Alle inzendingen over leven OR liefde OR herinnering

Vergeef me, mijn leven, mijn liefde en toewijding, mijn interesse voor jou, zo ik jou lief heb en niet vergeten zal zo kan ik verder met jou in mijn hart, in geest en ziel Herinner de Tijd dat ik voor jou viel.…

Tranen Tranen van verdriet, vaak voelbaar en begrijpelijk in het leven. Je moet verder, zonder die persoon, die jou liefde gaf. Een ding is zeker De mooie herinneringen blijven je trouw.…

Kleuren hebben hun symbolische waarde gekregen, een gouden kader als herinnering aan dagelijks leven, de liefde vind felgekleurd de werkelijkheid overdreven.…

Liefde en vriendschap is verdraagzaamheid het leven is meer dan het verleden het geeft kracht in diepduistere dagen genegenheid en verbondenheid in troost mijn blokkering opgeheven eindeloze beelden van herinneringen verloren gelopen op de weg naar jouw liefde maar ik heb het gevonden mijn bestemming was de weg naar jouw…

Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou vond, mijn lief. Ik in jouw ogen werd gevangen met rozen op mijn wangen. Ik wist er van het leven niet, toen ik schuilde in jouw armen. Mijn hart tot berstens toe gevuld met vreugd en groot verlangen. Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou trouw beloofde.…

Ja, hij heeft wat afgefloten, zijn hele leven lang. Want hij bleef als de dood zo bang. En toen die eindelijk kwam, in 't donker… toen ging hij dood. Terwijl hij floot.…

Verbrand autootje altijd zo je best gedaan wat werd je toch heet…

De zoete herinnering van lui liggen in de zomerzon smaakt naar het geluk van een vluchtige kus die het begin was van een lange nacht vol met vervulde wensen een liefde die minstens een leven leek te duren maar toch de vakantie nauwelijks overleefde want niet bestand tegen de realiteit van het alledaagse wat blijft zijn de herinneringen…

Mocht je de vreugde van je liefde missen, dan is dat heel triest. Het missen van iemand, dat doet pijn. De liefde waarvan je hield, is niet meer bij jou. De liefde mis je nu elke dag. Vaak komen mooie herinneringen voorbij. Met weemoed denk je daar aan terug. Het valt niet mee om zonder je liefde te leven.…

herinner jij je nog toen het buiten avond was voor ons gevoel was dat thuiskomen op een dag in mei ‘alles ging goed’ (en weer een warme lentenacht bracht dit zo nabij) herinner jij je nog, hoe zalig de gedichten waren voor het oog op het vlinderspel van het leven er was geen geleuter meer tussen ons jij raakte charmant de liefde aan…

Onder de deur wat licht. Vage, gedempte stemmen bewegen ergens onder mij, onzichtbaar, bevestigend aanwezig. Mijn handen klemmen het laken vast, we zijn niet alleen.…

Met onverklaarbare pijn verklaar ik de pijn met liefde Vervuld met hartstocht. Niets liever dan de liefde voelen, de oorlog Aan de smart Verlangend naar de nog onbekende herinneringen die al bekend zijn in mijn voorgespiegelde herinnering…

je hebt nooit geweten hoe lang ik het nog voelde, de liefde in mijn hart, voor jou, voor ons.... voor altijd zal in onze harten onze liefde voort leven, leven van herinneringen, voor altijd.... zonder spijt, zonder verdriet, maar samen onze liefde delen, dat kan niet.............…

als de waarde van het leven verdwijnt in grijze mist de eens stralende liefde walmt als een kaars zo ook de eens schitterende geest zijn waarde verliest herinnering slechts rest knipt de dood genadig de laatste rafels los…

Tussen geboorte en dood wordt het leven geleefd in liefde, ontdekking, onthulling en ontrafeling bezongen in onze innerlijke wereld om uiteindelijk van dit aardse bestaan afscheid te nemen in tijdloosheid te gaan en herinneringen worden geboren…

in de spiegel van het leven ligt gebroken verlangen geluk in duizend scherven herinneringen wat eens was barsten vol verdriet brak zijn verleden glans ging teniet liefde werd verdreven maar steeds weer haar lach flitste door zijn dromen reflecteerde hoop in de scherven van zijn leven…

, en ligt beneden Nu gluur ik voor even naar de hemel want daar ligt mijn beste herinnering zij, mijn liefste, zorgt dat ik even wemel en de zon zorgt voor haar glinstering…

lang is leven in lieflijke zachtheid bij me gebleven maar soms ontbreken er momenten in fragmenten die ik niet volgen kan je zwaaide en draaide in de schaduw van je rug kwamen mijn tranen het was geen afscheid slechts een groet dat gebaar maakte mij intens bedroefd als ik de stralende intensiteit van kind en jeugd ontmoet is ingetogenheid…

Herinneringen komen soms tot leven. Ouwe gevoelens die weer bewegen. We denken terug aan gebeurtenissen uit ons verleden, dingen die we beleefden, dingen die een gevoel geven. Mooie herinneringen uit het leven, waar we trots op mogen wezen. Slechte herinneringen uit het leven, die we het liefst willen vergeten.…

je hebt je glazen huis gehoekt met de kantelen uit verleden de oude rode stenen zijn opnieuw gevoegd met specie uit de generaties genen het fundament verzonken in het veen aangepast aan heden het oogt markant de glazen wand is transparant naar buiten de inkijk biedt slechts schaduwen van huiselijk intiem bewegen na eeuwen van…

laat het licht van morgen je bevrijden de donkerte bestrijden die spoken oproept in je geest je hebt het vroeger al beleefd en bent eraan kapot gegaan dat leven is geweest…

warmte in blikken vingers die schikken in elkaar draaien handen die aaien en van vandaag even schrikken haar uit je ogen speels zijn de vlagen die lokken verleidelijk langs je hoofd laten jagen beteugel mijn storm ik zal bedaren boei met je liefde mijn handen en kus de gevaren tot we de tijden vergeten niet meer weten…

ik heb je zon beloofd maar de stralen breken in je ogen tot een valse glans woorden krijgen nu geen kans handen trekken schaduw aan ze boeien licht waarheid kijkt onaangedaan vervuld van plicht je vreet weer energie omdat de verte andere dingen ziet geen rust om stil te staan je angsten vallen anders aan ga met de zon naar…

een kamer met uitzicht ramen vol groen de weg als een film mensen met honden een rustig plantsoen je kijkt langs je tranen een mistiger beeld de donkere huizen zeil en plavuizen op straat werd gespeeld in meubels en dozen het leven van toen de oogst van gedachten van jarenlang wachten van hopen en doen een kamer met uitzicht…

ik heb een etalage met gezichten die niet leven ogen staren en hun monden doen niet van zich spreken ik ken ze uit hun woorden op papier tranen en verdriet zie je in hun trekken niet als ik hen lees beginnen ze te leven ze weven dan herinnering in het antwoord dat ze geven ik wil ze handen schenken een lijf dat kan omarmen verbazing…

ik keek je aan voelde de klink je opende een hand als duizenden en liet me zonder drempel binnen gaan de ruimte was sacraal in vleugjes wierook droomden heiligen hun beelden in een eeuwenoud patriarchaal ik zag de doopvont waar mijn moeder stond een priester om de kinderen in te schrijven goot heilig water over generaties jonge…

Herinner mij schone voorbije dagen van onbezorgde tijden uit blije jeugd toen ik nog geen zorg of last hoefde dragen een leven in vrolijke vrijheid en vreugd. Herinner mij tijd van gelukkig leven zingend en lachend iedere nieuwe dag dankbaar voor liefde mij steeds weer gegeven bewonderend elke vogel die ik zag.…

van de liefde ooit van pril groen tot zonnig goud ons een onverbrekelijke band smeedden met elke herinnering als fonkelnieuw blijven wij ook nu naast elkaar lopen liefdevol ons vastbijtend in elkaar zoals de eerste verkenning van toen de agenda van ons leven laat jij ons zo voller dan vol dankzij de liefde en de nabijheid die jij ons…

onder de steile hitte een breed uitgemeten middagdutje achter gesloten oogleden onscherpe herinneringen uitnodigende gestes vertellen een paar stille vroege ochtenduren heb ik mijn liefde bekend - mijn liefde voor hen - en ook mijn liefde voor jou hebben zij uiteindelijk toegestemd zo leven zij, de uren in harmonie met jouw zijn dat…

Die oeverloos tot Cheshire cat vervalt Van zeverende lippen Waarop het met pokerface gesproken sjibbolet Door doodgemoedereerd hanteren van een zin Die wederhelft haar droog de mond in zet Het steevast "stop er een jippel in" Gnuivend van pret O "Vrije Heerlijkheid" die mij weer ontvoert Naar drassige duinpannen en het Oerd Zie mijn herinnering…