Alle inzendingen over liefdes

je draaide een liefdes pirouette op de streaming van mijn lach varieerde snelheid met middelpunt- vliedende en zoekende kracht jouw en mijn timing kwamen recht uit het hart ik zag handen komen die mij zo hadden meegenomen naar een plek waar het applaus alleen nog maar zal groeien de waardering nog meer en mooiere bloemen…

je draaide een liefdes pirouette op de streaming van mijn lach varieerde snelheid met middelpunt- vliedende en zoekende kracht jouw en mijn timing kwamen recht uit het hart ik zag handen komen die mij zo hadden meegenomen naar een plek waar het applaus alleen nog maar zal groeien de waardering nog meer en mooiere bloemen…

Er komt een man aan En die man dat ben jij Er komt een man aan En die man die is vrij Je moet het wel geloven Je ziet het in zijn ogen Alles wat hij doet maakt je vrij Hij neemt je mee Neemt je mee Naar de diepte van de zee Hij voert je mee Voert je mee En die diepte geeft je vree Er komt een man aan En die man dat ben jij…

op de lange zeedijk dicht ik mijn liefde voor jou ademt mijn adem de klaarte eerlijk open zonder woorden blozend, zoenend strelend voel ik jouw passie het zilte nat ligt sensueel als liefdesnectar zoet op mijn lippen vingertoppen herkennen het warme weten maakt de heuvels ongestoord vrij ik rust in jouw boezem zacht sluimerend…

het is de kleur van rood en wit maar ook van groen en geel al geeft blauw sereen en zwart soms rouw liefde heeft zoveel meer hij bruin op het balkon met zestien graden en een mager zonnetje zij blauwbekkend voor het raam maar met warm kloppend hart zoveel graden onder nul draagt ze wit wollen slippers pas op voor muizen miauwt de kater…

Om die gedaante kwijnt het zonlicht, en omlijnt uw nauw bewust gebaar, dat mij geleidt tot waar geen twijfelen, geen vrezen of geen miskenning is: tot liefdes onvolprezen onthuld geheimenis. Zo lokt gij, dag aan dag, mij dieper in dit leven, de wouden door en dreven, waarin ik dolen mag.…

rode hibiscus in je haar een fluwelen mooie mond mijn hartenlief ben jij warme handen strelen mijn zinderwarme lijf voel mijn kelk gloeien huid vindt zich in huid onze passiebloem bloeit zie, zij draagt vrucht…

in de ochtend als de zon zo straalt streelt de warmte van jouw handen golvend want ik ben toch zo verdwaald als ik in jouw ogen kijk drijf ik in verborgen liefdesblaadjes want samen zijn we toch kleurrijk mijn allerliefste prinses en jij bent de engel die mijn hart deed kloppen want het is toch zo attent hoe jij mijn ogen naar jouw…

Liefde wat stelt het voor, Jij kwam een ander tegen, Dat was de dag dat ik jou verloor En jij begon aan een nieuw leven. Bijna een jaar vechten tegen beter weten in, Elkaar pijn doen is wat wij deden, Het had allemaal geen zin, Jij wou geen liefdesband meer met mij smeden. Voor alles is het nu te laat, Jij hebt nooit echt van mij gehouden…

Het was in het ochtendgloren, waarin donkere nachten verdwenen... Het is in de zuiverheid der geesten, dat kwaad vermoeden de onrust verslond. Het zal zijn in mijn liefdevol vergeven, waarin de intentie van elk mens in mijn diepe gedachten het leven op aarde doet opleven. Ieder vergeven brengt nieuw en mooi, schoon leven.…

steen een beeld te geven mijn werk brokkelt af de dagen zijn gekrompen handen in gepeins verzonken ik hakte op herinneringen in maakte een sterk begin het is bij pogingen gebleven liet mijn harten bloeien maar de stenen bleven koud er konden weer geen tranen vloeien sleep mijn puin naar de ravijnen die we zochten voor geheime liefdes…

Ik mag jou nie lief-hê en kan jou nie haat nie, ik mag jou nie hou en ik kan jou nie laat nie, O, leer mij die bittere strijd te volstrij. En ach, wat daarbinne mij hart so deurkna'e ik wil dit nie mis nie al kan ik 't nie dra'e, die pijn wat genot is en mart'lend verlei. Ik kan jou nie haat en mag liefde nie gewe, so staat 't vermeld…

Ik heb van ze, gehouden, alle liefdes, alles wat ons ooit, verliet. Nooit zal ik, hun pracht vergeten, en kan, alleen maar hopen, vergeet mijn naam, ook niet.. -…

Op goede dagen ben ik niet alleen loopt liefde mee, een stapje opzij is dan zo gedaan, als het ware in liefdes schoenen gaan staan en voelen en weten wat liefde zou doen, liefde die de ander begrijpt en neutraal houdt van iedereen, onrechtvaardig neutraal evenveel van iedereen omdat zij zoveel groter is dan wij Op goede dagen loop…

Ze brachten veel geluk en ook soms pijn Volwassen liefdes zijn gecompliceerder De eerste simpel en stomweg fijn…

Zijn alle liefdes al geleefd geluk genoten verdriet afgeschud, vergeten haat en woede omgezet in vergeving? Is er ooit al wérkelijk geleefd?…

Gered Net kwam jij, mij op het juiste spoor tegen, toen ik mezelf verloor uit mijn geestelijke bazaar, je reikte mij je hand, als mens verwant mijn hart sloot haar wonden, en nu nauw aan u verbonden om als twee mensen het liefdes universum te doorgronden.…

Verhard door de hardheid van de wereld Ontzield en ijzig koud Bedwelmd door een giftige atmosfeer Verstikt door het gebrek aan emotionele zuurstof Gevangen door een zelfgebouwde muur Vertwijfeld over wat is en wat was Verdwaald in een doolhof van gevoelens Verbannen van het liefdes licht Verloren, maar niet onbegrensd.…

een hunkerend verlangen Eenheid Liefde Licht door aards beweeg gevangen maar nooit in geest gezwicht voor onbegrip en spotternij meewarigheid of hoon: niet bang niet tevergeefs reikt elke hand naar Liefdes' Licht naar heelheid yin en yang…

kleintje, met je blauwe ogen nooit voel je jezelf bedrogen hou je liefdes gescheiden probeer het mixen te mijden uit is uit, thuis is thuis werk is werk en kroeg is kroeg mijn vraagteken vroeg zwijgend naast hem naar huis Praat niet met vreemden…

nog nooit zo vaak gehuild om niet begonnen liefdes zelf bedachte illusies gevoelens van verlangen nimmer gestarte relaties van onvervuld geluk toch blijft de glimlach en het hart geopend met deemoed en geduld de weg bewandeld vallend doch volhardend de wens wordt eens vervuld…

Jij en ik samen Dat is hoe ik het zie Samen leven In liefdes magie Voor altijd samen Eigenlijk maar een droom Een illusie Een ontastbaar iets Want gebeuren doet het waarschijnlijk niet Voor je het weet Is het over Is het klaar Een relatie zo sterk Maar toch zo breekbaar Voor altijd samen Dat zeg ik dus liever niet Want uiteindelijk…

Zo'n warme liefdes gloed. Ik luister naar je woorden. Die zeggen het is goed.…

Liefdes hof braveert het al: Laat het haag'len, laat het waaien, Laat de hemel bliksems zwaaien, Met een zware donderval; Laat de gure winter beven, Dat al 't geurig groen bederft; Liefdes bloemen blijven leven, Laat het sterven, wat er sterft! ----------------------------------------- uit: Duytse Lier (1671)…

wolken met grote lijsters spannen het luchtruim jubelend golft de lente mijn polderland in knotwilgen staan bloedend zonder vingers langs de kreek te wachten hun vuisten baldadig leeg het zwermt vol liefdes over mij heen, zoekend in luidruchtige wolkenluchten naar weer een bevruchting…

de smaak van speelse liefde trompettert in mijn mond ik voel de stem van engelen daar beneden op de grond mijn weten is vergeten als hartstocht ontvlamt de hitte is niet te meten het denken is verlamd het nu van alle woorden in ruimte en in tijd het mooiste der akkoorden ben jij in liefdes strijd. 1973.…

wanneer je weer eens bent gezwicht voor liefdes schrikbewind als je door subtiel bedrog het hoofd op hol hebt laten brengen die dan later leugens blijken heb je dan al eens overwogen dat je misschien keer op keer enkel jezelf hebt bedrogen of blijf je voor jezelf een transparante schim…

het lichaam is een archief dat sporen uit een verleden draagt las hij en hij hield de hand op zijn hart waar verloren liefdes gaten in geslagen hadden zijn schouders hingen van de last die de nooit uitgepakte rugzak meezeulde ach hoe licht zou het leven kunnen zijn dacht zij het hoofd hield hij recht…

onder eindeloos levende spiegeling van liefdes eenzaamheid, zoek ik vergeefs haar te hervinden in wie zij nu verworden is. Peilingen, stukgestoten in oude vertedering op nu verzande diepten spannen nog een verlangen dat lang reeds ongegrond bleek en hopeloos verweesd. ---------------------------- uit: Tirade 300, 1985.…

Eigenlijk zijn we al eeuwen samen op weg in liefdes hemel. Toch blijf ik je verwachten, jou en de ontelbaren.…