Alle inzendingen over liefde-feest

intuïtief gevoel van een vergissing met de bijnaam Maro begint men een verslag ach heldere lichtplek maan, door bijkomende omstandigheid zoon van Agamemnon gekleed in dun, doorzichtig katoenen weefsel met smart groei ik in het wild langs de weg op een beschutte plek in de wei…

ze heffen het glas op de toekomst een bruid lacht naar een bruidegom met een koekjessigaar in zijn mond haar wijn is ook niet echt de rest is puur als het goud in hun ringen er valt een zonnestraal op haar tiara de vader snuit niet voor de laatste keer zijn neus die dag ’t is feest maar toch de dochter ze heeft zijn zegen die van de…

Uitgenodigd voor het feest ik was er nog nooit geweest mijn positie stond borg ach, het was mij een zorg tijdverdrijf sans rancune toneelspel als op de bühn volle receptie volle zaal weet u, dat ik er van baal…

voorbij is worden de tafellakens uitgeschudt er vliegen nog wat kruimels liefde in het rond…

vergeten woorden herinneren mij aan zoals wij even waren aan dit feest alsof tijd zich herhaalt je voor me leest me voorleest waarom feesten zijn lief waarom zijn vergeten woorden opnieuw te horen vergeet ik jou niet ik doe mijn ogen dicht even niemand die mij nu ziet ik ben uitgefeest voor even kies ik laat ik mij leven…

Onstuimigheid is in het vallen van het blad is weer begonnen de wind veegt over het land hardnekkig klapperen vaandels en vlaggen er drijven bladeren als tollen het tempeest ik zet mij schrap het wordt een feest…

Vandaag ontwaak ik met ontbijt op bed, Want het is feest, exact één jaar geleden Heeft Overweg zijn allereerste schreden Schoorvoetend op dit dichterspad gezet. Light verse is zo verslavend als een drug, Maar Overweg neemt even gas terug.…

De zon komt aarzelend op gaat sprankelend ten onder De liefdevolle eenzaamheid zal zonder jou, mijn lief nooit meer dezelfde zijn Ik zie jou zo graag zonder woorden fluisteren naar je ademhaling luisteren alsof voor de eerste keer een nachtegaal zich horen laat Gevangen tussen zon en maan ben jij het baken en boei zelfs op…

Ze dacht nog dat ze naar een feest toe ging. Voor 't eerst sinds jaren ging ze weer eens uit. Ze had haar mooiste jurk aan, droeg een gouden ring. Een kapster had haar haren 's ochtends nog gewassen, ook haar koffers ingepakt, dat was wel gek. Ach, ze wilden haar natuurlijk flink verrassen. Ze kon haast niet wachten tot 't vertrek.…

De eerste handen zijn er al weer af De eerste ogen weer voorgoed gesloten Mortieren worden op ons afgeschoten En janken doen we altijd achteraf We hebben tot december is verjaard De oorlog aan ons eigen volk verklaard.…

jij, die te kort mijn liefste wilde wezen, wellicht ontgaat het je of wil je het niet weten, maar toen er nog een beetje liefde was had ik vandaag gemerkt in mijn agenda om feestelijk met jou te vieren.…

De kleine mensen gaan tussen de grote met het speelgoed van hun ogen. Er slapen ook zulke vette bloemen in de sloten en de takken waren zo blauw toen de maan aan de andere kant van het huis ging staan. In héél dit zacht delirium van nacht en fruit en bloem klinkt dof een weggedragen trom.…

Op straat is het feest, lampionnen in de nacht. Een gemaskerde stoet trekt voorbij. Luide muziek; trompetgeschal, trom ge- roffel en geschaterlach. In deze nacht zijn de mensen uitzinnig, alles komt bij hen los. Iedereen speelt de clown, men lacht, maar ook tranen druppelen op straat. Men viert feest, maar geschoeid op welke leest..?…

Er was pas een feest. Geschoeid op andere leest. De kater was groot.…

en klein verband tonen zij van veel - heel veel inspanning het resultaat altijd in stijl pril nog - soms wervelen zij passioneel door muziek gedreven in regenbooglicht zoveel kleuren door ruimte hen gegeven het mystieke en normale licht en donker plezier en genot muziek en beweging ontmoeten elkaar worden zo driedubbel dik tot feest…

Het is ons feest feest in Mei Het plechtig plaatsen van de boom de meiboom De hoogste boom uit de buurt En dan de optocht met slaande trom Zomer zomer komt weerom En wij dragen takjes helgele bloemen Die worden aan de kale boom vastgemaakt Door moeders en zussen vaardige handen De kale boom wordt nu een droom…

Het water spoot weer fijn uit de kanonnen De eerste binnenstad is al gemold En ook op de tribunes werd gedold Het voetbalfeest is ouderwets begonnen IS hoeft zich er niet mee te bemoeien Omdat men zich ook zelf wel uit kan roeien.…

Oranje tulpen versieren korenbloemen onder de driekleur.…

Hij is tachtig en woont drie hoog Ach, het wintert maar het is droog. Leunend in zijn vermolmde zetel Op de kachel, pruttelend de ketel. Toen, met haar, mijmert hij even Zijn Droomprinses, wat schoon was het leven. Buurvrouw afwezig - bij zoon op bezoek - Proviandkast preutelt, karig zeg, zelfs géén éne koek. Straks toch een heerlijk…

Schijnwerpers lichttorens vuurwerk het laatst kwam de akrobaat Wielrijder mensen O-monden Medalje-keerzijde over middernacht heen rillen soldaten (van de ruiterij…

je glimlach had magie diepte zinnen uit hun lethargie liet ze dansen door betovering ogen sjansten in verovering de dame boeide passie gloeide ik moest helaas het feest verlaten mijn partner kreeg haar glimlach in de gaten…

doet ons beseffen wat liefde kan voortbrengen overal……

oranjetipjes ze zijn wel erg vroeg dit jaar ver voor koningsdag…

Eerst lintjes met een knikje, en vandaag, op Koningsdag, kleurt alles fel oranje. Men tolereert met vlaggen en met franje die sjieke monarchie maar al te graag. ‘t Heeft niets te maken met saamhorigheid maar met de lentekriebelfeestjestijd.…

je glimlach had magie diepte zinnen uit hun lethargie liet ze dansen door betovering ogen sjansten in verovering de dame boeide passie gloeide ik moest helaas het feest verlaten mijn partner kreeg haar glimlach in de gaten…

Op een feest altijd even de nacht in lopen -- en de vreugde zien.…

als Poetin sterft is treuren dan terecht? veel mensen rouwen écht niet om die kwal zijn oorlogswaan bracht één groot tranendal dus vind die Poetin fans geRUSt ook slecht het wachten op zijn uitvaart is geen straf we zullen immers dansen op zijn graf…

Och dat ik ook in deze droeve dagen mag zingen van het blijde feest in de eenzaamheid van dagen als ‘t verdriet blijft knagen vervult mag worden met de adem van het licht geloof hoop en liefde weerspiegelt op mijn gezicht…

onvergetelijke geur van vroeger zomaar weer eens achttien jaar in onze eigen heerlijke herfst stemmig stralende lichtbundels in dit gouden feest van het leven een zaterdag weer groen worden rijp in het zelfgekozen voorjaar en samen feesten als in de tijd waarin de liefde groeiend was voldoende voor een heel leven na vele jaren zal ’t…

Je leerde me te leven op eigen benen te gaan staan mijn weg te bewandelen die vrijheid kon ik aan ook was er veel vertrouwen het leven leek een feest nu moet ik constateren dat dit een farce is geweest mijn levensweg gaat verder niet langer meer die pijn de liefde zal me leren dat het ook anders nog kan zijn…