Alle inzendingen over liefde voor poëzie

In koelte van de avond na een warme zomerdag klinkt ergens een saxofoon en ontlokt een blijde lach luisterend naar de klanken hoor ik woorden en geniet een gedicht vanbinnen de schoonheid van een lied als spreken in gedichten over liefde en poëzie een briesje in de natuur die verre zachte melodie terwijl stralen van de zon achter…

Wij zijn een daad van Liefde de poëzie die de hemel schrijft in een wenk naar de oorsprong Wij zijn een schild van licht de Engel in het wakend oog de wachter die de puls regeert Wij zijn een punt van kracht geschapen in een ademtocht van een bodemloos heelal En waar Zijn woord de Aarde raakt glijden lichtjaren fonkelend uit de ster…

wanneer poëzie zo mooi als liefde was zou ik gedichten om je borsten hangen je met zinnen dezelfde betasten dezelfde die schoonheid vinden wanneer poëzie zo mooi als liefde was dan zou het gewennen tastbaar zijn een metamorfose in mijn gedicht jouw lichaam zachter dan anders op zoek naar de grens van het toelaatbare…

Poëzie. Ritme. Heelal. Schepper. God. Leven. Liefde. Routine. weer Poëzie. weer God. werkwoorden, werkuren, werkelozen, werklustigen... Adem. In ademen. Uit ademen. Proces. Levensproces - Poëzieproces.…

de voorgrond treedt onze harten zijn in poëzie en liefde samengesmeed…

ik weet nog hoe dit gedicht ontstond het lag in je armen, werd ronder en ronder je zei dat ik net zo mooi was het gaf je lippen bouwde jouw lichaam in het licht sterk geschouderd en met woorden van genot net zo mooi als je was het veranderde van vorm van vlinder tot wind, 't kind gekleed als de zee het verloor de zekerheid onvindbaar…

och, lelie van het veld gij zijt uit poëzie geboren ween toch nimmer om een vermeende held doch toon in volle bloei wat u zozeer beknelt verbannen van het land dat u zo liefde werd pure poëzie begraven onder zand monddood uw schrijvende hand…

Het regent weer in dit gezegend land; d'r zit geen kip bij Riche op het terras, maar zomer-vreugde en de zonne-brand zijn god-zij-dank voorradig in mijn glas. Ik drink een glas met zomer en met zon, broeder, op jouw santé en zeg je dank voor je Pro Domo, Bifrons, Mirliton, waarin je spreekt zo rechtuit en zo frank. Des hemels vreugden -…

De cadans van jouw zacht pulserende golfgeruis, zee, het neemt me mee, naar tijden van onbezorgdheid, lang vervlogen. De kust de boezem waaraan ik in een zoete zeeslaap val.…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

poëzie tast naar die ene dode dat verwaarloosde kerkhof de vergeten oorlog die jij niet vergat zij mijmert bij de muur van gestapelde stenen waaraan de wijnstruik zich vastklemt poëzie gaat over haar woekeren overal heen de liefde van planten voor het wachten op water en licht zij vraagt om toegang zoekt woorden om te kneden te…

rozen en poëzie hemelse geneugten eeuwige schoonheid volmaakte harmonie bezingen de liefde onvergankelijke in kleuren en klanken tot tijdloze symfonie…

rozen en poëzie hemelse geneugten eeuwige schoonheid volmaakte harmonie bezingen de liefde onvergankelijke in klanken en kleuren tot tijdloze symfonie…

schone en trieste melodieën rozengeur en passiflora hangt in 't wonderbaar licht waar we de liefde voelen stromen in dichterlijke aandrift met wenende ogen zich baant een weg door ruimte en grotten waar ze de poëzie door 't trots gemoed bespotten het regent klachten die op beredeneren wachten verloren voor de poëzie…

Mijn gedicht Gezwicht Schrijven over spreuken en duizenden uitdrukkingen op lijven. Afschrijven, beschrijven, omschrijven, opschrijven, overschrijven, toeschrijven, snelschrijven, aanschrijven, neerschrijven, uitschrijven, schoonschrijven, bijschrijven, doorschrijven, verschrijven en weer herschrijven. Woorden verloren op papier…

Ik ben je liefde niet waard! Ook al heb je ze verklaard. Ik duw je ver weg van mij. Iedereen blij! Mijn zorgen verdwijnen. Maar voel me wegkwijnen. Ik wil niet alleen zijn. Alleen zijn doet zo pijn!…

In mijn leven heb ik vaak aan jou gedacht en voor je gebeden ik heb mijn geloof en liefde voor jou beleden.…

ze glimlacht de zon door de wolken raakt sneeuwvelden zonder pijn bindt vleugels aan aarzelende voeten kleurt leven en liefde als lentebloesem weet hoe het weggaan klinkt ze is zo zeldzaam poëzie…

Mijn liefde voor jou is oneindig. Liefs van mama…

men schrijft zo’n tienduizend jaar poëzie naast verslagen verslagen poëzie het woord is altijd sterker gebleken geschiedenis, lyriek, epiek, liefde, dood… het was en geeft ons de toekomst wie anders dan de dichter kan verhalen over oerknal een bezoek aan blauwe maan springen door meanderend water de o zo tedere eerste zoen?…

die onmenselijke leugen van jij niet jij wel grijpt steeds naar de macht wetten uit te schrijven om mensen in de knel te kleineren maar onuitroeibaar blijft de poëzie over liefde humaniteit en waarheid die zal blijven…

hoefgetrappel en gedonder snuivend, briesend een schicht komt aangestormd een schoonheid of een wonder… ongegeneerd, elegant loopt het verder, vederlicht op vier poten, zijn gangetje trekkend, het bos weer in. grijs-witte kleuren vervagen naarmate het vordert het wilde paard, op zoek naar zijn haver!…

Liefde is wijsheid het geduld van een moeder hooglied van man en vrouw schone poëzie luister ik wat niet gezongen kijk wat niet geschilderd als in een mooi mysterieus schilderij zijn strelende vingers op de plaats van haar hart O heerlijke liefde tere roos in knop bloem die langzaam openbloeit!"…

Wie er het eerst was, Vraag je mij, De angst Of De dood, Welnu, geen van beiden, Kan ik je zeggen, Want de angst voor de dood Heeft ze op de eindstreep Ruimschoots verslagen…

De poes van de buurvrouw krijgt hopelijk voor heel even de schrik van haar leven Haar langdradige poëzie met miauwende decibellen begon me gruwelijk te kwellen Toen ze met veel kattengejank haar werpselen wilde uiten rond middernacht in de tuin buiten De stank is niet meer om te harden te zacht om op te tillen rottende sheba uit die…

Maar met mij en zij in teugelijke liefde brengt een hoog lied een zanglijk gebaar naar Cleopatra en Caesar, haar vertederende Antonie. Beamen mogen in oude poëzie, geweest is al mijn liefde.…

dichterlijke zegen het zwijgen in de woestijn dat is poëzie, niets anders dan poëzie…

Kan ik nog, dragen in mijn hart, liefde dat warme gevoel. Kan ik nog, letters schrijven, woorden die zinnen vormen. Ja ik kan, nog schrijven, om mijn gevoelens in poëzie te verwoorden.…

Geronde stenen met wrakhout in schuim zeewier, plastic, kwallen Meeuwen op jacht eeuwig en altijd slechts ontevreden kijkend Zon als ploert, hitte terwijl golven blijven ronden, smelt ik plotseling…

ik ben het kind in mijn poëzie woorden geschreven in pijn zo dun als riet, in vel over been de liefde roept mij aan elke ochtend kloppend op het venster maar jouw glimlach zal niet schijnen in de mistige stegen van mijn jeugd zwijgen zal het nog in mijn teer bestaan…