36941 resultaten.
Met vallen en opstaan!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Wanneer een mens,
zijn zelfbeeld moet laten vallen,
dan zit hij bij de scherven neer.
Dan heeft hij zichzelf verloren.
Dan is hij pijnlijk ingestort.
Dan is hij niemand meer.
Wanneer een mens,
de gebroken illusies op durft ruimen,
dan ziet zij gesloten deuren opengaan.
Pas dan kan iemand,
vrij en van zich bewust,
op gaan stáán.…
Wensen...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 Wanneer we niets meer te wensen
zouden hebben,
zou ons leven dan compleet zijn?
Wanneer we alles hebben
wat ons grote hart begeert,
zouden we dan tevreden zijn?
Wanneer we pure gelukzaligheid
tentoon spreiden is dat dan
vanwege puur geluk,
of is het maar schijn?…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Vertrek van dochters
gedicht
2.0 met 249 stemmen 40.194 Er was in ons huis een wereld van verlangen,
geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun
kamers waarin ze verzamelden wat ze mee
zouden nemen, hun herinneringen.
Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie
precies dat zelfde uitzicht, precies die
zelfde wereld van twintig jaar her,
toen ik hier kwam wonen.…
proficiat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 P rettige
R ozengeur
O mhuift herinneringen
F ijne gesprekken
I ntiem en eerlijk
C oncentreren
I ntens :
A mour
T oujours…
geluk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 699 Moet het geluk zich trotseren.
En als lichtpunt in je leven staan.
Het geluk moet je durven te vertrouwen.
Kan dat niet, dan gaat het mis.
Want van geluk moet je gedeeltelijk je leven opbouwen.
Tot iets wat het mooiste voor jou is!…
Geluk
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 114 Geluk is een verslavende emotie waar je altijd naar verlangt.
Je bent zo dichtbij toch is het zo ver weg.
Het is een luchtspiegeling van het leven.
Staar je niet blind op je bestemming van geluk.
Dan ben je onbewust onderweg naar de bestemming van ongeluk.
Het gaat niet om de bestemming van geluk in het leven.…
[ De monnik naait, naait ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 De monnik naait, naait,
trekt, trekt de draad door de stof --
Geen knoop aan het eind.…
levensboom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 591 Sterke wortels zijn nodig
om een leven op te bouwen.
De sappen van de liefde
moeten de kruin kunnen betoveren.
De liefde groeit tot er sterke takken komen
die worden beloond met twijgen.
Als het meezit, krijgt hij vruchten
waar hij eeuwig zal voor vechten.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Vooruit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 588 Zingende pas
met regen in de rug
drinkt het licht
het grijze weg
Sla met lach
een nieuwe morgen
weet van nu
het geluk is mee
Elke stap vooruit
schrijft moed
de mooiste kleuren
in woord en daad…
Leven in een zeepbel
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 624 Ik blaas mijn passie
omkleurt met breekbaar geluk
en lach in mijn dromen
want de bel ging niet stuk.…
Leven
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.431 Een zinvol
Leven
Aan anderen
te geven.
En dan de kinderen
Wat een geluk.
Gezond en wel.
Geluk lijkt gelukt!
Het warme nest,
behaaglijk en verguld.
Als weerbaar mens,
niets is verhuld!
Een leven van geven
Een ongedroomde droom.
De innerlijke rust,
gevoelens in toom.
Ik pink een traan
Een traan van geluk.…
Een gemene dief.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.056 Hij stal mijn leven,
mijn geluk...
hij maakte alles stuk.
Ik wist wel wie het had gedaan,
en sprak hem hierop aan:
"Zeg dood, moest dat nu zo?”
Vals lachend keek hij achterom,
zijn vinger dreigend.
Toen snelde hij weer weg,
hij had nog méér te doen.
Hij liep op kousenvoeten.…
ik lach en wieg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 ik kan het geluk toch
niet schaken als het sterven
me niet past, het frivole van
een vlinder me niet meer raakt
de dood draagt witte schoenen
in een vluchtig gebaar, het kijkt niet
terug maar leidt me langs het leven
en verdicht mijn ziel met roze wijsheden
rijp zijn tussen woorden die raken…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.…
Gek van blijdschap
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 139 Wanneer je ongelukkig bent,
zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen;
kijk naar het nieuws.
Wanneer je voor het ongeluk geboren bent,
alleen op aarde,
vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws.
Wanneer je door de bomen,
het bos niet meer ziet:
probeer het dan eens andersom.
Pak de bomen, keer de zaak om
en kijk…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 76 Leven heeft soms domweg een tijd een maskermond,
loopt dan tijdelijk als pierlala verkleed op aard rond.
Maar leven is ook waar het soms tijdelijk heel donker is,
wellicht door een rollenspel van ‘n soort cultuurfunctionaris.…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 50 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven.…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 47 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen als rouge van de dag.…
Boshuisje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 204 rommelde met wat blaadjes
en takjes voor de schouw
en ze vulde alle gaatjes
ze zagen het niet zo nauw
zo waren ze gelukkig samen
al hadden ze nauwelijks iets
ze voelden een hemel op aarde
en de mensen die er langs kwamen
dachten
daar is niets van waarde
maar de scharrelaar en het vrouwtje
hadden het mooiste wat er was
zonder luxe in hun leven…
Voor hem die al dees dagen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 368 Voor hem die al dees dagen, zonder bate
voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood,
en langs de huizen liep met kaken rood
van drift en pijn in 't harte bovenmate;
Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood
de moed niet vond om 't leven zelf te haten,
die beedlaars tegenkwam langs gore straten
en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…
Raar leven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 389 Raar kan het leven toch zijn,
om naar zo verschillende idealen te streven,
gaat de weg naar geluk alleen via pijn?
is dat de boodschap van het leven?
Als dat zo is,
dan heb ik het leven door,
ik ken nu het gemis
van geluk en ga ervoor...…
Als tegenpolen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 72 ik zag haar
zwaaien trager worden
voelde kou in
een steeds ijlere lucht
nog konden wij
elkaar niet laten
hebben nooit berust
in een levenslange vlucht
als tegenpolen
wisten wij de krachten
van het spelen op
het scherp van de snee
in samen leven
namen wij natuurlijk
ook het risico van
onszelf kennend mee
maar juist waar
haten…