inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.776):

Leven in een zeepbel

Welluidend klimt de ochtend
zich aan de mens op, hij staat
rekt zich omhoog en beweegt
zich vooruit.

We schaduwen de zon
draaien gedwee om haar as.

Soms wijzen we ergens naar
proberen wat met zinnen
maar meestal zijn het dingen,
gewoon dingen.

Ik blaas mijn passie
omkleurt met breekbaar geluk
en lach in mijn dromen
want de bel ging niet stuk.

Schrijver: Edwin van Rossen, 16 juli 2006


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 624

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)