1709 resultaten.
INFANTICIDE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 Zodra je baart, is daar het moederdier
Dat op de hoek wacht om dan toe te slaan
Het prest je om jezelf te laten gaan
Het wist je uit, maakt daarmee goede sier
Het zorgt, het zoogt, het regelt, is koetsier
Van kinderwagen, bakfiets, komt eraan
Gestormd bij ieder pijntje, elke traan
Het troost bij dokter, boeman en barbier
Zo heeft verdachte…
De moeder het kind
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 808 Ik ging naar Bergen om de zee te zien.
Ik zag de oude zee. Haar overgangen
die elkaar telkens speenden in verlangen
deden mij turen. Een minuut of tien
dat ik haar zag, in ’t glas, mijn droom gedronken,
mijn hoofd vol van het water, wijd en zijd
laat mij daar tussen haar onstuimigheid
een beeld vernemen en mijn ogen blonken.
Het was geen…
AMOR FATI
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 249 Welk lot wacht ons, wij arme stakkers ?
Wij dichters , ijdele minnaars van het woord.
’t Is zielig, ja zelfs ongehoord
Dat men ons indeelt bij de volksverlakkers.
Men zegt: jullie zijn linkse rakkers.
Wij dansen op een te slap koord.
Maar wat mij nog het meeste stoort:
Kritiek komt vaak van wapenmakkers.
Ons oeuvre bij het leven AFGESCHREVEN…
Potdicht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 101 Een bladzijde vullen? Geen deur
valt tot de eindeloze formule
in het slot van een omhelzing willen
klinken kozijnen vrijen
En ik maar denken dat zij nergens over nadachten
Ik doe het
Was fietsen maar een woord als jij
wat zou ik wielen op mijn podiumpje
wat zou ik de dames en weinige heren vervoeren
Het beest wil op de hoogte…
LIESVELD
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 Het is een bijzonder gehucht
Met huizen als nesten op palen
Je hoort er verscheidene talen
Geklepper, gezoem en gezucht
Je vindt er de Hollandse lucht
Je kunt er weer diep ademhalen
In evenwicht brengen je schalen
Je wordt door Petrarca bevrucht
Het bloeiende riet en de kooi
Zijn fuik om gevoelens vangen
Zo breng je een Eden in kaart…
Potdicht (2)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 Waar ik zit, rolt het park,
hangen wielgeesten slierten ledlicht op.
Ze fietsen uit het bladerdak een scootmobiel voor jou.
Ze baardsappen op de meisjes, glossy glanzen.
Het blauwe glas beschijt ontboezemd
We laten Dionysos zijn broek, bezoedeld
Dan neem je jouw riedels uit de doos weg.
Later zit je op je bed, siliconen glijden langs ribben…
Potdicht (3)
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 127 Moeder zwijgt, liet mij haar moederkoek.
Vader wist dat wel. Mijn moeder gaf hem mij,
de avond van haar dood. Daar ging ze vrij,
de kleine stalen wijzer van een klok.
Prinsjesdag. Ik zie zijn stok daar staan,
al zeventien jaar, warm tegen de muur,
de schoorsteen: eerst turf, dan cokes, het uur
vlam van groei en goud, van gas, ontdaan.
De…
Potdicht (4)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 Het hete vuur van woordenwinden
in dit glas water, Buitenhof,
waar ik mij steeds opnieuw moet vinden
als daggesprek en buitenstof.
Bestaat dit echt of zijn wij poppen,
naturen dansend tand om tand,
gedurig in heet vuur ontstoken
door beelden uit nat zand?
Ga maar bij dichters, boeren kijken:
hun vers, hun oogst, vast in de hand.
Hier…
GEREPATRIEERD
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 185 Ze was nog jong, pas zestien jaar
Ze vond het niet erg, de weeffout
In de huid van zijn rug
Haar jongen was zo mooi verder
De striemen vielen in het niet
Bij zijn donkere ogen
De smaak in haar mond als ze kusten
Was die van vreemde, verre specerijen
Hij was ermee geboren dacht hij
Jaren later, op het uit de vaart genomen
SS Rotterdam…
Potdicht (5)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 Wat je allemaal niet bestaan hebt, bezeten
vervloekt hebt, geweest bent, nu lig je
papegaai boven je bed
hij snavelt het Boek af, bevleugelt de woorden
herhaalt jouw organen, dofgoud brokkaden
het graan is bescheten, wil nog vergeven
je uurwerk maalt niets en weet elk uur beter
diep in de tuin slaat het binnenste buiten
altijd die Vogel…
Er is een hemel en een hel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Er is een hemel en een hel,
een loterij van veel gekwezel.
Ik die het leven heb geweten,
zijn diepte, hoogte, lengte, breedte,
zijn zorg, zijn dagelijks gesnel,
niets weet ik meer dan ik kan meten
altijd en 'k weet op duim en el:
het is geen hemel maar een hel,
als je op straat wordt aangereden.
Al kan ik niet de tijd vergeten
op…
Ars Poetica
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 138 gekärcherd tot op nul graden
elk vers ontbladerd
elk woord gevild
de man slacht een schaap
in één haal snijdt het mes
het bloed bulkt – zo ook de dichter
de kraagsteen stut niet meer
de waterspuwer zwijgt
geen weemoed, geen vergankelijkheid
geen woekering, geen decorum
geen meeuwen op het spantbeen
restafval zucht niet
restafval…
FLAPPER-GIRL
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 108 Bij mijn tante kon ik schuilen
Onder elke omslagdoek
Lezen uit een prentenboek
Om kapotte knieën huilen
Ik mocht lopen op haar muiltjes
In haar rokken op verzoek
Was prinses met thee en koek
Ach, haar geur, haar kleine kuiltjes
Plooien, haren, zachte huid
Graag zou ik haar willen spreken
Nu ik zelf wat ouder word
Over tranen die ik…
Jotie vertolking
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 117 (voor Daniël Vis)
De manier en de integriteit waarmee je
Jotie T'Hooft tot leven wekte, zal me altijd
bijblijven, want je deed het subliem en vol
overgave en respect. Was het maar waar geweest
dat de echte Jotie ooit op de Nacht van de Poëzie
had opgetreden en dat wij dat hadden meegemaakt,
maar je acterende benadering genaakte hem volop.…
NEERSLAG VAN EEN LEVEN
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 186 Aan M. Rasker
Haar huis- een
Rechtopstaande mantelschelp
Een raam met uitzicht op zee
Hier vertoeft ze het liefst
Moeder af, schrijfster
Hier staat de mens op
Die stierf bij het ter wereld
Komen van haar dochter
Vijf jaar later, het huis met
Slingers, ballonnen, de jarige
Stil en wit in haar bedje
Maar net levend onder het ijs…
Poëtica
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.252 Er is geen poëzie in een te helder leven.
Op het behang is altijd een plek
die wacht op het vocht. Een vuile bek
zoekt in de laden naar onzegbaarheden.
Alles wat toonbaar is moet overschreven,
ieder gedicht gewassen in inkt
die blind van de moerassen zingt,
waarvan men ziende niets kan weten.
Er is geen poëzie in een te helder leven,…
Ode aan het boek
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 399 Jij, jij hebt mijn hart gestolen!
Zonder dat je het merkte en zonder dat je het wist,
onwetend van, heb ik de weg van
vele bladzijdes, letters en verhalen,
moeiteloos genomen.
Je neemt me mee van het uiteinde der aarde,
naar universa hier lichtjaren vandaan,
naar het heden, verleden en de toekomst,
van grote vreugde, naar immens verdriet…
Chique dame
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 247 (voor Hella Haasse)
Het was midden in de nacht dat ik
na het indrukken van de televisie
je overlijden vernam, naast je dikke
romans schreef je toen je een knappe
jongedame was allereerst gedichten en
daar zal ik je van blijven herinneren
niet van Oeroeg of de Heren van de Thee
maar van de aanvankelijke dichteres in
jou, die helaas is overgesprongen…
OP HET LIJF
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 120 Het Hooglied is mij op het lijf geschreven
Ik lees het uit het lome zomerblad
Betreed met mij dat lommerrijke pad
Lief schepsel ooit met Genesis verweven
Ga je met mij op het terrein begeven
Dat De Voorzienigheid voor ogen had
Het Hooglied is mij op het lijf geschreven
Ik lees het uit het lome zomerblad
Het laat de bidsprinkhaan de toon aangeven…
Uitsluitend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 als het niet Nederland is
dan een land zonder woorden
als het niet België is
dan een strijd omheen de taal
als het geen streek is
dan een pen van witte oorden
de bewoner van het rijk
ligt manloos aan de kust
onder
wolken zonder regen
en hitte zonder lust
gewoon de muze
op de rug
genootschap van mijn taal
geef mij mijn streken terug…
Ik wil het geluid van brekend glas
gedicht
3.0 met 15 stemmen 4.321 voor Remco Campert
ik wil het geluid van brekend glas zonder schade
een sneeuwlandschap zonder koude
een scherp mes zonder geweld
m.a.w. ik wil het fenomeen zonder de betekenis
maar een dichter zonder metaforen is als
een roos zonder dorens
berlijn zonder muur
new york zonder torens
een pyromaan zonder vuur
--------------------------…
Hemelbestormer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 "Kom Pegasus, mijn trouwe paard,
een godentitel ben ik waard;
gezwind de berg op,
bestorming van de top.
Bij goden zal ik wonen,
de oppergod onttronen;
nog meer eer en roem vergaren,
ja, grote sommen geld bewaren.
Een groot dichter zal ik zijn,
mij sieren wagen, krans en wijn;
de lauwerkrans zal ik krijgen,
een smaak zo zoet als vijgen…
De stille plantage
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 169 Bij 't zien van de blik
in zijn zwarte pupillen
het helrode vocht
onder striemend geluid
voelt ze hoe diep
in haar huilende hart
haar tranen vermengen
met liefhebbend zwart.
Nooit meer die ogen,
dit lichaam beminnen
de lippen beroeren
van wie lief heeft gehad,
ontroostbaar als Rachel,
één met de slaven
voelt ze haar ziel
als levend…
WOONSTEE
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 117 De labium deur
Van het huis van tingelingeling
En belle bel
Gaat voorlopig niet meer open
Het trappetje is opgehaald
De ziel van het huis stak de sleutel
Aan een ring en die ring aan zijn riem
Daarbij, de deur klemde toch al vreselijk
Voor het raam hangen gordijnen
Van het merk Retina
Het huis heeft wat je noemt een schedeldak…
ER SCHUILT EEN DICHTER
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 136 Er schuilt een dichter in mijn zoon
Ik zie het aan zijn zachte ogen
Zeespiegels die niet breken mogen
Ik hoor het aan zijn luide toon
Wanneer ik hem ervoor beloon
Wordt iets onzekers rechtgebogen
Er schuilt een dichter in mijn zoon
Ik zie het aan zijn zachte ogen
Hun watermerk; een doornenkroon
De waarheid ook door hem gelogen
Hij vindt het…
Onterecht verguisd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 118 (voor Pet Tideman)
Je was volgens velen een rare man,
zelfs je ouders wilden je
krankzinnig verklaren
en voor altijd in een inrichting doen wegkwijnen,
maar dat je zo'n lieve, beeldschone vrouw als Betsy had
verschoonde je van alle wanklanken en dwaze berispingen,
want zij zag in jou toch de vermomde engel.
Er is vandaag de dag niets overgebleven…
TRANSFORMATIE
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 Mijn lief, ik ga het boekje sluiten
Dat jij beduimeld achterliet
Ik hoop dat jij het ook inziet
Waarom mijn ziel begon te muiten
Mijn ziel wil luiken voor de ruiten
Daar dat kans op genezing biedt
Er ligt nog zoveel in ’t verschiet
Daarom sluit ik je voortaan buiten
Vanbinnen staat een stel op sprong
Elkaar een soort jawoord te geven
In…
Zelfportret
gedicht
2.0 met 8 stemmen 3.505 Ik die de nasmaak van loslippigheid
geproefd heb, en zij is te jong
en praat mijn mond voorbij en bijt
als peper op mijn tong;
ik die de vreemde kriebel van het woord
gevoeld heb als het witte blad
en zit te schrijven als vermoord
ik het, al dat wit zat;
ik die de ren van kippen zonder kop
gezien heb, en hoe oud was ik
die de…
Een wonderlijk gedicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 Gisternacht heb ik een wonderlijk gedicht geschreven
Soms gebeuren er gewoon van die dingen
Het kostte me geen enkele moeite
Het rook aan alle kanten goed
Het danste fijn op wit papier
Het probeerde op te stijgen
Vederlicht en vlindermooi
Maar wilde ook graag blijven
En iedereen vond het zeer prachtig
Zelfs die juffrouw van mijn lagere school…
Kamer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 351 Ik zit onder Kleed
en denk aan Kast.
Kleed ruikt naar Kamer,
naar nepdood en geboren.
ik ben niet Bapper zoals
met grote ontsnapping.
Buiten is raar.
In Kamer was het Mam en ik.
Ik redde Mam maar
nu wil ze naar Hemel
De Opa-man wilde mij niet
dan hoefde Mam geen Mam zijn.
In Kamer was parcours,
Buiten word je moe
van lopen op zware…