inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 14.892):

Smelten en samen bloeien

De temperatuur van deze wintertijd
Heeft zwoel mijn bloemetjes verleid
Zo kwam het klokje veel te laat en broos
Omdat het liever eerst wat sneeuw verkoos

De hyacint was dit jaar wel erg gezwind
Hoe heb ik die als eerste in mijn tuin bemind
Narcissen voegden zich met ongekende kracht
Bij deze ongewone simultane bloemenpracht

Dit natuurgebeuren is voor mij bepaald uniek
Maar meer nog spreken ze dit jaar heel zacht
Ik hoor ze zingen neuriën vol romantiek
Over hun integratie bij harp en vioolmuziek

Zo allen tegelijk in mijn overvolle tuin
Heel liefjes bloeiend in gekleurd tuniek
Overstemt mijn poolkapsmeltverdriet
Want statisch is de natuur toch zeker niet

Is mijn natuur ook zo rekbaar om de bloei
Gelijk met andere mensensoorten te voltooien
Zodat mijn bruine haar scheve neus en grote oren
Soepel bewegen tussen zwart bruin en geel naar behoren

Samen met stijve slierten haar en kroezige krullen
dikke exotische zoenlippen en kromme neuzen
Zodat mensenpit en bollenkern elkaar onthullen
Kiezen voor gelijktijdige bloei is niet slechts keuze

Van planten in verwarde storing der natuur
Maar overleving van de soorten in hun cultuur
Zodat van hart en ziel het ijs zal smelten
Bij een zacht fluisterend zingend liefdesvuur

Ach misschien komt alles goed al is het op den duur

Schrijver: Rikus Kiers, 13 maart 2007


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 407

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)