Alle inzendingen over leiding geven

ik wist het licht voelde donker in slecht zicht hield me staande op de keien waar anderen glijden nog had ik perspectief geen wanhoop in ogen die niets meer geloven je zwaaide en het was geen afscheidsgroet dat deed me goed jij bepaalde richting in mijn leven zonder direct leiding geven met lieve compromissen maar naar het…

Iets moet er leiding geven en op dit moment kan ik dat niet. Emoties vertrouwd en wereldvreemd. Ze gaan op dit ogenblik hun eigen weg. Hoe krijg mijn emoties toch weer in het gareel. Op dit moment word ik door hun geleefd. Mensen kijken verschrikt naar mijn gedrag. Emoties, hoe ga ik er mee om?…

Zij liegen en bedriegen staan zelden op één lijn zitten stralend op het pluche een klein beetje God te zijn ze walsen over mensen vernietigen zo naam en faam ooit zullen zij zich verborgen wensen leiding geven doe je nog altijd saam toch blijven zij draaien en keren raken soms tot tranen toe gefrustreerd nooit en te nimmer zullen ze leren…

jij kon ons In een blik de dialogen uit een roman laten lezen met mimiek de diverse emoties goed accentueren met lichaamstaal van armen en benen de setting veranderen waarin jij speelde ogen klein en verschrikt groot gaven gevoelens voorzichtig hun ziel zo nam jij ook met vingers toeschouwers mee om samen te genieten van…

ik zie hoe kleuren in haar ogen ongewenste gedachten leidden naar een harmonisch model hand op de schouder vertrouwelijke woorden in het samen zoeken naar compromissen waarin niemand zijn eer zal missen lach en humeur bloeien op waar emoties hand in hand gaan op weg naar het gezamenlijke perspectief jouw ja en niet mijn afwijzing…

Het is goed om naar Gods leiding te vragen En ons in vertrouwen aan Hem te geven Zijn leiding hebben we nodig in dit leven Hij wil steeds onze moeiten en lasten dragen.…

het opperhoofd zegt bijna niets zijn ogen stralen uit sturen aan standvastig en oprecht leidt hij de stam dat is even wat anders dan het richtingloze gewauwel van de hedendaagse “gezagsdragers”…

Je komt tot een goed besluit, als je je hart de leiding zult geven. Stralend ga je dan op pad. Je leven zal aan glans gaan winnen, er woont vrede bij je van binnen, die je niet eerder bezat.…

Wie leiding had dienen te geven deed niets dan bedriegen spon reeksen leugens. Geen keuze bleef horigen, zij kregen de rol opgedrongen van medeleugenaar. Vrede vrede wordt beweerd maar vrede is er niet. Schamen zij zich nu hun roofzucht bekend werd?…

Geven, geven! Alle vrachten rijzen in het hoogste want, en de leegte legt een zachte weemoed in de moede hand. Geven, géven! Laat de huizen, sluit de ramen, dek de haard: de open heemlen zijn de sluizen voor uw ongeduld'ge vaart. 'k Ben geleegd; ik ben verleden; 'k wórde dood: ik heb gevoed.…

De Sadduceese Joden geven heden nog duistere woorden en gedachten, daar zij Christus, onze Heer, ter dood brachten, Hem leed, onrecht en verdriet aandeden. Die schuld van twintig eeuwen geleden kan men, ondanks vergeving, nooit verzachten. Niettemin wilde hun geloof trachten zich met onbaatzuchtigheid te kleden.…

De ochtend nog koud en zwart de tuinlamp - op zonne-energie - gedoofd ik zoek op gedichten.nl naar wat warmte voor mijn hart soms vind ik een juweeltje een gedicht als een prieeltje dat gedicht is als het licht van de eerste ochtendzon en belooft voor de dag iets goeds.…

Eén was in de wasmachine één was op het rek één was in de strijkmand wie maakt wie nu gek gisteren nog opgeruimd vandaag al weer veel rommel één kind net naar bed een ander op de schommel één vloer net schoon gemaakt een ander al weer vuil even ben ik afgehaakt weet niet waarom ik huil het is misschien omdat ik snij de uien op een…

Vroeg in de ochtend ging Piet vissen vangen aan het haakje liet hij pepernoten hangen in zijn bootje zat hij te wachten, stil en kalm wat zou er bijten: een voorntje of een zalm? lieve kinderen, jullie zullen het wel snappen de vissen wilden helemaal niet happen ze houden nu eenmaal niet van pepernoten roerloos lag de dobber tussen de boten…

Ik weet het wel, het is een cliché en meestal doe ik daar niet graag aan mee maar nu moet me toch iets van het hart vind me gerust sentimenteel, van mijn part: er ligt toch zoiets moois in het ledikant het is een wonder, het moet in de krant ik kan niet stoppen met ernaar te staren kijk naar de vingertjes, oogjes en de haren ja, het is een wolk…

Warme waterstralen laat ik lekker stromen kletterend op de douchevloer terecht komen sussend sop ik mijn spetterende kinderen in het donker; ik wil merel niet hinderen door het raampje zie ik haar zitten broeden zal ze onze aanwezigheid reeds vermoeden? merel, waarom bouwde je juist daar je nest? eerlijk gezegd lijkt me dat niet zo best…

In het droge zand een paar oude kruiken verwelkte bloemen tussen de struiken verwilderde planten tussen de bomen van een mooi gazon kan ik slechts dromen in mijn kleine tuin staat het onkruid hoog maar ook een beeld met pijl en boog haar smalle linkerschouder is ontbloot ze is gemaakt van afvalhout en schroot het meesje en de merel…

vrij van tuinieren word ik blij het is hobby voor iedere dag ik wroet in de aarde met een lach ik werk met schep en heggenschaar snoei een takje hier, een twijgje daar net als mijn opa vroeger deed die kon het goed, als je dat maar weet ik hou zoveel van bloem en plant ik graaf met mijn handen in het zand en soms ga ik de planten water geven…

Een stuk oud brood dat zorgvuldig wordt bewaard is een oud symbool voor veeloud zeer dat nooit verjaart weer opnieuw doorstane angsten en ook dreiging van terreur doen me duidelijk beseffen: de bevrijding is nog lang niet klaar stel geweld aan de kaak leg onderdrukking aan banden dat is de taak van vredelievende mensen uit alle landen…

In de lente gaan de krokussen groeien en kijk die narcissen eens mooi bloeien er huppelen lammeren in de wei net als jij en ik zijn ze heel erg blij in de zomer gaan we naar het strand bouwen een groot kasteel van zand en dan gaan we zwemmen in de zee kom op, wie gaat er met ons mee? in de herfst: die prachtige kleuren. ruik je ook die…

Vanuit de keuken kijk ik uit op de tuin waar vogels zoeken naar zaad en pieren de esdoorn heeft nog een kale kruin blauwe druifjes rinkelen met hun belletjes de eerste lentejurkjes geven mij zwier geen idee wat de nieuwste mode wordt de krant verkreukel ik tot oud papier gastvrijheid pruttelt in de koffiepot de buurvrouw zet haar raam al…

Op een lage rommelzolder zat een lieve teddybeer hij was behoorlijk gehavend maar ook op en top een heer hij zat naast een roze auto eentje met een open dak die auto ging al jaren mee miste wel een beetje lak er lagen ook een pintol een bal en een kapotte schop zomaar tussen Hobbelpaard Stoere Ben en Barbiepop Beer had scheuren…

Maar Marianne, er is echt niets mis met de regering, waarom klaag je nog ? De dieren hébben stem, wat zeur je toch ? Dit kabinet kan blijven wat het is: Een beestenboel waar ezels balken, en de aalgladde zalm gehaaid die kudde mende.…

Teneergeslagen leidt zij haar leven Brokken van verdriet laten haar bijna stikken Hoe hard het dier in haar ook probeert Deze wonden kan ze niet meer weglikken Als een geknakte bloem in een zware storm Weerstaat ze de slagen van de wind Toch duurt het niet lang meer Voordat ze zich midden in de storm bevindt Meegevoerd in de waanzin Waarin…

Op ’t einde voelde hij zich bezwaard, de dood deed hem beven, hij kon ‘t leven niet geven, geven, ‘t lag niet in zijn aard.…

Wees niet bang om anders te zijn De meerderheid heeft niet altijd gelijk. Iemands waarde wordt gemeten naar wat hij anderen geeft.…

Ben ik egoïstisch wanneer, ik voor een goed doel, niet doneer. Ben ik egoïstisch als ik zeg, tegen elke goedbedoelde bus, nee! Toch zet ik bij de plaatselijke super een blik eten in het rek, toch doneer ik niet gedragen kleding in de bak zodat: een ander iets aan heeft. Maar die immense goede doelen, gepareerd met girorekeningen…

Ik schuif weer verder over je te gekke meubelen en toon de kale muren hoe goed het is te géven...…

Evides wordt onder druk gezet Om zich voor overlast te excuseren Dat doet ze door met Pasen te trakteren Voor elke gedupeerde een boeket Rome kent al jaren deze tijding: Bloemen voor de lang versleten leiding…

Ik heb niets meer te geven Want alles wat ik gaf Was voor jou te weinig Niet compleet en ook niet af Ik heb niets meer te vragen Wil ook geen antwoord meer Want ik wil niet meer geloven In de leugens van weleer Ik was een meester in vergeten De waarheid werd vrolijk ingekleurd Ik heb mezelf steeds bedrogen Mijn geweten voorgelogen…