Alle inzendingen over lijfje

Zij toonde mij, vast echt als dank, haar vleugeltjes zo fijn en rank en haar prachtig kleurig lijfje.…

Bij jouw lijfje wil ik blijven, liggend in het nieuwe licht. Met jouw lijfje wil ik vrijen, met jouw teer en wit gezicht. Maar ik trouw niet met je, wichtje, wichtje, wichtje, liefje, wit! Lees dit straatgoedkoop gedichtje: ik ben maar je babysit.…

Een rode draad loopt langs haar been uit het kleine lijfje heen Daar staat ze met wezenloze blik terwijl de familie danst en de bruidschat winkt Wit is haar gelaat pijn doet haar hart geen kreun, geen traan... Hoe moeilijk moet het zijn, zo eenzaam te zijn...…

Een kop als een biet een lijfje heel klein leuk is het niet een schaamluis te zijn…

Ik heb je gevoeld En ik voel je nog Hoe kan zo'n klein En nietig lijfje Zo'n diepe indruk maken…

jonge pimpelmees in te vroege vlucht geveld raakt haar kinderziel warmt zijn lijfje in haar hand graaft een kuiltje vol bloemen…

(Haiku’s) een wesp komt sluipen vlijt zich op het bladerdek zijn wapen in rust het lijfje vol zoet heeft vandaag genoeg gehad van plagerijen…

Ik kijk en zie je armpjes en je beentjes Ik kijk en zie je lijfje en je hoofdje Langzaam op een kiertje Laat je mij jou ontmoeten Ik kijk en heb jou gezien…

Congo: duizenden mensen door rebellen verdreven verzwakte lichamen, klampend aan het leven op haar rug voelde zij het ondervoede lijfje beven toen werd het stil; de wanhoop is gebleven!…

Je naam je naam heb ik veranderd En het hielp niet Je lijfje ik vocht tegen de gedachte aan je lijfje En het hielp niet Ik dronk om niet van je te dromen En weer sliep ik niet Waar is de wind om door dit huis te waaien waar zijn de dansers de muziek waar is het feest de veel te volle zalen de gevulde schapenmagen waar is de wijn…

jouw romantische ziel verloofd met een slanke blondine met een hartjestatoeage op haar linkerborst mystiek lijfje waaiend op het ritme van het leven stoeiend en vlinderend samen in een nieuw leven om te zijn waar je bent…

beentjes startklaar het kontje wat gedraaid muziek zingt in haar oren zij straalt vanuit haar ogen waarna het hele lijfje gaat mijn juultje danst mij aan we gaan het samen horen…

Je zal toch maar zo’n piepklein muisje zijn op zoek naar voedsel, en dan met een knal gevangen zitten in een muizenval, je strekt je lijfje, krimpend van de pijn. Vlak vóór je ligt een troostend stukje kaas maar daar kun je dus nét niet bij, helaas.…

Dat zie je aan een beeldje dat men vond Met borsten en met billen, fors en rond Terwijl het lijfje wel een hoofdje miste. Wij waren toen waarschijnlijk allen apen, Maar naar dit beeld is dus de vrouw geschapen.…

sluimerde sliep nog beschermd onder dons je bollige lijfje geplooid rijpte je wakker je vruchtvlees gezond zwanger met toekomst getooid buigt straks je hoofd neer gerimpeld maar taai in lijnen van leven gelooid…

waar naakte waarheid zich aan mij vertoont kus ik jouw onschuld weer in gretige kinderogen kleed ik je koude lijfje met omarming streel ik je schoonheid met mijn blik bewonder hartstocht en verlangen laat ik je nooit meer gaan.…

Kan het zijn dat mijn ziel In jou huist Niet nu maar altijd al Direct na jouw geboorte Zorgvuldig wachtend Maar Alwetend Is neergedaald in jouw lijfje Samengesmolten tot één -Niets is onmogelijk Daar huist jouw ziel Zingt een stem -Bij haar Voorbestemd jouw maatje…

ik pak je handje, lijfje zacht volmaakt je lijnen, jouw volle pracht houd je niet vast als we gaan vallen we raken de bodem niet je wordt gedragen in onze armen loslaten kennen wij niet…

zie je stappen lopen je lijfje iets gebogen ogen nog geen meter ver maar ergens komt de confrontatie het zebrapad en oogcontact een lach en vrije overgang je schouders rechten weer ja weet en voel jezelf vrouw…

een snelle vleugelslag zon beschijnt haar kleurig lijfje ze danst op en neer zonder iets aan te raken het zelfde rondje keer op keer om vervolgens in tegenspraak tot alle natuurlijke wetten zich een kort moment op mijn handpalm neer te zetten…

Ik ben de grote plaaggeest in uw gras Ik mol uw tuin en daarom zet u klemmen Maar ik ben slim en maak -niet af te remmen- Nog snel een ritje onder uw gewas Hormonen gieren door mijn warme lijfje Ik heb een blind date met een mollig wijfje…

Voorbij de zon die heet en vol van praats was Verplaatste zich een nietsvermoedend schijfje Dat van spanning trillend over heel 't lijfje Besefte dat het hier niet op z'n plaats was Mercurius was langs de zon aan 't racen Had dat geen man van Mars moeten wezen?…

Een roze lijfje, warm en zacht. Een wolk van "babypracht". Ronde billetjes, mooie handjes. Een guitig mondje zonder tandjes. Blonde haartjes, oogjes blauw. Ik hou nu al heel veel van jou.…

Je kleine lijfje vlijt zich tegen het mijne, ongedwongen en welwillend. Je laat je koesteren in mijn warme armen, totdat je gevoel zegt dat het genoeg is en ik geef je terug aan je moeder.…

op een houten ton onkruid als publiek waait het applaus gedroomde repliek honger naar dansen wat moeder niet scheelt een mietje voor vader die klappen uitdeelt met bont en blauw lijfje verkiest hij de goot talent gaat verloren een kunstenaar dood…

we wisten het zeker: jij zou voor altijd duren tot die lege uitgestrekte dag en het onwezenlijk stil werd in onze straat het licht ebde weg je kindertijd was even smal als de doodskist waarin wij jouw broze lijfje zachtjes legden…

een liedje onvervalst ik hoor het telkens het lijkt gedragen door de wind een koude berkentak draagt een warm lijfje kleurig het borstje versierend het zwart ik stel mijn hart voor zijn tonen open hak de lastige knoop uit mijn levensloop - dit wijsje zo oprecht raakt me meer dan……

Het kind met donkere starende ogen, een hoofd op een lijfje tot op het bot verteerd, dat al stervend nog naar mij kijkt, als zegt het:” Och laat me maar ”. ------------…

de trommelmaaier tot de tanden gewapend vlijmscherpe zaaier van de jonge dood cyclomonster met messen het gras schreeuwt het uit de hoogbejaarde eiken kijken zwijgend toe kleine leeuwerik in gekortwiekt gras je vleugellamme lijfje jouw zang zal ik nooit horen levenslang gemis…

Traantjes op haar vieze jurkje Handen op haar kleine lijfje Gillend van onmacht Een schreeuw van verdriet Nauwelijks wetend wat er gebeurde Of nog gebeuren zou Struikelend over de grote stenen Stort ze op de grond Haar kleine hartje voor het leven verminkt Snikkend zet ik de tv uit En ga lekker slapen…