RAAK !!!
Vanmorgen, net aan uit het ledikant,
de ogen nog niet helemaal ontsloten,
zag ik wat grijzigs staan met lange poten
en gele snavel, aan de vijverrand.
Doodstil, de nek gestrekt, klaar om te stoten
als een biljarter, voor een losse band.
De keu fixerend in de juiste stand
om deze carambole niet te verkloten.
De ogen, feilloos als een goed sextant
in alle rust de afstand aan ‘t begroten.
Een flits, gelijk een pijl geschoten...
Raak! Het klamme zweet stond in mijn hand.
Al kostte het me dan ook een der vissen,
dit schouwspel had ik echt niet willen missen.
Geplaatst in de categorie: lightverse
Zo’n reiger is een pracht, ja zeker weten
Een vliegende Bijou in de natuur
Alleen verveelt het mij wel op de duur
Dat hij mijn vijver meermaals leeg komt vreten
Je Adriaan
Behoedzaam zwemt ze in het slootje rond,
een moeder-eend vervuld van grote zorgen,
gevaren vrezend, al dan niet verborgen,
met negen gele pullen om haar kont.
Een reiger staat de richting te bepalen
waaronder hij zijn middagmaal gaat halen.
Je Adriaan
Ik heb dit vers een keer of wat op ’t Internet gezet,
maar jij ben dus de eerste die heel goed heeft opgelet
en zogezegd bij ’t eerste blikken in de gaten had,
dat er in strofe vier een ~huppel~ in het metrum zat.
Ik heb dit ~schrikeffect~ er dus moedwillig ingedaan
vandaar dat het voor eeuwig en altijd zal blijven staan.
Je Adriaan
want wat we nooit nog eerder van je zagen
is dat in regel elf en twaalf vandaag een
paar lettergrepen missen, 'k zal niet klagen
Maar toch, als illustratie van de schrik
is het een vondst, van Dam, jij slimmerik!