43134 resultaten.
Marhaba
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 40 Hé, marhaba
Goedendag
Het leven is feest, van
Mekka tot Jeruzalem
Dat het kán
Vredestichters
Samen vochten
Gewapend, met gezag
Na wederzijdse terreur
Dat het mág
Twee geloven
Zonder kussen
maar met groeiend respect
Tijd ontknoopt' de verwarring
Ongeloof
(Geen duivel tussen...)…
Een droomgedachte in een herfstnacht
netgedicht
3.0 met 286 stemmen 45.187 je tijd
en steel je plek zolang je kunt
jou is de mooiste
dromennacht gegund
Jouw liefste houdt je bij de hand
zij zegt: ik hou van jou
zij voedt je met haar stille trouw
in verwarrend ziekenhuisland
Zij kijkt nog eenmaal
naar jouw lief gezicht
zij zegt: vaarwel mijn liefste
in dit toedekkende gedicht.…
een droomgedachte in een herfstnacht
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.480 nu je tijd
En steel je plek zolang je kunt
jou is de mooiste
droomnacht gegund
Jouw liefste houdt je bij de hand
Hij zegt: ik hou van jou
hij voedt je met zijn stille trouw
in verwarrend ziekenhuisland
hij kijkt nog eenmaal
Naar jou lief gezicht
Hij zegt: vaarwel mijn liefste
in dit toedekkende gezicht…
Laveren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 176 Ze zeggen dat het overgaat
de verwarring en de sterren
die zilte maan die zee kust
en golven laat relativeren
voel ik de wind op mijn gelaat
dan zal ik mijn geheugen testen
of ik nog weet van de liefde
en iets om te relativeren
schrijf ik jou niet meer die brief
die ik nooit had moeten schrijven
bewaar ik de zoete onrust
als een dood…
Eenvoud
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 720 Liefde is eenvoud
De eenvoud van gedeelde pijn om geluk dat niet mocht zijn en iets moois dat niet mocht bloeien.
Liefde is eenvoud
De eenvoud van totale verwarring gevangen in één hart,
een hart dat zichzelf niet kent.…
3 AM
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 1.060 Je ondervangt me
Omsluit me met zachtheid als vanzelfsprekend
Zet neuzen in de goede richting
Maakt blik en schade door schande wijs
Het is een van die nachten
waarin tijd tekort schiet en woorden te over
lopen
Zolang woorden niet verwarren
met daden
is er niets aan de hand...
Anders, neus gestoten.…
Als jij mijn geest zou zijn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 781 als jij mijn geest zou zijn
zou je verdrinken
in het onbegrip van anderen
zou de verwarring
die zuiverheid zaait
je overwoekeren en achterlaten
als een verlept en verdroogd icoon
geslachtofferd door het onkruid
dat zich mens noemt
als jij
mijn geest zou zijn
zou de zuiverheid verwarring zaaien
in jou…
Vergankelijk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 231 ik proef vergankelijkheid
op zachte wangen
en lees verwarring
in jouw ogen
onbesproken
dit onderwerp
't zal toch niet vermeden zijn
stilletjes absorberen we het nieuws
ineens voel ik hoe
mijn stoel wankelt
niet dat er aan de poten
wordt gezaagd, of toch..
geduld
beoefenen is nu
de grootste uitdaging
de tijd tikt anders…
mosmens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 getekend door de tijd
weliswaar goed gespeeld
maar tóch...
'warmte vergt jaren groei'
schreef de dichter
Willem Hussem ooit eens
en inderdaad is hout
onontbeerlijk voor
iets van warmte
suggestie is veelzeggend
en verwarrend vooral
en het zet je dikwijls
op het verkeerde been
zo ook dit gedicht
hoop ik…
de kleur van je ogen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 476 hoe kan het
dat ik na jaren nog exact
de kleur van je ogen
kan oproepen, in een vingerknip
niemand treft schuld,
dat we niet meer samen zijn
mijn hart voelde licht
je woonde er dag en nacht
je was liefde,
gratie… maar ook verwarring
en als ik nu droom
dan mis ik je, vergeten kan ik niet
dan denk ik
aan je prachtige ogen, met daarin…
Zwervers
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 243 We zijn en blijven vooral mensen: liefde
die ons deed voortdrijven... in eeuwen der eeuwen.…
Blind
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 9.485 Blind voor mezelf
waar anderen duidelijk zien
hopeloos verloren
met de uitweg in zicht
doof voor mezelf
waar anderen kunnen luisteren
proberend te vluchten
van hier naar hier
gevoelloos voor mezelf
waar anderen me raken
rotsvast gevangen
in een open veld…
bloemen op het kerkhof
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 381 de wind lag stil in lauwe lucht
terwijl ik kuierde naar jouw
gesloten graf
ik rook de geur van rozen nog
die ik had neergelegd
in 't dunne twijgenhout
een bloeipartij
waarvan ik dacht
de vlinders vliegen lang genoeg
wie zou me storen daar
waar de verwarmde bloem
zo roerloos lag op jouw gezicht
de schemering bedroog
de avond viel…
Twijfels
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.102 Als ik eens zeker wist
wat jij nu dacht
zou ik dan zeker zijn
van wat jij bij mij
in beweging bracht
Is het schijn
of is het echt
wat doet mij
aan jou denken
dit gevoel, ik vecht
Met mijn ogen of dicht
het maakt geen verschil
ik zie je niet
maar voel het wel
de vraag is of ik het wil
Je maakt me bang
soms, een beetje maar.
wat…
Twijfels
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.955 Als ik eens zeker wist
wat jij nu dacht
zou ik dan zeker zijn
van wat jij bij mij
in beweging bracht
Is het schijn
of is het echt
wat doet mij
aan jou denken
dit gevoel, ik vecht
Met mijn ogen of dicht
het maakt geen verschil
ik zie je niet
maar voel het wel
de vraag is of ik het wil
Je maakt me bang
soms, een beetje maar.
wat…
Marmer
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 576 Wat voelt als kale zachtheid
blijkt een brok verdriet, intens
verdiept als meteoor gehard.
Binnen bonkt een grijze herinnering
als holle echo doorheen
een blakende stilte.
Rusteloos stroomt het
als vergeten
door gletsjers van verleden
sterft
een duizend doden
op het schrift van het gemiste lot.…
doolhof lentebriest een tranendal
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 824 een zacht gevoel overdondert
wanneer ik even in gedachten zweef
door de koelte van een lentebries
lijkt mijn geest voor jou gevangen
dolend als een lamme zak
dwaal ik in een doolhof rond
maar kan jou nergens vinden
mijn hart verandert in een tranendal…
Verward ontwaken
netgedicht
2.0 met 27 stemmen 3.434 Niet meer het weten herkennen
in het doel van het streven
van wat het leven ook mag bieden
Stilstaan en de dromen
vereeuwigen in het gruis
van vertrapte idealen
Spoken jagen achter
het toneel op het ritme
van de akoestiek
Het applaus ontwijken
om geen gezichten
te herkennen die ik
niet kan onthouden…
Queeste
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 701 Opzoek naar werkelijke zingeving
en op een goddelijke beleving
gaat het echt gebeuren vannacht
en wordt deze queeste volbracht
Het gaat zo beginnen
Mijn handen die trillen
Mijn ademhaling wordt zwaar
Ik wil haar beminnen
zij ligt ervoor klaar
Ik hoor ze steeds praten
Het gaat over mij
Dat ik het niet kan
en dat ze me haten…
depressief
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 303 De bruggenhoofden bogen
toen de colonne hen vermeed
hebben ze allen dan toch gelogen
toen ik naar het water keek?
Wat ik daar zag drijven
was je reinste spot
k zag naakte lijven
in visgerij verweven
doch ik kon me niet bewegen
mijn adem zat op slot
in de boeien
van het leven…
De lijzijde van ‘t gebed
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 166 Waar verblijft mijn hart nu toch
wanneer telkens mijmeringen
die als gevallen appels me verstrooien
en de regen ze wil rapen
tussen de stromen die als
kleine beekjes de gaard
veranderden in dromen
die ik niet wil kennen
ik hou me vast aan
de lijzijde van ‘t gebed
en laat de wind
rusten tegen mijn zij
en sluit mijn ogen
totdat ik…
Mijn gedachtes staan stil..
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.110 Mijn gedachtes staan stil
Is dit echt wat ik nu wil?
Ik ben zo alleen ik voel de pijn
Wat ik nu wil? Elke seconde bij je zijn!
Luister naar je hart
Dat is vaak wat wordt gezegd
Hou ik van hem?
Ja en dat meen ik echt..
Mijn verstand zit in de weg
Is alles nu wel goed wat ik zeg
Mijn hart zegt ja mijn verstand denkt nee
Wat moet ik hier…
Mijn laatste venster
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 237 Het weten sluist bewust
de dood de achterkamer binnen
waar de nacht is blijven steken
achter de half gesloten gordijnen
waar naakte schimmen vrijen
en de wereld ligt te vergeten
in het opdrogende zaad, wellicht
zijn engelen de nakomelingen van god
ik kan ze niets verbieden
want mijn brieven staan nog
ongeschreven in het spiegelschrift…
Onze profielen verschillen
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 321 de stiltebloemen spreken zwijgend
in een taal die wij slechts verstaan
en in de luwte van jouw profiel
huis ik zonder besef van tijd
en teken ik muizenpootjes
die dribbelend jouw beekje
oversteken
doch legt deze ranke nacht
weer een strop om mijn
besef van tijd en dwaal ik
in de gitzwarte duisternis
in holen waar ik me stoot
aan…
winterdepressie
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 338 kleine vlekjes duisternis regisseren
de bewegingen op het
kruidnagelende kruispunt, ik prefereer
liever de ondergrondse
het is wat zachter en heeft de geur
van lavendel
de drukte boven maakt grote gaten
die gevuld zijn met ontelbare stemmem
en beelden die dogmatisch mijn
rust verorberen
al is het wel dat mijn diafragma
me nog leidt…
Twijfelachtige woorden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 202 mijn laatste hoop
schuurt als een anker vol berouw
over het zand waar wij onze namen
van dichtbij leerden kennen
woorden waren twijfelachtig
daarom was het spreken ons niet gegund
we hoorden elkander in de klankschaal
die onze dromen leerde om met gesloten ogen
verre sprongen te maken
maar jij sprong en durfde het vallen aan
ik bleef achter…
Strandjutter
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 173 Kromgewaaid hout
verkracht strandgebeuren
vissen snakken naar adem
met dichtgeknepen strottenhoofd
langzaam deinende
borsten van je lief
in kuise bewaring geven
verzekerd als tijdloos krediet
toomloos verlangen
een dankjewel
per flessenpost.…
Op hol geslagen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 148 als een op hol geslagen paard
laveert mijn geest tegen spijt
en vreemde tekens, de zon
geneest en is de dood
voor niets geweest
alle rondingen in hoekige jaren
hebben mij verdomd verwond, geen
tekens van haat maar wel een verzadigde
blik, voldoening in een met moeite gespaard
colbertje weliswaar met krijtwitte strepen
rafelig en steeds…
Met andermans rijkdom
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 199 gevuld met andermans rijkdom
schaar ik me ergens waar het licht
geen bijval kent, het ontmoeten
of het ontmoedigen ervan herkent
de tijd die ik in mijn zakken draag
leeg zoals de kruin waar geen
vogel in rust is de ruimte onbeperkt
aanwezig, geen afbakening die me
kent al hoor ik wel het schreien
van mijn lief, ze is me kwijt zegt ze…
Drenkeling zonder water
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 langzaam heft de drenkeling het glas
op het ondergaan van de zon, moedeloos
maar wel gezondigd is zijn vaarwater
zonder religie niet te drinken
wie kent zijn juweel wanneer het spreekt
en schittert terwijl de haven is gedempt
neem mijn hand en streel me langs
het leven, het is kort zoals het
omgewaaid riet – wel scherp maar
zonder bedoeling…