Alle inzendingen over leed en ellende

Op vakantie moet men zich ontspannen de boog mag immers niet altijd gespannen maar de ellende van thuis neem je ongewild in je koffer mee ook al heb je een prachtig huisje aan zee maar je bent gewend aan het doen alsof en zo wordt vrije tijd toch nog net geen sof maar het is niet anders dan thuis alleen hoor je hier het zee geruis je kijkt…

Niet in depressie of pijnlijke ellende maar hoogste geluk. Ik moet zo huilen om de ellende en om dat geluksvisioen.…

dagelijks dragen de kranten en gooit de lezer op de buis ellende in mijn huis, als 's werelds afgezanten van onmenselijkheid en leed. wat ik daarvan niet vergeet is vaak niet te dragen, doordat ik mij onmachtig weet en schuldgevoel gaat knagen.…

't Is of elk zijn tijd besteedt In 't gevoelen van zijn leed. Waar ik slechts mijne ogen wend - Nergens vind ik twee gelieven Die niet zuchten. Wat ellend' Mag hun teedre boezems grieven? Waarom staag de vreugde ontvlucht Door hun eindeloos gezucht?…

, maar mooie tijden zijn nu volstrekt voltooid verleden tijd er wachten wanhoop, leed en taaie strijd mijn boodschap zal u zeker niet verblijden ik vrees een loodzwaar jaar vol somber lijden maar wens u uiteraard veel vrolijkheid…

Twee miljard euro straks in de wind vliegen voor de driekleurige vlag en menig weerloos ellendig weeskind met vijfhonderd hier niet wonen mag.…

Jij bent getekend voor het leven Het staat op je lijf geschreven Het is te lezen in je gezicht Dat jou veel leed is aangericht…

Zo bedroefd was ik nog nooit Zo triest Zo ellendig voelde ik me nog nooit Zo naar Zo alleen voelde ik me nog niet eerder Zo eenzaam Zo in de kou liet hij me staan Zo heel alleen En al wat ik nu voel is Trieste eenzame ellendigheid…

't Is me of ik nooit de zwarte ellende zag En in mij jubelt weeldrig en wild Een vogelkoor dat door zijn zangen stilt De weemoed, die mij eer te kwellen plach. Eens had ik oog en oor slechts voor het leed En woest doorvlamde mij de droefenis Die knagend zich in 't lachend harte vreet. O wonder, vriend!…

valse steun een bodemloos geworden put echolood van diepe ellende de ratten verlaten het schip piepende spiralen knarsetanden de ogen scheel van migraine ik wentel me als kikkerdril in het nest van mijn moeras…

Ik kan niet genieten, van andermans leed, ik kan niet lachen om de ellende van een ander. Mijn hart huilt mee wanneer een kind op straat valt. Ik kan genieten van een mooi schrijven, lachen om een leuke mop, niet te schunnig want da's de wereld al genoeg.…

Vurig hart, brandend verlangen Mijn hart door jou behangen Warm gevoel, blije tranen Me stilletjesaan in de hemel wanen Ijskoude blik, bevroren dagen Vele onbeantwoorde vragen Gewond en bloedend hart Niets dat die pijn verzacht Eenzaam en verlaten Eén van die vele éénzaten Waarom val ik nu net voor jou, iemand die niet van me houdt.…

Ik heb je gal te geven, Mijn maag verteert geen leed Ik laat mijn wonden gapen En veracht wie ik verweet Mijn bloed zal nimmer stollen In de kraters van mijn trots Als Prometheus hang ik hier Aan mijn eigen rots En de holle waanzin, Die ook mij zal resten, Verzwakt weldra mijn ego, Zal mij tot slot verpesten Ik twijfel of elke adem…

Een Godloos mens in nood is een blind bedelaar: Hij bidt om hulp en heil, en weet noch wie, noch waar.…

Was het maar ellendig stil zolang het voelt alsof het went dat je langs mij starend aankijkt vleiend met je zachte handen Want in liefde val ik langzaam zolang het lijkt alsof het kentert dat je mij bekijkt alsof ik lucht ben denkend langs mij op die avond…

Mijn kaarten zijn dit jaar op tijd verzonden Nog nooit heb ik zo meesterlijk gedicht Wie na mijn mooie verzen nog niet zwicht Slaat in mijn tere zieltje diepe wonden De eenzaamheid, de pijn en de frustratie Zijn wel een goede bron van inspiratie…

De duivel sloeg met felle slagen De vrome Job, aan ziel en lijf; En had hem al zijn goed ontdragen: Maar tot de zwaarste van zijn plagen, Zo liet hij hem alleen zijn wijf.…

Een mens kan schrijven wat of ie wil komt uit zijn eigen pen een mens kan dichten wat ie voelt komt uit zijn eigen gemoed Maar als je óverschrijft wat een ander al voor je deed, dan doe je iets niet goed. Voor je verder aan de slag gaat, moet je bij jezelf te raden gaan pleeg ik geen PLAGIAAT? Als je zelf niets verzinnen kunt, laat je…

Balkenende Ging rollebollend over ’t tapijt De oppositie kon haar pijlen kwijt Op Wouters drie jaar regeer-ellende Wie wordt de primus inter pares in Den Haag? Geert Wilders wil het nu wel heel erg graag……

Ik lig helemaal alleen op bed en de muren komen op mij af mijn optimisme komt in verzet door de narigheid die jij mij gaf Het gat wat door jou is geslagen is zwart, eindeloos en leeg strompelend over lange dagen voel ik niet eens dat ik beweeg Wat heeft het leven nu nog voor zin met deze vloed van doffe ellende ik sta niet meer voor mezelf…

Ze richtten zich uit de ellende op om te veranderen, de socialisten. Veranderen deden ze! Na honderd jaar draaide Wim Kok gedienstig de dageraad uit want de markt werkt het liefst in het donker. Wie vandaag nog PvdA stemt verdient alles wat over ons heen komt.…

"Gele kanaries" houden plots met zingen op groen van ellende.…

Er staat een huisje verderop, rozen bloeien vol in knop, bewoners zijn er ook in dat huisje aan de rand van de weg. De mensen die er wonen, zitten er al jarenlang al zijn ze verstoken van wat modern spul, ze zijn er om de drommel niet bang. Geen telefoon, geen internet, geen gas Electra of anderszins, nee hoor en koken dat doen…

Als ik me ellendig voel, begrijp je wat ik ermee bedoel? Wanneer er niks uit hoofd en handen komt, is het net alsof mijn lijf een beetje afstompt. Wanneer ik me iets beter voel, dan de dag ervoor, geef ik daaraan meteen gehoor, ben blij iets opgeruimder en voel me ineens wat ruimer.…

Bij menig ellende vraagt de mens aan God: 'Waarom?' In heel het leven doof voor God, ondankbaar en stom en nu klinkt er hulpgeroep naar Hem, alom De wereld in de greep van satan en mensen, doet velen naar de komst van de Verlosser wensen Het hart van menigeen is versteend, bot en kil Ellende, dood en verdriet is toch wat de mens wil?…

Mijn hoop is niet meer op de Here gevestigd Niet op de Here, Here En ook niet op zijn vader de Here God Maar op m’n 'eige' M’n eigen ik Waarin een hoop, hoop En dat is goddelijk veel Wellicht wel hopeloos veel Maar er is ook een hoop, een hoop ellende…

Wanneer mensen niet meer willen moeten. Wanneer goed geboren wordt uit fout. Wanneer alles weer mogen mag. Wanneer gisteren en morgen versmelten. Wanneer je stilte in lawaai kunt horen. Wanneer alleen vandaag bestaat. Wanneer je orde in chaos ziet. Zo sterft vol verwachting onze jeugd. Zo wordt ouderdom herboren. Gelukkig.…

Ook van bange zorgen niet Of verdriet, Schoon ik ’t leed wel kende; Maar, wat immer zij gebeurd, Niet een smart, die hooploos treurt, Niet het hartzeer, dat verscheurt, On-verzachtbre ellende. Vrouwen kindren, zie mij aan! ’t Kan nog gaan, Op mijn tweemaal dertig.…

Al die ellende is moeilijk te rijmen met een goede god. Soms denk ik: dood zijn is beter dan te leven in die ellende. Er zijn momenten van zalige verrukking, dus het bestaat echt. Maar of dit nu echt god is, of een liefhebbende mens?…

En nog zal ik niet vloeken 't mensbestaan, En 't leven niet, en Uwe naam niet smaden, Zelfs met dit mateloze leed beladen, Neem ik het leven uit Uw handen aan.…