Alle inzendingen over luchtstroom

Als voortwaaiende blaadjes zijn wij mensen, vechten én werken samen met die snelle luchtstromen. De mens roept God aan in kleine, verloren ogenblikken, spreekt vluchtig tot Hem, Wiens oog het wereldwoeden als een stofje langs ziet gaan.…

zware wolk vol ziedende bliksems scheurende donderslagen die stuiptrekt _ zich zwellend plooit tot monstergedaantes dan krimpt _ verhardt langzaam neerdaalt in een wijd zachtglooiend heuveldal voortbestaat als hechte struik die altijd roze bloemen draagt al verandert steeds zijn aanblik dankzij schaduwval uit nabije wouden moegereisde luchtstromen…

De slaap komt nooit meer door de schemering van je martelende gedachten Omringd door boze krachten elke herinnering een moordend geweer Je knoopt jezelf helemaal vast Het verleden is weer meester in je kop Elke minuut dieper in het slop Alles voelt als een loden last Jouw beweging creëert een luchtstroom Zelfs jouw kleine lieve zucht blaast…

Even geraakt door een kille luchtstroom vertroebelt de spiegel. Een rimpeling schuift over het gladde vlak vanuit het midden naar de oever. Verdwenen, maar voor altijd geweest, voor wie het zag….…

Verdampend zweet en kleine luchtstromen brengen hun eigen weertje op de huid van de draver, die steeds sneller vooruit, beschermd wordt tegen zon als boze gnomen. Kunnen gedachten met voeten meekomen? Ledematen en geest zijn erop uit elkaar te betwisten; strijdvuur knettert luid. Het oog wil die wedijver intomen.…

Een teisterende luchtstroom schaaft poolkoud Langs zijn gezicht, waarin de ogen branden En gierend verschroeien de autobanden. Zijn wild bevel wordt blindelings vertrouwd. De tralies van de cel kunnen nooit krachtig Genoeg zijn voor de greep, die eenmaal lag En eeuwig ligt om 't stuurwiel.…

Nu voelt ze ook het vallen zelf Fijne warme luchtstromen weet ze te traceren En daar leunt ze dan lekker op!…

Over dubbende steden, het vrije veld mochten we eens gewillig voortzweven op luchtstromen, die kennis konden geven... Wat werd ons al stijgend en dalend gemeld? Vanuit de wolken oogt 's werelds bestaan als opgeblazen, kleinzielig festijn, dat -gelijk vluchtig licht- snel moet vergaan.…

IJle vederwolken zijn in lucht verschenen elk apart, in staat om te gaan of te blijven, jouw aanwezigheid will verder vliegen, om zwevend op luchtstromen naar het wolkenparadijs af te drijven.…

Ik leerde jou vliegen op de vleugels van de tijd fladderend in den beginne getooid met mooie veren vloog jij rond in het leven zonder te bezeren raakte immer weer verwonde pennen kwijt luchtstromen namen je mee soms gepaard met strijd telkens verder om toch weer terug te keren dalend en stijgend van en naar hogere sferen af en toe…

"Ledig genieten," manen de luchtstromen: "Mag zakenstrijd deze tuin ophitsen? 's Hedens nietige vreugde kennen is zijn plicht."…

De luchtstroom uit dicht lover houdt steeds wacht bij huiskamers en werkgrage zalen vol mengeling van allerlei talen, die geheime spraak of openheid betracht. Bedaagde huizen van rijk verleden drinken broederschap met jonge gebouwen, sterken samen het stuwende heden.…

Binnen de wortels huist het verleden, verschijnt telkens als een springbron van stoom: door het lover ruist een natte luchtstroom, herinnert aan eens genoten, geleden... Verfijnde waterdamp doordringt het fruit, hernieuwt klein leven tussen schil en pit, speelt vrij, bescheiden, voor genezend kruid.…

Schier geluidloos ruist er een zachte luchtstroom die mijn oor verrast. Ik volg, intuïtief, steeds raker, juister Mijn geest hanteert mijn handen als een kwast 't Is of een ver geruis mijn oren wast: een kabbelende beek, een licht gefluister bevrijdt me van een eeuwenoude last..…

De luchtstroom slingert zich sierlijk maar koud om een schoorsteen, aarzelt even, duikt gezwind de pijp in, hitte tegemoet, en vindt vast verblijf, dat hij met zijn adem opbouwt. De keuken van 't Olterterper spijshuis toont kookkunst vol aangewaaide bossmaak; ovens gloeien bij stervend takkengeruis.…

De luchtstroom versnippert zich, zakt traag neer in koele grotten, wil daar altijd blijven, duister leven sterken in zaal en meer. Het Belgische rijk zal bij verblijven in vrije lucht of onder de grond steeds weer streefzucht met schappelijke aard bedrijven.…

Noordzeegolven vol late middagzon worden overschaduwd door een pas vertrokken Oost-Indiëvaarder zeilen bollen strak naar voren willen sneller dan de houten romp lange spitse wimpels roeren zich heftig: rappe tongen van reuze albatrossen welke zilte luchtstromen proeven kieskeurig de verlangde wind zoeken vroege schemer nadert bedachtzaam…

waarop figuren bewogen veraf en dichtbij alles leek scherper dan in het dal Het hart klopte onstuimig uit liefde wind troostte de tranen in de ogen vrijheid te voelen en te verlangen naar het toen van geweest, een vogel ontsnapt aan de tijd, een lied te brengen vleugels te laten groeien en mee te vliegen in cirkels rond te drijven op de luchtstroom…

Een maartse wind in een klein dorp Waarin groen wit verjoeg, waarin een Koele luchtstroom kopzorgen verdreef Een prille wind in een negorij Die een reddingsboei toewierp; een krans Van sneeuwklokjes, krokussen en Vroege narcissen Waardoor je weet er is nog hoop, toch Nog hoop, toch nog wel redding Het fluisterende riet van een liefelijk…

Het jaar ontspringt door jouw prille groei ontplooit zachte zonneschijn en bladeren nieuw leven dwarrelt in velden en op luchtstromen kleine stapjes op fragiele pootjes op weg naar de zomer… Het leven ontpopt zich in volle teugen welige bloei der natuur in prachtige nuances stranden in overvloed met adoreerde zonverwanten in afwachting van…

hoog boven de prachtigste gevormde witte wolken, waar de luchtstromen alle kanten heen en weer kolken. Geef mij de helderheid en stilte van de maan Waar ik alles even op zijn beloop kan laten gaan Geef mij de helderheid van de schitterende sterren, Dan maak ik even die reis alleen naar den verre.…

Trotse vogel, je bent ongebonden vrij sierlijk op je eigen luchtstroom zwevend Vol energie boven de kleurrijke massa zo onbezorgd van dag tot dag levend Luisterend naar je eigen gevoel nam je een bijzondere lange vlucht Zonder grenzen en zonder regels een leven zo hoog daar in de lucht Jij mooi en uniek exemplaar een ongrijpbare…

De bereisde luchtstroom windt zich om een staf, waar milde heerschappij statig uit straalt. Bescheiden wijsheid klinkt fijnzinnig, tóch straf: "Behoud der oude reine schepping daalt op 's vaderlands geschonden bodem af, hernieuwt wildernis, door mensen bepaald."…

Ergens buiten de bebouwde kom buiten de bewoonde wereld buiten de begane wegen In stede van de buitenplaatsen plaatst het zich in volle steden plasma dichtgegroeide vaten Kringloop tussen slib en ader snelweg tussen de organen chaos voor een buitenstaander Ergens in de koele luchtstroom myriaden moleculen ruisend langs het geitenpad…

sneller de kloof tussen ons groeit maar het gevoel wordt er niet anders van Het gevoel alsof de stoel naast me nog steeds warm is… Alsof ik haar er nog zie zitten Ze houdt m’n hand vast en glimlacht naar me, omdat …ze van me houdt… Een lange haar hangt langs de hoofdsteun, als een zilveren draad glimmend in het maanlicht wiegend op de luchtstroom…

Somberheid is mij ook niet vreemd En dezes vrijdagmorgen was ie ernstig Het beloofd ook geen fijne dag te worden 'Radio Oranje' gaat weer (s)preken om zeven uur Want uiteindelijk gebeurt alles, echt alles In de naam van de Vader des Vaderlands W.A . zegt ook te balen als een stekker En M. sluit zich daar charmant bij aan Doch ik laat mij…

In uwe trillende wolk van geluiden, Van tonen, die beurtlings elkander vervangen, Naar 't oord, waar Haydns lied In zuiverder' luchtstroom klinkt! vier Stemmen. Doe ons, van daar, zijn vroegste liedren horen, Een eerste poging zijner kracht!…

Zoveel moois en meer de pracht van de seizoenen elke keer anders Hoe het jaar ontspringt in een prille zonneschijn, een stille groei waarbij ook plantengroepen hun bladeren ontplooien Nieuw leven dartelt lekker over de velden en in verschillende luchtstromen Breekbare pootjes en voetjes zetten kleine stapjes vooruit naar de aankomende zomer…

Zoveel moois en meer de pracht van de seizoenen altijd weer anders Hoe het jaar ontspringt in een prille zonneschijn, een stille groei waarbij ook plantengroepen hun bladeren ontplooien Nieuw leven dartelt lekker over de velden en in verschillende luchtstromen Breekbare pootjes en voetjes zetten kleine stapjes vooruit naar de aankomende zomer…

Geluidloos, als een fluistering, blaast haar adem een flauwe luchtstroom van leven voor zich uit en verzinkt ze met de nacht in haar bodemloze zwijgzaamheid. Stilte...…