1710 resultaten.
Kamer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 351 Ik zit onder Kleed
en denk aan Kast.
Kleed ruikt naar Kamer,
naar nepdood en geboren.
ik ben niet Bapper zoals
met grote ontsnapping.
Buiten is raar.
In Kamer was het Mam en ik.
Ik redde Mam maar
nu wil ze naar Hemel
De Opa-man wilde mij niet
dan hoefde Mam geen Mam zijn.
In Kamer was parcours,
Buiten word je moe
van lopen op zware…
Ariadne, de draden van de nacht
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.962 In deze ene nacht dromen de vrouwen
van verraad, geven zich over aan de daad
die langgeleden verten openlaat en sluit.
Ze spinnen de dunne draad die dichters
en ontrouwe minnaars horen in hun slaap,
een ijl gefluit dat door de bomen gaat.
De vrouwen staan tastend in het donker op,
struikelen over sokken, stinkende asbakken
en hurken…
Gedichten
gedicht
3.0 met 63 stemmen 30.459 Ge-
dich-
ten
zijn
vaak
lang
en
smal
De
mij-
ne
wel
in
elk
ge-
val
Lang
maar
te-
ge-
lijk
ook
kort
Dat
zijn
ge-
dich-
ten
zo-
als
het
hoort
Te
lange
zijn
er
bij
de
vleet
Of
nog
er-
ger
lang
en
breed
Brede gedichten kan ik niet tegen
Meestal zijn…
vers 2012
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 336 (voor Johnny van Doorn
alias Johnny the Selfkicker)
een jonge jongen met lef
die de taal durft te shaken
zoals de barman die een wel zeer
verrassende cocktail bereid
om vandaag de dag met een gedicht
te scoren moet je flink opzien baren
de boel als het even kan shockeren
en het liefst met grof geweld
dus wie naam wil maken in de hedendaagse…
De erg jonge dichter
gedicht
2.0 met 23 stemmen 5.310 Toen ieder weg was, gaf hij snel een wel
heel erg gesloten envelop. Hij draaide
nog wat en vluchtte, trots, verlegen. Nu
hij om mijn oordeel vraagt, zie ik hem beven.
Niets grijpt aan als een jonge dichter, echt
al heel mooi bleek, met wallen, lang
sluik haar, waarachter schuwe ogen.
Hij is mijn broertje: schuchter medeminnaar
van 't mooiste…
BINNENSTEBUITEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 166 Het is de maand van het spirituele
Ik lees ’t essay van Sophie van der Stap
Het raakt me, nog geen dertig en zo knap
Ontleden al het individuele
Ze heeft de Fransen lief, het zijn er vele
Eén vissenkom is voor haar veel te krap
Maatschappelijke grenzen, zet u schrap
Establishment u vat haar maar ten dele
Het liefst begeeft ze zich in andere…
Vitterij.
poëzie
2.0 met 4 stemmen 950 Les Muses, filles du ciel,
Sont des soeurs sans jalousie:
Elles vivent d'ambrosie,
Et non d'absinthe et de fiel.
Voltaire.
Hemelreine Zanggodinnen,
Wie mijn boezem is gewijd!
Die bij 't zusterlijk beminnen,
Afgunst kent noch minnenijd!
Die van gal noch alsembitter,
Maar ambroos en nectar leeft!
Gij, gij vloekt de koude vitter,…
poëzie bedrijven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 136 voor mij is poëzie bedrijven
woorden verzilveren
als het moet in een fraai
schuinschrift op een nog
maagdelijk vel wit papier...
naar regels zoeken die
naadloos in elkaar overgaan
als bij de daad en dan wellicht
nog tot een hoogtepunt komen ook…
BOOTVLUCHTELING (1)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 Hij stopt wat voorgekauwde rijst
Voorzichtig in haar kleine mond
De oude man is zwaargewond
Zijn ziel heeft alles ingelijst
Hij voelt zich moe, vies en verreisd
In zijn valies een zakje grond
Een vaag portret van een verbond
Dat zich naïef gelukkig prijst
Geschrokken zet hij voet aan wal
De havenkade heeft geen geur
Het kleinkind dat hij…
BOOTVLUCHTELING (2)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 182 Hij droomt van vuur en van geweld
Schrikt wakker midden in de nacht
Zijn vrouw en kind zijn afgeslacht
Hun os ligt op een knekelveld
Hij moet eruit wordt hem verteld
De frisse lucht in voor wat kracht
Het kleintje kraait, spartelt en lacht
Ze gaan en staan al snel versteld
Die frisse tintelkou, dat wit
Zodra hij op een parkbank zit
Is…
BOOTVLUCHTELING (3)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 De oude man, het kind kan mee
Mag wonen gaan in een kasteel
Met uitzicht op zee en struweel
Ze wennen er van lieverlee
De kleding is er informeel
Pyjama, kamerjas, oké
Hij woont nu in de U.S.A
Zijn kleindochter is een juweel
Hij mist zijn blanke vriend, dat wel
Sans Dieu maakte hij van haar naam
Ze groeit als kool, slaapt lang en diep…
ongeschreven ongelezen...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 loze woorden ledige verzen
een holle frase
verzwegen zinnen
als het gestapeld niets
ontoegankelijk
voor onbevoegden
zo blijven
de ongeschreven gedichten
vooralsnog ongelezen…
Menno Wigman
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 355 Menno Wigman
Ik ben geen Menno Wigman:
wat die met een gedicht kan!
Ik weet dat ik bij hem verbleek,
maar ik heb vrouw en hypotheek.
Volkskrantinterview 18-01-12…
Mij een mysterie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Vertel mij eens woordkunstjesmakers waarom
zou het gedicht niet mooi meer mogen zijn
de buiging en sneden niet vloeiend en fijn
maar explosief gevaarlijk dodelijk als een bom
niet meer in gelid van rijm en schone klanken
ja psychotisch opgediend als voer voor psychiater
klinkend als luid gebral of luider eendengesnater
ik steek mijn mening…
Promissie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 155 Een gaaf sonnet dat in elk opzicht klopt,
gooit nooit per definitie hoge ogen.
De lezers blijven meestal onbewogen,
omdat het zich als levenloos ontpopt.
Niet zelden is zo'n soort gedicht geflopt.
Het vakmanschap waarop de schrijvers bogen,
mist zijn effect, het blijft een dapper pogen,
dat strandt en onverrichter zake stopt.
Neem mij niet…
Wanneer je oud bent *
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 376 Wanneer je oud en grijs en slaperig bent
En knikkebolt bij ’t vuur, pak dit gedicht,
En lees het langzaam, droom van ‘t zachte licht
De schaduw in je ogen ooit gekend;
Hoevelen waren op je zwier gesteld,
Beminden je oprecht of maar alsof
Slechts één maakte je pelgrimsziel het hof
En hield van je mimiek door zorg gekweld.
En knielend naast…
Niet te geloven
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 688 Niet te geloven,
alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
grootse dronkenschap,
stervende bloemen,
de zilverwitheid van een berkenstam,
daar ben ik werkelijk hard in.
Maar een derderangshotel in september,
waar alles zoop en naaide,
in vochtige bedjes, nee.…
Vrouwe
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 86 Dat wij van Hindeloopen
naar Stavoren zijn gelopen
jij vergeleek mij met de dijk
waaraan wij lagen
stonden te kijk met onze kussen
zonder vragen
ooit eens rijke dame hoonde:
wat moet je als vrouwe
die in de bedelstand vervallen is
en hier al eeuwen woonde…
Naslagwerken
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 143 Daar staan ze dan:
als bomen, los naast elkaar
tekenen zich af op en in het veld
waar pronken opvalt
hun stammen
worden bijna niet meer aangeraakt
hun wortels kronkelen nu in het net
leergierigen willen ze nog wel
graag binnen handbereik
omdat hun gewicht alles zegt…
In veilige haven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 144 Dan maar een niemendal,
vlak en simpel voorspeld.
Zonder kuil of val,
niet boven het maaiveld.
Geen lange zinnen,
dat leidt maar af.
Niet denken, beginnen.
En rijmen voor straf.
Van een dichtershand,
luchtig en licht.
Het vlakke land
biedt toch geen vergezicht.…
Zachte dood
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 586 Op de lange baan geschoven
zien talloze embryo's op papier
mij avond na avond
met inspiratie-arm vizier
de kaarsen op tafel uitdoven.
Zonder twijfels over hun levenslicht te verhelen,
zie ik hoe ze op de stoffige vensterbank,
in groei achter, met ziekelijk gelaat
om hulp roepend zonder weerklank
in de volle zon liggen te vergelen.
Hier…
Ontreven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 849 Hij die de Heer zo looft,
moet wel goedgelovig zijn
en vol vertrouwen bovendien.
Toch strooit Reve overvloedig zout
in de wond van mijn geweten,
want of God van aftrekken houdt,
valt nergens aan af te meten.…
SPIJZIGING
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 Stil en afgelegen het dorp
Oud en scheef de huizen
De wind is beiaardier
Bespeelt sneeuwklokjes
Vroege vogels trekken alle
Registers open
In het midden van de plas-
Een rubberbootje, een man
Hopend op een wonderbare
Visvangst
De mist is dun, het is ijskoud
Paarsblauw de krokus
Ik voel me verzadigd, houd
Eindelijk eens korven…
VELE VLEUGELS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 In het gelid staan ze verspreid
Ik ben verrast, hun symboliek
Is voluit spreken en public
Met grote verantwoordelijkheid
Ik maak me op en zal met vlijt
Hen inspecteren, hoe een piek
Op zondagmorgen, feeëriek
Ik voel me een soort majesteit
Ik zet mijn voet zacht op de brug
De leuningen zijn te snel leeg
Mijn erewacht is opgevlogen
Toch…
Escher*
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 3.205 In dit paleis loop ik verwonderd rond,
want leerde ik al heel snel in mijn klas
dat alles stroomde en zeker eindig was,
nu zie ik ontkenning: een morgenstond
gaat over in avondrood. Pas voor pas
lopen mensen in een eeuwig verbond
op een trap, waarbij niemand boven komt,
oneindige ganzen op een stropdas.
Tussen alles wat mij hier zo bekoort…
VAN SOFA NAAR STUDEERVERTREK
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Zijn werkruimte in donkergroen en leer
De mijne een salon in rood fluweel
Als ik dan liefelijk wat piano speel
Lok ik hem uit zijn hol vol rook, de heer
Des huizes met dikdoen en ganzenveer
Dat ik mij toch zo hopeloos verveel
Tussen mijn porselein, spiegels en heel
Wat bloemen, draperie en warme sfeer
Ik ben geloof ik veel te vroeg geboren…
Onbewezen hypothese
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 (Nooit meer slapen)
De portier is een invalide*
Ik de persoon die nooit meer sliep
Terwijl 't kompas maar vals bleef wijzen
Beefde de aarde
De portier, inmiddels gestorven
Ik de persoon die g'woon goed slaapt
Hoewel muggen maar bleven steken
Zag ik reeds waarde
De portier, tijd terug, begraven
Wij, mensen die overleven
Allemaal keren…
Dorsvloer vol confetti
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 175 Tussen confetti
waaien letters
van het Woord
die samenbindend
meer dan letters zijn,
vormend een
sneeuwend confettigordijn
Waar naar de letter
vooral wordt gehoord
zal de bruid
niet in wit mogen gaan
In vreugd
en vertroosting
van het Levende Woord
wordt genadig
de Bruidegom getoond
die zijn bruid
wit als sneeuw
met zijn liefde…
OP DE TONGE
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 95 Vanuit mist, intense stilte
Duikt het weer op, hunkerend
Is het er nog altijd
Nadat jij dat van jou tot stilstand
Bracht, was daar goddank de dichter
Die het mijne in leven wilde houden
Het bonzen, bonzen liet in lichterlaaie
Zonder hem had het mijn bloed al lang
Niet meer rondgepompt
Daarom, hulde aan hem, mijn bezielde
Defibrillator…
PRIVE GEBOD
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 131 En toen ik van de Hooge Hil afdaalde
Twee stenen tafelen voor mij alleen
Was het of Nehalennia verscheen
Was zij het die mij veilig binnenhaalde
Zij die van menigeen het lot bepaalde
Beschermvrouwe der scheepvaart naar ik meen?
Daarstraks zat ze nog roerloos en sereen
Vast op een bankje dat van haar verhaalde
Het droeg de kleuren van Piet…