Alle inzendingen over lente liefde muziek

David Gates - If Rudi Schurike - In einer kleine Konditorei Johan Verminnen - Laat me nu toch niet alleen Mecano - Tu Mahler - Top Drie Depri Werp mij een munt in de gleuf Random speel ik uw deun Ben ik uw muzikale hoer Draai ik wat u vraagt En morgen reken ik u af, Moet u de rekening betalen, Deunend door de nacht Word ik slapend rijk…

Groene velden, grazend vee een oude schuur, van kleur verschietend in het zachte avondlicht Het zandpad met diepe kuilen de rammelende kar in een zinderende stofwind En daar op de krakende veranda stond hij De oude man onder een vale hoed hij doorleefde de blues en tergde zijn geliefde banjo snijdend zuiver, ongewoon gewoon Aangezogen door…

oren loom en traag de dag stond stil mijn dorst naar muziek heb ik teruggegeven naar melodieën begin en einde verdwenen klanken stromen in dagen die niet bleven zelfs de notenbalk hangt leeg op het behang leven oneindig onbespeelbaar…

sierlijk danst de strijkstok over de snaren de anderen strijken volgzaam niet tegen de haren klinkt er een stem van uit de hemel die je beroert imposant hoe de violist de zanger langzaam vloert zwieren ze innig op de maat van de muziek samen één genietend van de akoestiek geïnspireerd door *~ Josh Groban 'Mi Mancherai…

Hisashi is kort maar op geen enkele wijze klein zijn lach flitst als een laser over de dansvloer zijn sax lijkt wel een zilveren draak die uit zijn mond vliegt: brullend en fluisterend rokend en brandend. Hisashi is groot en altijd prachtig.…

Waar geen woorden voor zijn is hier in de schemering aanwezig, het geheim nog niet te weten hoe het verder gaat maar wel het net in mij te voelen samenkomen – onzichtbare verbindingen met de hartslagen van het leven In woordloze taal verovert het ademen van de pijpen zacht golvend de ruimte op de stilte en dan is niets vanzelf muziek…

Waarom niet hier een hobo? Hij wist het niet meer had de hele score nu voorzien van golven die wegspoelden, potloodstrepen die maatstrepen wegvraten. Hij wist niet meer dan dat god hem ongenadig was Er klonken in Maiernigg andere vogels er waren andere open ramen en deuren hij werd zelf groter dan zijn vest, zijn pantalon zelfs rende…

Het was niet voldoende: hij droomde meer dan deze oude gitaar hij spande te kort, te smal, een onvoldoende, hoe zeg je dat met geluid: een zesmin, een vijf, vijf draagt de muziek niet tot aan de zee of de hemel. Vijf tussen twee lippen is een oude vrouw,droog land, wit zonder geil verlangen.…

niet kan missen, en dat ik dan mijn eigen muziek niet meer hoor vind ik te betreuren maar dan zwaai ik wel wat harder met mijn stokje.- (of blaas een ander wijsje)…

zij vinden afzonderlijk dan wel te samen hun weg over met ivoor beklede naast elkaar gelegen zwarte of witte toetsen die buigend bewegen voor mijn tien vingers in gelid doch vaker in een sprekende verhouding uitgespreid de klavieren poetsen op weg naar een kleurige klank om de verwachting na te bootsen die in een ritmiek van noten…

jij en ik, een piano, mijn muziek…

als ik muziek hoor spelen in het centrum van een stad sta ik daar verrukt te kijken aangetrokken word ik door een orgeldraaier op de hoek van een straat een fluit, viool of klarinet met spel, gezang en dans ook daar vind je me weer…

Voeten geaard Opzwepende klanken Armen wild zwaaiend De kaken ontspannen Ogen gesloten De angst om te vallen Wankelende benen Steeds weer de controle Fases van trance Het ontstaan van extase De muziek stopt Als een beest ga ik neer Mijn schokkende lichaam Het totale genieten…

Haar gitaar streelt ze met grote liefde en haar liedje maakt de kamer tot een stille oase van muziek vol met al het zoet van bloemen. De witte zonnestralen in de kamer lijken wel op haar gitaar bespeeld te worden.…

Ik houd van Je muziek. Als ik Je zie vloeit mijn hart over van diepe stilte en vreugde. O neem me mee naar de hemel van de Grote Dichter. O liefje, ik zie alleen Jou nog. Want het lijkt alsof Jij mijn eeuwigdurende piloot bent.…

beentjes startklaar het kontje wat gedraaid muziek zingt in haar oren zij straalt vanuit haar ogen waarna het hele lijfje gaat mijn juultje danst mij aan we gaan het samen horen…

De wind speelt door de spleten, het lied op zijn eigen manier, maar de klokken overstemmen, de wind verdwijnt in het niet. De beiaardier kent de kunst, om de zuiverheid te aanhoren en alle oneffenheden in de kiem te smoren. Hij speelt de noten zonder na te denken, of aandacht aan de omgeving te schenken. Hij slaat met zijn vuisten op…

regenton stroomt vol de hemel traant een gordijn van treurigheid neer doch, wolkeloos klinkt een concert van klavieren beeldig uitgevoerd klanken van vreugde smelten in melancholie een pracht melodie er danst een libel een kunstig bloemenballet rond lila kleuren landend op de steel wiegen op een meesterstuk vleugels van geluk…

trage denken woorden blijven liggen op de aarde alleen mijn vingers bewegen door wat mij wordt opgedragen ik volg slechts de toonaangevende zegen die opborrelt uit onaantastbare lagen afscheid hangt boven het meer in een dromerig hemels groen stilte geeft de volheid van leegte weer een treurwilg overweegt de laatste zoen (beluister muziek…

Speel, Anne, speel op je harp droom je dromen langs het hout voel de diepgang in de snaren speel, Anne, speel voor de vogel voor de mens laat je tonen klinken in het mystieke het artistieke speel, Anne, speel je melodieën improviseer telkens weer het unieke wat je wist te bewaren speel, Anne, speel (gedicht uit december…

de haard vertelde dat het vuur door Finse handen was gebouwd gerangschikt volgens oud gebruik stonden stammen rond hun einde, koud nog in hun zelfgesponnen licht slechts een zwakke gloed tekende wat goud op elk tot rust geplooid gezicht vol liefde speelden twaalf snaren duizend sterren zongen in de nacht bijeengebracht door slechts…

Prachtig de stem en prachtig het gitaarspel, Ik heb het over Camaron en Paco de Lucia, Die liederen hebben gezongen als de Seguiriya Euforisch als men zich voelt bij het gitaarspel, Melancholisch wordt men als men de stem Hoort, hij heeft toch zo´n warme stem…

op de vleugelen van het lied laat ik mij meevoeren vervoeren ontroeren en stilte daalt in mij neer rust keert weer om plotsklaps -vanuit het niets- over te gaan in een kakofonie die pijn doet aan oren en het hart ineen doet krimpen van smart tromgeroffel…

het virus dat ik opliep eerste kerstdag begint rare vormen aan te nemen, het is overdraagbaar neemt mij in beslag, roept me verleidt me neemt me mee naar toen naar concerten, geliefden, verliefdheden, slapen wordt uitgesteld want de schoonheid van de nummers wordt met het uur indringender dansend in de #Top2000chat waar vriendschappen ontluiken…

jouw stem is goud waard geweest met een bereik door bijna niemand te evenaren je raakte door drank en drugs kwijt wat je lief was de klank vernietigd schor zong je de liedjes waarmee je groot werd het publiek joelde je uit nu je overleden bent klinkt overal jouw muziek en zie Je wordt opnieuw de hemel ingeprezen dood doe…

wat in gedachten verzonken luisterend naar de muziek voel ik, hoe in trillingen van de strijkstok op de snaren de stem van de viool melancholisch of frivool een sprei van innige klanken kan leggen over het publiek het zijn de handen vol passie gedreven die het timbre in het hart laten komen gelijk in vogelbomen tonen zich zetten tussen…

het orkest speelt trombone klarinet trompet de goedig doffende tuba een trom behoedzaam sluiten muzikanten de mond om het riet aandachtig verinnerlijken ze muziek de ronde stem van het koper vermengd met een ernstige wending van houtblaasinstrumenten onder hun hoede groeit de melodie de dirigent zwaait over hoofden lange bewegingen van…

helpt me daarbij ik word vrolijk druk of rustig en ontspan me maar alleen verdriet om een meisje en om mijn moeder en eenzaamheid ontroert me soms ben ik nog een kind maar al die muziek gaat over deze emoties maar als ballad of als rock of reggae daarom is muziek zo belangrijk voor het oor en de stemming in mijn hoofd thank you…

zelfs noten kleuren blauw in dit licht, zorgvuldig opgehangen aan een zijden draadje schitteren ze daar aan de horizon, stil genietend van wat komen gaat vliegt de maandag stilletjes voorbij nog voordat de dinsdag haar entree heeft kunnen maken zullen zij opnieuw van zich doen spreken…

Waar woorden soms ongemerkt In het onderbewustzijn blijven Rondzingen tot het moment dat Ze te voorschijn worden geroepen Is het de muziek die ze Aanspreekt, recht in het hart, En die het onzichtbare tastbaar maakt…