Na ijswit
Ontgrendelde luiken en open ramen
sluisdeuren die maanden lang de druk
van ijswit en vlokkenvloed de moed ontnamen
Ik pluk je langzaam uit de warme veren
terwijl in het wegvluchtende winterlicht
de nacht struikelt over blote zomerkleren
Hemelwarmte wenkt ons in het ontpopte land
steeds frivoler wuift het geel van voorjaar
ik ontkoppel jouw handen los van verstand
We dartelen rond als het vroegste vee
sneeuwblind met zomerkolder en zonnesteek
duiken en spartelen we in een groene zee
Aangespoeld op het eiland van overmorgen
laat ik de lente de liefde thuisbezorgen.
Geplaatst in de categorie: jaargetijden