Alle inzendingen over liefde verwarring tijd

Wat je voelen wilt en niet horen kan zal je ervaren en toch bedoelen. Dat wat je ziet kan wel eens anders zijn dan dat het lijkt of blijkt te zijn.…

Tijd waait door het open raam naar binnen, wervelt om de sputterende kaarsen en vlijt zich neer voor de smeulende sintels in de haard. De onberispelijk geklede man in de lederen fauteuil haalt een hand door zijn grijze haar en knijpt zijn ogen toe in een poging om nu en verleden te ontwarren.…

We verdienen beter, Terwijl we heelhuids Maar goed gekleed De straat over kunnen steken. Zelfs opgebroken verslijten We schoeisel Zelden tot aan de voetzool. Toch is het verharden, Het loonwaarts gebaande, De weg die gewrichten Doet ontsteken. Op het kruispunt links Staat het bord rechtsaf En rechtdoor om de hoek Schijnt ommekeer…

nee omgekeerd ik verwissel mijn ledematen ik verwar de hemelstreken wat is ja en wat is nee ik predik de goedheid maar kan de ironie niet te boven komen waar ik ook mee bezig ben ik verloochen het weer met een glimlach ik doe niets tegen deze verwarring integendeel ik probeer het nog te vergroten en blijf daardoor incognito…

en gij, noem de liefde maar geen leugen, want ik, o liefdeloze, ik geloof u niet.…

het zijn de engelen die het universum omarmen. het zijn de goden die onze harten verwarmen. en ik... met de snelheid van een gedachte vlieg ik van planeet naar planeet moeder aarde vader zon laat mij terugkomen naar waar alles begon.…

dwalende verspringende gedachten blijven kleven aan een grillige draad die in mijn hoofden van de laatste dagen het enige houvast is geweest wie is van steen lijkt de rots me te melden wat is van hout vult de boom daar bij aan geen van de oudere wijzen krijgen gehoor want mijn schaduw duwt mijn denken voort ik hoor de indringende stem van…

Het ontsnappen op welke wijze dan ook is gelijk aan het martelen van mijn geest slechts contact met je zelf daar er buiten vele schuldigen zijn die je telkens de vreugde willen ontnemen en niet naar je hand willen handelen omdat zij ook een leven willen leiden…

Er is iets maar ook niets dat tussen gedachten spookt gefluister in de ruimte loze woorden in je dromen. En als ik dan luisteren wil dan hoor of zie ik niets omdat de wil niet is verdwenen maar de mogelijkheid meer dan ooit. Begrijpen is wat lastig in dit moeilijke parket maar niets is onmogelijk in deze omdat je nooit weet wat niet deert…

Wie bent u werkelijk Hoe kent u zich Zoals nu of gister Een mens vol zelfvertrouwen Empathie Of als gister En Wie ken ik De façade Het verbloemde Van mijzelf Of ben ik gister Een persoon Die ik niet wens.…

hoe zal het lachen mij vergaan wanneer ik maatstaven doormidden breek en de geïnfecteerde breuklijn zalf met achtergebleven passie en liefde zal ik voorbij de bevroren stand waar de maan haar licht extra vergroot belicht over de stoffige en pluizige momenten het droomdenken anders gaan zien of schreeuwt het verlangen in mij als huilkind…

Verwarring in je hoofd ze laten je niet met rust. Beelden uit een verleden steeds door elkaar geregen. Sporen laten ze achter van verdriet lang geleden. Tranen rollen over mijn wang voel ze komen laat ze gaan.…

De emoties vliegen Van links naar rechts Van binnen naar buiten En weer omgekeerd. Ze zijn oncontroleerbaar En beredeneerbaar Het maakt me in de war Waarom is niet meer Wat er altijd was Wat is er nu veranderd Ben ik dat Of is het iedereen en alles? Ik zoek, ja waar zoek ik naar Als een kip zonder kop Naar een beetje geluk Warmte…

Hoe is het toch zover gekomen jouw gedachten, gevangen in een spinsel vol verwarring. Woorden die je niet bereiken je sluit gevoelens buiten angsten houden jou in je macht. Laat me je toch helpen keer je niet van me af pak mijn hand, voel de kracht.…

Een dwaas is wat er in mij verscheen Of is het niet zoals het lijkt? Jij zegt het Jouw woorden hadden mij toen bereikt Of had ik nou niet opgelet? Het vervaagt Waar is het gebleven, al die pret Of heb ik al genoeg gevraagd? Nog maar één Want ik vraag mij af, Waaraan heb ik het verdiend, die straf…

De verwarring door gekte in de familie, die zich verwijderde als in een echo van stilte waarin woorden zich verloren leek immer maatgevend in het voorjaar wanneer gras groen groeide in weide en in het najaar grauw kleurend het natgewas vol herfstdauw en misschien was er iets van die verwarring die de weemoed tekende in herinneringsbeelden…

het duurde niet zo lang en ik weet niet meer precies wat er toen allemaal gebeurde maar ik draag geen wrok jij hebt geen schuld het was een samenzang je zonnige dagen heb ik gekust het duistere gevoeld in al je lust je zwijgen had een reden we zien elkaar nog elke week dat doet me pijn in elke streek de hardheid van het heden…

Zijn onze kleinkinderen wezens van het licht onverplicht erfenissen van onze voorvaderen, ze hebben zoveel kleuren en geuren van vroeger klinken vaak als liederen uit hun oude handpalmen. Zelfs het muzikale ritmegevoel is herkenbaar. Jong bestaan ze uit talrijke bijzondere vormen. Hun ogen dwalen vaak langs vreemde dingen herkenbaar als ik…

Je voelt een traan, het is veelzeggend door vele emoties weet je soms niet hoe je verder moet gaan.…

Verward... zijn wij over het weer Stellen ons vragen het antwoord schuldig Valt er sneeuw of hier en daar wat lichte regen? Zal ijzel onze reis bederven? Wakkert wind aan of gaat ie liggen? Kunnen we er -na 11 weken griep- nog tegen? Gaan onze kinderen 'dit aards paradijs' .....van ons erven?…

Verwarrend is de tijd waarin wij leven, Wat ‘meivakantie’ heet valt in april. Met vroeger is dat nogal een verschil, Toen lukte het een naam die klopt te geven. Zo wordt een schrijver van een snelsonnet Maar mooi op het verkeerde been gezet.…

Waarom is de liefde zo moeilijk, Zo moeilijk te begrijpen. Gevoelens die steeds maar heen en weer jagen, Door je hele lichaam. Geen mens die ze kan zien, terwijl ze smeken om gehoord te worden.. Konden we maar in het binnenste van iemand kijken, dat zou een boel verwarring voorkomen..!…

Het nieuwe voorjaar is al aangebroken Een vroege lente in het nieuwe jaar Waarbij het speenkruid en de hazelaar Verwarring zaaien en veel onrust stoken Een tijd, waarvan een mens niet eens wíl dromen Is langzaamaan tot volle bloei gekomen…

Verwarring Vrije wil was mijn zonde Verbannen uit de hemel Verscheurd door de strijd van goed en kwaad Mag een gevallen engel Verwarring voelen?…

Liefde kan je weerloos maken zo zwak en emotioneel liefde kan ook sterker worden alleen het woord zegt al zoveel Het kan je in verwarring brengen bezorgt je slapeloze nachten want ergens diep verscholen blijf je steeds naar liefde smachten En je wilt het blijven delen want het is zo heel dichtbij een mooier woord bestaat er niet en…

Ik kom je als een betovering wel eens tegen, maar in mijn hoofd kruisen wij dagelijks onze wegen. Jouw magie heeft me volledig in haar macht, helaas hoor ik echter niet die woorden waar ik zo smachtend op wacht. Je slaat telkens weer jouw vleugels open, en vliegt dan van me weg, Waar ik ook op blijf hopen, ik heb het me zelf al zo vaak…

Alleen maar liefde Verdriet kent geen tijd Pijn zo tijdloos Het kent geen respijt Alleen maar liefde Van liefde en hoop Een verwachting Hoop; een gelukkige afloop Alleen maar liefde Zo hartstochtelijk en fijn Dit mag altijd voortduren Laten we erop drinken, misschien een glas wijn……………..…

Bang voor de schaduw dooft plotseling de zon Verschrompeld samen geperst vliegt vervolgens hoop door verwarring en liefde uiteen…

(Femme fatale II) Zij is uitnodigend met zeer weidse gebaren De roos geurt verleidelijk In haar doen en laten zorgt zij steeds voor verwarring De roos in extenso zwart Afspraak is afspraak, is bij haar niet van toepassing Verlangen met een charme niettegenstaande het feit dat de liefde in haar als vuur zal blijven branden...…

De tegenstrijdigheid Van de tijd Doet mij verwarren Geschiedenis Herdenkingen En dan de wetenschap Die sneller en sneller gaat En ons een nieuwe wereld beloofd Maar tegelijkertijd Waken over de vlam die niet dooft Van de miljoenen mensen Die het leven lieten Waarvoor?…