledig ledikant, ik prik je dichte wolkenhemel open, wrik je vrij, verlost uit diep verdoken zinnen, grijp met graagte naar je wijs beminnen, naar de liefde van een god : ik lik je woorden uit de beker, drink je spreken. Zal ik je koning noemen of mijn God ?…

Pen en inkt beschrijven kras het linnen van mijn ledig ledikant, ik prik je dichte wolkenhemel open, wrik je vrij,verlost uit diep verdoken zinnen, grijp met graagte naar je wijs beminnen, naar de liefde in je hand : ik lik je woorden uit de beker, drink je spreken. Zal ik je koning noemen van mijn lot ?…

De zon lag al een poos onder het land haar ogen sloegen op… geschokt, ze leken zowaar iets te ontdekken want ze keken naar mij ter zijde van haar ledikant. Door doof en blinde paniek overmand zweeg zij, haar adem bleef eenvoudig steken ik kon haar water bijna horen breken helaas, zo ook ons stilzwijgend bestand.…

Elke kamer heeft een commode een ledikant een tuindeur , een raam met adembenemend uitzicht, de stroom bagage neem ik voor lief als ik weer een moment liefdevol aankaart, het voorjaar binnenstroomt en vertakt terwijl mijn hart een en ander hoort en klopt; alles bekoort en verleidt.…

Vanmorgen, net aan uit het ledikant, de ogen nog niet helemaal ontsloten, zag ik wat grijzigs staan met lange poten en gele snavel, aan de vijverrand. Doodstil, de nek gestrekt, klaar om te stoten als een biljarter, voor een losse band. De keu fixerend in de juiste stand om deze carambole niet te verkloten.…

Het lijkt wel of het heel donker is in het hele land nu ik zo naast je sta bij dit houten ledikant. In de kamer hiernaast hoor ik de klok buiten nog uit de ren het kippengetok. Wellicht zie ik je ooit in het nooit meer maar houden van is wat ik zeker niet verleer.…

Met moeite klom ik uit m'n ledikant. Wat was ik vuil! Ik voelde mij genomen. M'n badkuip liet ik vol met water stromen. M'n bed zat vol met zand tot aan de rand. De dader werd vandaag gesignaleerd. Hij was platzak en openbaar bezopen. Hij lalde, toen-ie werd gearresteerd. De man was dronken bij me ingeslopen.…

als men door de provincie Drenthe fietst door heide en de velden over paden en de lanen valt immer op dat men nimmer ziet slapen in beschermde ledikanten hunne bedden speciaal daar uitgelegd voorts is kenmerkend het gescheur op motoren eenmaal 's jaars dagen lang met veel consumptie langs de weg apart zij vermeld het schrikgedrag…

onstuimig was de eerste liefdesnacht het ledikant zou onvermoeibaar kraken de muren hoorden zwoele zuchten slaken je had m’n hoofd totaal op hol gebracht die nacht begon timide en zo zacht op een inviterend brandschoon laken maar niet veel later waren wij als draken en spuwden vlammen met een woeste kracht de mooie uren na het avondrood…

Hij was een hartpatiënt en in het ledikant waarin ze paarden, bezweek-ie door d'r seksbombardement. 'Z'n dood', dacht Miep toen practisch, 'is m'n brood.' De erfenis verraste 'r door de waarde. Bij leven stond de heer al jaren rood.…

het ruikt zijn oorsprong, plonst in water van lakens, wollen golven, doorwaadt er kussenbranding, doorzwemt het ledikant dat ooit als oerzee dampende het strand likte, het ongeziene, verbrande land dat de gast wacht die uit zee kwam, later. --------------------------------------------------- uit: De wijn is drinkbaar dankzij het glas…

plichtpleging ontsnapt aan de knevelende hand van de oude meester uit het lage land Behoedzaam strekt het paard de broze benen het linnen spant in de krakende lijst en het wegbarstend vernis laat ongepolijst het tafereel de glans van het echte leven lenen het ros verdwijnt in galop naar het achterland grint en hoefijzers spatten tegen mijn ledikant…

als door herinnering gedreven opende ik haar deur zocht, al was het maar heel even naar haar vertrouwde geur als door herinnering getrokken liep ik naar het ledikant schoenen uit en op mijn sokken kroop ik zachtjes naar haar kant als door herinnering gekust heb ik mijzelf laten gaan en zocht ik naar een plek van rust maar vond kringen…

III O haar weer rauw & roze in de oren bijten en giechelend de heuvel op (langs ideale lijnen van vermaak), en als je huilde was het van verlangen, om wat je zocht: een warm bevrijdend ledikant -…

Adelaar klip en klaar Ommezwaai licht en laai Fantasie Jan Marie Af en aan zwarte zwaan Minnen strelen lustpriëlen Van klatergoud naar lijfsbehoud Passiespelen strijdtonelen Witte winde ooit beminden Ledikant tweestromenland Eerst melodie dan tirannie Van liefgehad naar hazenpad Van ironie naar c'est la vie Hekeldicht tijdsgewricht…

Hoe roestig zijn de ijzeren ledikanten Hoe lastig is het zoeken naar Pompon De beeldhouwer die terug is naar De Bron Creëerde dieren, kleintjes en giganten We vinden hem dicht bij de kerk begraven Zien op een stenen paal een condor staan Getoeter kondigt luid een bruiloft aan Het zonlicht koestert duiven, maar ook raven De bruidegoms zijn…

Wanneer ik je morgen moet verlaten ontkleedt me van mijn angsten als stoffelijk wezen en leg mij in het glazen ledikant, waarin ook jij geboren werd, vertel me je verhalen als ik ooit weer naast je wakker word, zodat ik over je kan waken in het moment van stille dood die tijdelijk wordt opgeschort, laat me meevaren in jouw…

een GFT-blaadje geeft tips over duurzaamheid ik veeg er de kliekjes in achter de moestuin klinkt de composthoop in hetzelfde tempo als mijn vertraagde ouders die elke keer dat ik hen zie iets zijn gekrompen zodra ze slapen kras ik hun uiteinden in het ledikant groente- fruit- tuin- afval dat we over de asperges scheppen compost van jaren…

vandaag is de dag dat jij twee jaartjes telt nieuwe dingen ontvouwen zich buiten box en ledikant ik wens jou pret en plezier met die malle gewoontes van de oudere mensen die wat niet mag jou leren ik wens je een dagboek dat herinneringen stapelt van geluk, vreugde en gelach voor als je later terugkijkt met een papa en een mama zo…

Het slaapt alleen, in een beveiligd ledikant.…

Dus toch het ledikant maar uitgekropen. Eerst even flink gekrabd aan kop en kont. De dag zo jong, net aan de ogen open; een snurkgrimas nog flauwtjes rond mijn mond. Al was het vroeg, ik hoorde water lopen, wat denk je wie er zich te douchen stond? Ondanks het uur de ogen wakker open en met een brede glimlach rond haar mond.…