Alle inzendingen over maand

vroeger de gordijnen sluit niet dat het sneller donker wordt integendeel de lente rukt onstuitbaar op de dagen lengen soms al om vijf uur soms zelfs nog eerder steeds vaker blijven ze de hele dag gesloten ze laten licht door ja dat wel, het is dus overdag beslist niet aardedonker toch gaan de planten dood de krant heb ik een maand…

leef ik jou wandelde een paar maanden dwars door het heelal tussen alle namaak flonkerende sterren "'t is hoog hier, als ik maar niet val niet nog meer miserabele misère" dus liet ik mezélf maar vallen ´t voelde ongewoon tot ik de volle maan zag achter een koninklijke boom "moet je toch eens kijken, is dat nou niet mooi?…

De hemel kleurt zich grauw de vogelvlucht is nu in trek de wind blaast voort sneeuw, ijzel, koude front de zwanen aan het firmament spreken hun eigen taal de seinen vliegen heen en weer de sterksten zijn op kop de vissen en het waterdier de zuurstof door het wak de maanden duisternis de traagheid door de kou de mensen en de wintersport…

Al sinds eeuwen wordt het weer Kerst In een stal te Bethlehem geschiedde toen het grote wonder Onbevlekt een Kindeke terwijl Eva reeds appel had gegeten van de Boom van de kennis van goed en kwaad Wij vieren tijd en het leven alle dagen en maanden van het lopend jaar Alles in de strijd.…

Zondagmiddag in Ales In het zonnige zuid-Franse zuiden Waar je alleen de klok hoort luiden Voor een begrafenis De straten stil verlaten Een auto, hooguit twee Jongens die met veel kabaal Hun brommer laten gieren Vandaag een zondag de elfde van de eerste maand Geen plaats meer voor mijn auto En stoeten mensen overal Die zwijgend zonder…

Het laken door de voorjaarmist geweven Bedekt nog water, weilanden en veren De bloemen, nu nog dicht, zullen floreren Wanneer de zon het sein daartoe zal geven Een zeemeeuw krijst, al is het goddank even Het wordt snel stil en roze bloesems eren De maand april zoals talloze keren Al werd bezongen en is neergeschreven Het levensbidsnoer zegt…

Elke dag in alle maanden maakte ik en verwerk ik de balans in overuren van een wisselende ethiek, de verwerking van de levensstaat als egocentrische bewerking uit de mij aangeleverde statistiek, ter lering niet altijd ter vermaak geduid in uiteenlopende kleuren in urgentie door de wetenschap, die als inkt nog nat reeds is achterhaald.…

Velen hebben de voorbije maanden de charme van het platteland herontdekt. Zeker, de stad blijft, ook na de corona crisis de plaats van de kicks en de beleving. Jongeren hebben meer nodig dan bos concerten van onze gevederde vrienden. Hoewel het platteland net zo spannend is. Benieuwd hoe steden reageren.…

In de oude Peperstraat te Gouda, pal achter de Westhaven, de duurste straat van de stad, woonde ik maar een maand op kamers. Ik had er een klein houten balkon, waar ik niet op durfde zitten, laat staan staan.…

Wie zij is, een maatje, al dagen en maanden. En vergeef mij als ik je niet dat kan vertellen wat zich dan soms in mij spontaan openbaart. Het enige wat ik kan zeggen is wat ik nu weet mijn wereld en leven is met haar gelukkiger.…

Mijn huwelijk met Cleopatra Verveelde gauw Ik gaf haar aan Julius Die zocht een vrouw De ware liefde, dat was het niet Maar nu ben ik al maanden twiet twiet twiet Als ik m'n belastingbrief flambeer Denk ik aan jou Als ik een olifant pureer Denk ik aan jou Zie ik jou lopen, dan val ik flauw Ik geloof dat ik wat voel voor jou Leggen de…

glanzen paddenstoelen in het schemerlicht, vloeibare sporen zonder naam, uit de maan sluipen schaduwen over hun kantelen als een monotoon gebed, om steeds langer te worden en zichzelf te delen die door de wijzers van de klok zijn uitgezet waarin ik mij verpoppen laat in een cocon van de naderende winterslaap waarmee de adem van de maanden…

Gremdaat op ‘M’ Die weet wat leven, lust en licht is Dus zijn fakkel al klaar heeft staan Om het licht te laten ontbranden Na die lange donkere bange tunnel Van nu al 9 maanden tot hoe lang?…

die nog altijd gevangen zitten vast in onzekerheid omdat hun lief nooit weer thuis kwam niet door een oorlog maar omdat die ene dag de laatste was dat ze hen gedag kusten hen nakeken, uitzwaaiden niet wetende, dat toen het ochtendgloren zich aandiende er nooit meer iets van hen vernomen zou worden het werd stil, heel stil een week, een maand…

Na ruim 270 dagen (9 maanden) is het kind in aantocht Het zal wel met de tang worden gehaald Ik keek ernaar op TV tijdens de was opvouwen En dacht “een kind kan de was doen’ Want dat te geboren kind is al een voltooid leven Krijgt ogenblikkelijk euthanasie toegediend Want die medisch-ethische kwesties zijn vrij Dan gaan ze met het embryo experimenteren…

. ------------------------------------ BLAUWE KNOOP Ik was een maand lang van de blauwe knoop Zelfs op Blue Monday zong ik al met Frank Sinatra "Fly Me to the Moon" met drank Maar in de fles bleef liefde, stille hoop En geloof op dagen vol geneughlyckheit Waarin geen druppel alcohol gedijt...…

van zich horen De wind speelt hem geen parten Hij laat zich vandaag vooral zien Blikvanger voor mij en zovele buren Nu In z’n aller mooiste herfsttooi Maar hij groeit wel tot de hemel Ver boven de bebouwing uit laat zomaar de zon verschaduwen Die zomerzon werpt nog amper ‘n blik Op mijn balkon en dat van de buren Dus zijn ‘uren, dagen, maanden…

feest de drank was langs geweest zacht roezemoesde overal gezelligheid tot zij de kamer binnentrad het was alsof de bloemen snel verkleurden in haar schaduwen bespeurden we het wit van dood ze lachte zacht de stilte weg wenkte om een glas er haperde muziek omdat de achtergrond van schrik aan het verbleken was handen maanden…

tijd weet te winnen de vogel die z’n kroost de toekomst in begeleidt en de vele mensen die spontaan lijken te glimmen het is de natuur die met het schilderen in kleuren en geuren gaat beginnen alles en iedereen verzet z’n zinnen iedereen en alles lijkt elkaar te willen beminnen - het is er de tijd voor het is die heerlijke maand…

De maand begint met natte kou Het oude jaar maakt baan Al wat we wilden en wat zou Het is voorbij gegaan Een nieuw jaar en een nieuwe kans Om dromen waar te maken De wintermaand verbergt, verstilt De sneeuwkristallen kraken Moeder Natuur verandert zacht De wensen en de dromen Onder een toverlaagje ijs Gaat transformatie komen…

Het grootste priemgetal gaf me rekenschap Deze week van de grenzen van de wetenschap Met uitzicht over een oneindig diep ravijn Van het zich wegcijferende menselijke brein Grootte telt gezien de nieuwswaarde Van grote zaken die lijken te ontaarden Uiteraard bestaat het grootste priemgetal niet Het is buitenaards oneindig en niet voor even…

Haast smekend ligt het lange gras te lonken, Maar ik doe wat natuurbeheer graag ziet. Ik maai het in de meimaand dit keer niet, Ik heb mij met een ketting vastgeklonken. Want zou ik ondanks alles toch gaan maaien, Dan gaan er nog meer bijen naar de haaien.…

absoluut gezien was ze niet volmaakt een wipneus, iets te volle lippen maar de levenslust die van haar spatte maakte hem weer jong, het hoofd dubieuze debiteuren, eens nog zeker direkteur crediteuren worden zou hij werd weer jong, pienter, lenig schreef liedjes en poëzie, zwom naakt in zee met de “r” in de maand, overtuigd van een toekomst…

Met een koffer in de hand Een rugzak vol verleden Zegt hij zijn huis en thuis vaarwel En begint met reizen Van werelddeel naar wereld Via hoofd en hart Gebruikt hij podia en publiek private stromen Zo waart hij rond al wekenlang Langs eindeloze maanden Door sluiers vol geheimenissen En in nevelen gehuld Doorbreekt hij grenzen en gedachtegoed…

Ontgrendelde luiken en open ramen sluisdeuren die maanden lang de druk van ijswit en vlokkenvloed de moed ontnamen Ik pluk je langzaam uit de warme veren terwijl in het wegvluchtende winterlicht de nacht struikelt over blote zomerkleren Hemelwarmte wenkt ons in het ontpopte land steeds frivoler wuift het geel van voorjaar ik ontkoppel…

traag sleept de week zich door de nachten voort als koude stroop door een gesloten poort ineens is daar het uur c'est un Moment Suprême opeens ontwaar ik vuur en snelheid zonder rem minuten uren dagen weken maanden jaren eeuwen de tijd heeft alle tijd en uren duren uren om toch weer eindig te gaan blijken er was alleen een eindeloos…

Ze trouwde, maar omdat ze maanden later nog maagd was door geremdheid van d'r man, bekende zij: 'Een kind krijg ik ervan. Doe mij een lol: bezoek een psychiater.' Zodra d'r man aan haar verzoek voldeed, verklaarde hij: 'M'n weerzin is een grote; ik schaam me steeds, als ik me moet ontbloten.' De psychiater heeft 'm uitgekleed.…

nog geen drie en een kwart maand geleden wist ik het kokend van me af te kwijten deze gast gaat een tijd op een houtje bijten en geen moment meer aan het lekkers besteden geen hagelslagzinnen tot stroopgedichten schenken die zoete trek maakte mijn eetlust steeds te rauw ik wilde wij als ik zonder reserveringen voor jou om mezelf eens een paar…

de bladeren maar waait hierop mee met de harde wind met de storm langs de woeste zee een uitje voor ouders en kind dit alles geschapen door de heilige Schepper ziet hoezeer hij ons bemind sportieve jongelui in zomerse kleding kunstrijke sprongen op de trampoline voetballen nog erbij dit alles de laatste dag na de maand…

je weer met lege handen Het wachten maakt je bang Je moet slikken en bedenken Want de woorden raak je kwijt En als je ze eindelijk hebt uitgesproken Krijg je misschien wel spijt Maar spijt krijgen van zeggen wat je voelt Van zeggen dat je niet meer kan Nee mijn allerliefste meisje Wees daarvoor alsjeblieft niet bang Je hoofd heeft maanden…