Netgedichten

netgedicht (nr. 31.196):

HET JAAR 1602

Noordzeegolven vol late middagzon
worden overschaduwd
door een pas vertrokken Oost-Indiëvaarder

zeilen bollen strak naar voren
willen sneller dan de houten romp

lange spitse wimpels roeren zich heftig:
rappe tongen van reuze albatrossen
welke zilte luchtstromen proeven
kieskeurig de verlangde wind zoeken

vroege schemer nadert bedachtzaam
bestrijkt alles met ijle waterverf
zacht wuift de driekleur op het achterschip
is een hoekige bonte nevelflard
waarin
vaderlands avondrood
blij glanzend om 's geboortegronds eer
en
de helderblauwe Indische hemel
die nieuwe geheime beproeving roept
samen reizen
heel de wereld trotseren
tenslotte verzinken...