Alle inzendingen over liefdesvuur

Pronte borsten volmaakte natuur heerlijk te boetseren in liefdesvuur. Statige rug van bijzondere klasse windt zich steil om wervelassen. Heilige heupen swingen de godendans van Shiva en bidden mijn rozenkrans. Haar benen zijn slank en eindeloos tranen voeten tenen die ik liefkoos.…

doorkruis ik haar gebied klaar wakker om met uitgestrekte armen naar haar juweel te reiken, haar erbarmen zwaar is de terugtocht, grijs is het verschiet spaar me uw troost, uw medelijdend lied baarlijke nonsens doen mijn huid verharden schaar mij niet onder wezenloos verwarden paar me dan liever, dat ik lust geniet gaarne zou ik ons liefdesvuur…

Dat liefdesvuur uit vroeger tijden van weerzien of in stilte lijden was uit en in de as gelegd.…

'k Heb ooit gedacht dat het weer goed kwam maar ik heb me schromelijk vergist het zou van twee kanten moeten komen toch heeft het lot heel anders beslist Ik weet nu weer dat sprookjes niet bestaan en eeuwig durende liefde kort kan zijn toch is er eens dat liefdesvuur geweest maar het te weten doet toch een beetje pijn Het was net als met…

Dat grijpgrage lover bewaart liefdesvuur! Over verweerde stenen zing het uur van drifig minnende vogelkoren. Kleine holtes doen licht getrippel horen; krioelend leven heeft groot avontuur. Nachtwind fluistert om de schimmige bouwval. Zuchtende takken, droeve uilenkreten gedenken de tijd die dit oord roem ontstal.…

Omdat, door laaiend liefdesvuur, zes tiende deel van mij verdampte.…

Hij wil deze vonk laten ontbranden tot een waakvlam mooi en puur met de hoop dat zij samen belanden in een knetterend nieuw liefdesvuur.…

de zinnen strelen wanneer we de liefde met tomeloze energie bespelen We kijken elkaar de kunst af van onze vleugels wijd uit de plooi vouwen op de dragende wind Als de thermiek verdwenen is strijken we vederlicht neer tot onze dromende zielen zijn opgelost in een dauwdrop van de geest waar mijn ziel zich vloeibaar nestelt en het liefdesvuur…

Dat Amor en Eros verbroederen mogen En samen dragen de toorts van ‘t liefdesvuur Alsof ze leven in zelfde tijd op zelfde uur En ieder mens eens leren elkaar gedogen.…

zaad rijst een groene scheut dit wordt de nieuwe aarde waar duisternis, pijn en lijden verdrongen worden door het nieuwe licht de olijfgaard baadt in een zee van bloesems en ergens op een tak zingt een witte merel hij zingt en zingt zijn lied klinkt ver ... naar de hemelse hoven en op zijn borst zit een rode vlek het eeuwig brandend liefdesvuur…

gekiemde zaad rijst een groene scheut dit wordt de nieuwe aarde waar duisternis, pijn en lijden verdrongen worden door het nieuwe licht de olijfgaard baadt in een zee van bloesems en ergens op een tak zingt een witte merel hij zingt en zingt zijn lied klinkt ver ... naar de hemelse hoven en op zijn borst zit een rode vlek het eeuwig brandend liefdesvuur…

ereplaatsen in het paradijs waar jij je aan een troostentafel schaart, aan ’t einde van een o zo zware reis Het aardse leven stelde j’ op de proef, het werd je stuk bij beetje afgenomen hoe diep de kuilen ook die ’t noodlot groef wilskrachtig bleef je opstaan, bleef je dromen Sjalóm en vaar bergóp tot aan de poort, terwijl men hier jouw liefdesvuur…

In deze complexe tijd keek ik achterom met een naïeve verwondering, door de jaren uitgelicht liefst wel in spiegelschrift, onomwonden, gestreeld door onvolkomenheid, verbaasd over zoveel wederkerigheid, de drift gevat in het licht van het liefdesvuur, een warme mantel door velen werd gedeeld het herkent het sterven zich in de kleine…

niet, mijn lief Geweken in een zoete welving, Nodigend en zonder dwang Samensmeltend met de mijne Wat jouw beeld en aangezicht Voorgoed in mij beklijven laat Zijn je lippen niet, mijn lief Als het intiemst van mijn geheimen Evenmin is het je hand, De mijne voelend in een streling Teder strijkend langs mijn wang Die het lont van liefdesvuur…

Altaarkaarsen op liefdesvuren. Op slapende vulkanen. Op Noorderlicht. In mensen. Pijn wakkert vuur nooit uit. Liefde blijft in verwachting. Altijd! Zie! Voel! Luister stil, wanneer de waakvlam laait. Zie! Wat waakt wordt vuur. Vuur dat liefde heet. Zie! Hoe toeval bedoeling is. Toeval liefde wordt.…

ogen Het oude spel van verleiden siert haar Zwierig danst ze om de ridders heen Straks zal ze haar geliefde zien daar… De jonkvrouw flaneert door de balzaal Dansend voelt zij de passie gloeien Langzaam glijden sterke armen om haar En weet zij dat deze liefde zal gaan bloeien… Een ridder neemt haar dansend mee Haar lichaam vult zich met liefdesvuur…

Vreemde maanwagen rijdt zijn rondjes op aarde, rijdt op liefdesvuur. Het schichtige hert dwaalt over bloembladen, mantel van Jahweh. De incarnatie van Steiner bevindt zich in hartje Tokio. Zij weet dat Steiner in het hart van Japan zal reïncarneren. Een rijke dame in Tokio verlangde vurig naar Holland.…

vrije ongeremd geluk van een peuter die naar de wolken blaast naar haar handige watergepluk ik krijgt een kreunende krop in mijn keel als ze heel lief naar opa-tje roept het voelt aan als zijdig zacht fluweel als ze bij de bliksem in mijn armen floept vreugde om een kleinkind is moeilijk te omschrijven het overvalt je als een onverwacht liefdesvuur…

verbannen Vastgeketend en tot zwijn Gemetamorfoseerde mannen Doch in het vroege ochtenduur Gaf Hermes mij een kruidenkuur Remedie tegen kwaad en zuur Dat mij behoedt, zolang het duurt Immuun voor toverkollengif Van Circe's transmutatiezuur Treed ik naar voren, onverveerd Verrast, ja zelfs licht overstuur Bood zij zich aan voor 't liefdesvuur…

Dochter van sneeuw, een witte mond, vervaagt Kristallen wenkbrauwen in een gouden maan Murmurerend water langs een beïepte laan Ik vertel niets over besterde ogen, Borsten vol liefdesvuur, en, opgetogen, Lippen, die door rozen zijn gevoed, Nachten van wanhoop onder lavendel beddegoed Ademtochten, met zachte muziek omlijst Zonomfloerst haar…

slierten haar en kroezige krullen dikke exotische zoenlippen en kromme neuzen Zodat mensenpit en bollenkern elkaar onthullen Kiezen voor gelijktijdige bloei is niet slechts keuze Van planten in verwarde storing der natuur Maar overleving van de soorten in hun cultuur Zodat van hart en ziel het ijs zal smelten Bij een zacht fluisterend zingend liefdesvuur…

de dagen, in smart wanneer zij snikkend breekt ik zou je zeggen dat ik je lief wanneer ‘k je zie en vlinders fladderen voel in buik de lust te lachen van een vreugde dat ik je ken, dat jij er bent en dat ik weet dat jij ook kunt genieten wanneer jij mij verwent we zouden elkaar kunnen vragen of het gemeend is wat wij zeggen en of het liefdesvuur…