Alle inzendingen over liefde OR ontwaken OR zonlicht

perfectie behouden Ik sla een arm om hem heen En weet dat het zonlicht Nog even op ons zal moeten wachten…

Lichtgordijn van zonnestralen ongeacht de datum van de dag goed weten, leef gewoon vandaag wacht niet tot de morgen aanklopt Hemelblauw streelt de lucht witte schapenwolken hier en daar gedreven door de warme wind die aankomt gevlogen uit het zuiden Verdrijft de winterse temperaturen die worden terug gedreven, weg van hier weet men zo de dag…

Zonlicht klatert in zomers verlangen over mijn genietend lijf wanneer ik onbezorgd de tuin in loop vergeet ik de politiek van de ontstemden de klaagzang van betweters gelaten vrolijkheid van de gemaakte clown boosdoeners onechtheid ontucht van de zielenpriesters en ik heb het leven lief met alles wat ik in mijn tenen voel.…

met hoofd gebogen tranen in ogen 't licht valt over m'n donkere haar 't is net een donker waas waar men niet meer uit kan komen om van nieuwe resultaten te dromen ik voel met mijn handen naar dat ongrijpbare licht het geeft mij totaal geen zicht op het leven op de strijd droomt gij ook wel eens van vrijheid…

Wat een verademing, na al die dagen met storm en regen koesteren we ons nu aan de stralen van de zon wat een zegen dat een gevoel oproept van welbehagen…

zo lichtvoetig dat ik hem niet hoorde toen hij in een oogwenk met jouw ziel verdween ik hoor je praten ik zie je schaduw op de muur van de tuin je leefde daarnet nog een onpeilbare god trok je ziel zwijgend naar een lichtloze ruimte je lichaam liet hij achter…

beweging als krokussen uit de grond De ster brengt het leven weer op de been Even het warme stralen waar ik mij mee bedien De herinnering voelt herkenbaar gezond Het ontspant na al die nattigheid die even verdween De vicieuze cirkel blijft rond Wordt doorbroken door nieuw leven en nieuwe hoop Het ijzige hart smelt meteen Gevuld met zonlicht…

'Ga uit het zonlicht, schaduw van de nacht'. 'Ga uit het zonlicht, want het is de nacht die op jou wacht'. 'Jij wachter op de morgen houdt je voor het zonlicht verborgen'. 'Want in de duisternis van de nacht; daarin ligt jouw ware kracht'. Eén lantaarn, één schijnsel in de duisternis schijnt voor een liefde, die de ware is.…

Dali Venus delen ongevraagd geleend in vlakten bergen versteend Zie ik dat haar ogen links onder mij beginnen te bollen De vinger dwingend binnen gaat zoekend rond te tollen Dan knekels van het zwarte paard steigerend staat op hollen Onderga ik wereld van surrealisme indringend gericht Zo ik weer verward exit treed verblind mij zonlicht…

binnen is het stil de orkaan is gaan liggen zonlicht op mijn huid…

Niets krijgt me nu nog stuk 'k ga dansend door het leven en lach de zorge-lijken uit geen oordeel laat nog beven Ik dans de wereld door gedragen op de stralen van zonlicht in mijn hart voorbij de ziekten en de zorgen, na pijn en lijden, dood en smart glanst weer opnieuw de dag haar zoemend pad langs glanzend licht en bloemengeur naar morgen…

ze dauwde iedere dag haar huisje met een lach parel moerde flitsend zonlicht uit de morgenstond zodra zij wakker was gunde bestaan de eigen stijl van rustig ontwaken en het leven smaken een eerste buiten werd ontvangen door een vrolijk fluiten van vogels als buur het kleine concert wekte het hert en de grotere dieren op…

Waar de nacht Haar zwarte teugels Langzaam vieren laat, De dag in neev'len Gehuld het levenslicht Aanschouwt, zweven Ontlijfde paarden alleen op Hoofd en benen Boven de nevel van De dag, waar een Rookpluim van elk vuur Ontdaan over het water strijkt En boten in de slingerbocht Van het kanaal de dag Beginnen met Een…

Zoals je hier zomaar ligt Je huid verwarmd door het zonlicht dat Zo licht en zo zoet is Hoe je zo zuinig en begeerlijk zweeft Tussen je dromen en je ontwaken Bedoeld te beschermen en te verhullen Zo liggen onze lichamen verstrengeld Zo, als schijnbaar eender En hoe de regelmaat en de rust Van jouw ademen De stilte opvult Zo schijn je…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De vlinder is haar gezicht dat niet kan wachten op de kleuren van liefde en teder ongeduld. Ze is waar ik haar mijn dromen en woorden geef en ontwaak zoals ze mij laat ontwaken. Met haar ogen zoekt ze mij waar ze een vlinder mag zijn en ben ik het gezicht dat ze in al haar dromen bewaart.…

Je hebt me een stuk van jezelf laten zien dat heeft me enorm geraakt het was als een rups die zich ontpopte een vlinder die ontwaakt Zo mooi als de zonsopgang een adembenemend licht toch trad de duisternis in want ik zag je gezicht die woorden waren niet aan mij gericht Je hebt in mij iets wakker gemaakt ik wou dat het nog sliep…

je lijf vraagt vandaag niet veel het mijne evenmin slechts een ogenblik verstrengeld in elkaar tot de dag het gloren kraait de merel weer zijn deuntje zingt…

Op een wakkere morgen waar klaarte op de toppen ligt herhalen wij de nacht met mond over oor wordt er gefluisterd met een lichtende adem over tedere ongrijpbaarheid en een zachte stilte. Zo rekken we nog even ons en de morgen tot een zichtbaar genoegen en koesteren meermaals de prille ochtendzon.…

de schoonheid van haar glimlach kleurde prachtig bij zonsopkomst hij kuste de rijp van haar wimpers en genoot aanzienlijk waardoor haar hart smolt na een lange winter die de tijd had stilgezet, vergroeiden ze richting lente die hun zijn omstrengelde…

in de sluimer kus ik de zon en strijk de lucht blauw vanaf het palet waarop kleuren zich liefdevol vermengen licht nog dieper kleurt dan eergisteren omarmen zonnestralen mij zodra de droom over jou langzaam overgaat in alle dag…

Grote liefde is de liefde die er altijd was lang onder de oppervlakte wortels van het gras dat opeens weer bovenkomt en er altijd is en altijd was. Regen, zonlicht, zomer, winter komen binnen en doorstaan de stille kracht van grote liefde, teruggekeerd om oud te worden in deze liefde die blijft bestaan.…

Zonlicht laat mij ontwaken in haar stralen zo mystiek. Op de achtergrond zingen vogels luidkeels hun favoriete muziek. Badend in het zonlicht trekt je mooie lichaam me aan als een magneet. Ik kijk naar de vrouw van mijn dromen, zo perfect, zo compleet. Heel zachtjes beroer ik je ontspannen lichaam, zo zacht als fluweel.…

Als het eerste zonlicht Mijn dromen verjaagt Haar zachte stralen dageraad maakt Weet ik mijn dagen Overspoeld door geluk te beleven als roes liefde in vervoering jouw glimlach breekt zonlicht als spiegelend kristal brengt dromen tot leven droefheid in verval vult kleurloze dagen droogt weemoedige tranen laat mijn hart zingen…

abrupt ontwaken of nooit geslapen in illusie van minimaal gedroomd hoe dan ook de pijn verdragen van niet zo, nooit zo, niets van wat geen moed om 't eerste zonlicht van morgen alweer te vangen liever geen wijn maar woorden drinken uit de tranen van een dichter- bij gewild te zijn.…

als het eerste zonlicht mijn dromen verjaagt haar zachte stralen dageraad maakt weet ik mijn dagen overspoeld door geluk te beleven als roes liefde in vervoering jouw glimlach breekt zonlicht als spiegelend kristal brengt dromen tot leven droefheid in verval vult kleurloze dagen droogt weemoedige tranen laat harten zingen brengt…

De zon in het duister dat het zonlicht verdrijft het licht met zijn luister dat de zorgen verdrijft en dat lichtheid en luister verspreidt die beklijft is wat kracht geeft en liefde, is wat is en wat blijft.…

Flauw zonlicht, ogen vol weemoed. In de bijna lege kamer voelt het kil. Verloren liefde, verscheurde herinneringen. Maar de tijd is onverbiddelijk.…