Alle inzendingen over liefde voor poëzie

verwondering , ik ving aan in je ogen stralend door de iris van schemer waarin je ogen open gingen en dan te bedenken hoe wij nu leven de taal in jou sprak met mij het strooit woorden in mijn poëzie als druppels water van liefde als teken van leven…

poëzie' 'of een gedicht'?…

- O kinderkens, wier lieve tred Het hart ons in verukking zet, Wanneer gij huppelt langs de vloer En dwaalt als scheepjes zonder roer, En, dartelend, zonder dat gij 't weet Of wilt, op 't ouderlijk kleed In onschuld treedt, Wie weet, Of ge eenmaal al te met, O smart ! Uw voet niet zet Op 't ouderhart! ----------------------------------…

Zij die voor mij kwamen en dichters waren, Zij hebben hun droefenis, in de Herfst, uitgesproken En éénheid gevoeld tussen hun gebroken Leven, met het vaarwel aan de drommen hunner dromen, En het sterven der zonneblaren aan de dorre bomen. Zij hebben gezegd: de Herfst was 't schoonste getij, Al was hij dan ook droefeniszwaar en de baar van de…

De blinde bedelaar langs de stille straat, en met een stem, die beeft van koude en honger, zingt hij een liedje van verwelkte bloemen. Doordringend klinkt de klagende romance. De man is oud en grijs. Onordelijk fladdren zijn dunne lokken op de vale jaskraag. De hond, met wie hij elke bete broods deelt, zijn trouwe metgezel in wel en wee, ziet…

Ik zocht een bloem, die op de bergen wast. En aan mijn voeten grijnsde ene afgrond, diep Als wanhoop na een misdaad, en ik riep: - 'Wie redt mij?' Ik voelde een hand, die greep ik vast. En over het zwarte water, dat daar sliep, Wees mij de hand, als brug, een dennenmast. Ik vroeg: - 'Hoe draagt die boom ons beider last?' Hij sprak: - '…

Nu sluit hij zich af van haar thuis voelt zich dit weekend een dakloze zwerver Ziel zonder huis onder zijn arm redeloos radeloos twenty four seven Kan een bohemien zijn hart verlichten beter, dan schuilen in zijn gedichten  Ziel zonder soulmate lichaam en geest waren te lang van haar weg geweest Is hij een schim een donkre…

Je moet het kunnen leren van een leermeester te houden voor een héél leven, een heel leven, ja God als ik iets mag en wilde in mijn leven is het waarlijk mededogen te voelen bij iedere verschijning van je, zonder ooit, enige verdwijning!…

poëzie bestaat uit juiste woorden vinden voor het beschrijven van de geur van die onbekende wilde orchidee van de muskus van een os of hert die ongekende gedachten en die kleurrijke ondergaande zonnen weten te vangen die letters aan liefde kunnen hangen soms onbegrijpelijk soms apert die al wat je ziet of juist niet emoties als vreugde…

nasa stuurde eens muziek naar de ruimte voor mogelijke oren misschien zoals poëzie de duisternis in zingt en door de tijd reist langs liefde pijn schoonheid en de dood misschien zoals ze me stil laat staan bij mijn mogelijke oren en zij me beweegt…

Niemand heeft ooit poëzie gehoord. Poëzie bestaat niet. Als iemand sterft is hij dood. Er rest alleen honger.…

Ik hou van poezie maar begreep op school nooit iets van metrum en van ritme van jambes en hexameters maar terwijl ik het niet snapte hield ik van poezie voor altijd…

poëzie en liefde oogstrelend Sappho (ca. 600 v.…

(tegen wil en dank) soms stokt de poëzie dan voelt het leeg van binnen niets kan ik dan beginnen hoe ik ook hoor of zie... soms stokt de poëzie dan zijn mijn woorden op niets kan ik nog verzinnen en er valt niets te winnen... soms stokt de poëzie dan raak ik buiten zinnen en sta ik op mijn kop mag ik opnieuw beginnen..?…

glimlach verwarmt mijn hart met al haar kracht Toont het geluk van een eerste lentedag die ons voor altijd samenbracht Zichtbaar stralend in het groene gras blikken we elkaar liefdevol aan In het moment vereeuwigt als in was zie ik twee beelden samengesmolten staan Gevangen in de tijd Eenstemmige melodie Onze zielen bevrijd In pure poëzie…

Wanneer warme woorden op hete zomerdagen ijzige gedachten verjagen verschijnen geïnspireerd of soms uit het niets letters en woorden Wanneer de kou optrekt en taal het hart verwarmt worden lege witte vellen weer gevuld met zinnen vol met hartstocht en verschijnt langzaam een liefdesgedicht…

De woorden die alles over de liefde zouden gezegd moeten hebben,- ten dode letter zijn zij opgeschreven, breedsprakig aan hun eigen overkill. Een andere dichter heeft het eens rakelings gezwegen in een ademtocht klankkleur zonder betekenis, Want alles van liefde immers is woordloos.…

Vervloekt onomwonden de schrijnende onrust in de vruchtloze morgenstonden of bij de schater van een ironische maan, als wat geen vorm of toon had gevonden, z’n eigen weg zal zoeken, ver bij hem vandaan, komen beide seksen, dicht bij hem te staan, dan wordt geluk hem niet ontnomen, dat is de ware poëzie uit één stuk.…

langs de wereld van zomerbloesems dicht ik jou mijn liefde toe met diep warme tonen op lippen die samen gaan zoenvrijend liefkoos ik jou vlinderwiekend aaiend in het stralende liefdesmeer onder witblauwe luchten zacht in- en uitademend naakt tot naakt…

Als je niet kijkt kan ik slechts het schuim der woorden blazen tot vluchtige luchtbellen: kundige oogverblinding. De kern van de kunst is de onvoorwaardelijke voorwaarde dat ze bij iemand een snaar van ontroering aan het trillen brengt. Als je kijkt dragen mijn luchtbellen dan ook in de delicate spiegel van hun spanningsveld tedere…

Wachten op jou Als het leed is geleden En de dorst is gelest Als veel bloed is gevloeid En de aarde verpest Als de bodem vergiftigd En het bos is gekapt Als geweld heel normaal is En niemand het snapt Als de normen vervagen En de wet niet meer geldt Als alles van waarde Niet langer nog meetelt Als de liefde verkild is En niemand nog…

In jou heb ik mij verloren, mijn hart met alle toebehoren. In jou zie ik de toekomst gloren, die zich door storm, regen en wind niet laat storen. Met jou wil ik tussen de sterren zweven, over sneeuw witte stranden gaan. Met jou wil ik opnieuw weer leven, op de hoogste bergtoppen staan. Ik wil met jou huilen, ik wil met jou lachen.…

niet de zachtroze volheid zich dartel verspreidend in de aanwakkerende wind de prunus pruilt verblekend tijdens het seizoengebonden verlies van de bloesemdracht het enkele bloemblaadje dat zonder aanwijsbare oorzaak later (of eerder) het luchtruim kiest stuurloos niet weet waar te gaan besluiteloos avonturiert in de versomberende avondlucht…

Daar verschuilt een polemist zich vormenrijk tussen versvoeten en strofen. Ideeën horen niet bij klankenspel en soortgelijk schriftgeleerd gebruik van de coryfeeën Domme dominantie is geen wetenschap ik zie meer dan een geloof naar bewijzen zoeken, vormen van erkende meesterschap ruim voldoende om elkaar te misprijzen Woorden zijn te kort…

geschikt geslepen mijn woorden langzaam uitgezocht van beide zijden gestoffeerd met streepjes wegwijs in de poëzie van nu schijnend door de poort van toekomst op zijn plaats in mijn gedichten meegaand zonder grootspraak sluimerend in grote hoeveelheid vertoef in mijn welluidend gedicht het is eeuwig houdbaar prik…

Poëzie is meer die barst zien, verifiëren, en dat dan zeggen. Barst. --------------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1988.…

ook ik had in mijn jeugd nog mooie dromen want zeg nu zelf die heb je toch als kind toch zijn ze merendeels niet uitgekomen ik heb gehuild, gelachen en bemind en kijk ik terug in mijn herinneringen dan was de poëzie een goede vrind die in mijn hoofd een lied kon laten zingen als ik door leed of pijn werd overmand wist dat me op het goede…

Zoals je tegen een ziek dochtertje zegt: mijn miniatuurmensje, mijn zelfgemaakt verdrietje, en het helpt niet; zoals je een hand op haar hete voorhoofdje legt, zo dun als sneeuw gaat liggen, en het helpt niet: zo helpt poëzie.…

naar wie weet waarheen als iemand je lippen zoekt en teder je twijfels kust als handen zich langzaam ontsluiten en je bevrijden uit dichtgekleefde tijden als tussen droom en daad een hemelsbrede kloof gaapt die je zonder meer overbruggen wil als sentiment doordrongen van ongedwongen schoonheid je beweegt tot woordweverij dan voel je poëzie…

als ik niet weet hoe of het heet dan voert mijn ziel naar zinnen waarin ik bèn en dàt herken wat mij ontroert van binnen…