Alle inzendingen over mand

schalen bloemen bloeien zomer manden fruit verrijpen geel maar ik ben kil bevroren door de winter ijskoud stil de rode morgen parelt dauw hitte trillend op het lijf van jou je verdween in stormen schuld je naaktheid nauwelijks verhuld ik schreeuwde je nog terug de hemel was verloren je had me op mijn rug…

We kennen dat nu langzaam aan wel als ze door de mand vallen staat er altijd iemand klaar om ze op te rapen uit de dwaaltuin in de schemering met gebrek aan richtingaanwijzers en wandelkaarten Als ik mijn hart als poëzie recht uit moet spreken in de gevaren die mij omringen dan moet ik zeggen dat wanneer ik door het licht beschenen…

ik heb mijn mand gevuld met paasstukjes een indrukwekkende bloemenzee waarover ik hem ooit zag lopen de vele kleuren vertellen het verhaal van de geboorte af zijn leven en in opstanding geloven in het donkergroene van getshemane kleurt paars zijn ongerechtigheid zoals pas later blijkt hoe judas loog terwijl hij naar hem kijkt tijdens hun…

De pakjesboot kwam eindelijk aan land Ook alle pieten zijn weer neergestreken De loopplank uit, de Sint begon te spreken En ik dacht: 'Man wat val je door de mand Daar sta je, mijter, baard en veel tam tam De échte Sint, dat blijft toch SinterBram..!' Sinterklaas is in het land. We bewaren warme herinneringen aan Bram van der Vlugt.…

onder donker loof weidt schaduw uit over rust en stilte woorden lossen op in verwaaid geluid van een verre kerkklok over het trillend land komen de boerinnen manden aan de hand kleden zijn gelegd het maal bereid na danken voor de spijs zo biedt de boer de lange zomerdag het hoofd eten en siësta onder donker loof…

bloed kolkend klopt waar ongeschreven coupletten het lichaam doordringen Dan kan je zweven op de kust van houden van waar serene twijfels grondig door het hoofd zingen Als woorden dwingend dreunen met akkoorden van verdriet en mistige dubbelzinnigheid je vuisten heeft gebald Dan zal je zweven door manden…

door de mand de romanticus met zijn mes in die bebloede hand en de eeuwige trouw blank als room zo lek gestoken door het heilig vuur dat hem zo verteerd en tenslotte gek gemaakt dromen zo bedrog zo cel voor levenslang te merrie elke nacht uitgespuwde mens zonder plek voor twee een liefde weggegooid door wat afwijkt tussen twee gespleten…

Vijvers groeien dicht van angst, een zee met kroos werd oceaan, koos het diepste van mijn gedachten, zekerheid verder van mij vandaan, wachten vult de mand met vlijt achter wisselende maskers van de tijd, glimlacht voordat ze verder schrijdt, daarin schuilt een wijze raad, mijdt de morgen, anders ben ik de draad weer kwijt.…

Choreografie in het fundament van angst, het falen een trein net niet gehaald, mand vol lege eierschalen uitgegleden op de medeklinkers, gevlucht voor zinnelijke verhalen, door de stroperigheid van een droom te dwalen in het slijk, voor een spoorboom die nooit open gaat, verbeeldende ideologieën van de straat, talrijk de als klinkers…

De Sint en Piet waren in een grote haven aangekomen kinderen zongen en dansten met een wimpel op de kade vlug Piet strooi de manden uit met snoep en chocolade en ‘s nachts glijden we door de schoorsteen, wijl ze dromen… -hoe krijgen kindjes in oorlogslanden, hun snoep in handen?…

Hoog boven in zo ’n kooi is het erg saai En hij mist er zijn teerbeminde kippen, Zodat hij na drie volle dagen sippen Maar overgaat tot langverwacht gekraai: “Fantastisch feestje hoor, dat Kallemooi, Maar wat moet ik nou in zo ‘n malle kooi?”…

Feestelijk gekleden beklimmen de manden van heteluchtballonnen. Een veerkrachtige jongen zwiept tegen een draaitol.…

heb tijd gesprokkeld uit verloren uren en vergeten dagen de mand gevuld met rozen van haast gestoken in stilteoase een veelzeggend cadeau om aan jou te geven voor een keerpunt in eigen leven rust om jezelf te bekijken in de spiegel van vandaag het beeld met vroeger te vergelijken dan begrijp je waarom ik je vraag deze gave te…

Toen opende hij voorzichtig de mand en nam de vlinder zacht in zijn hand. 'Kusjes aan papa', zeiden ze vlug en lieten de vlinder toen vrij in de lucht. En als ze nu weer eens een vlindertje zien, dan brengt hij weer kusjes van papa, misschien...…

Omdat ze er niet zijn kon Staat er eten in de pan Een briefje: "even opwarmen Drie minuten in de magnetron Je krant die ligt al op de bank De witte was gedraaid De bonte is al uit de mand even luchten tegen de stank Je tenniskleding en je ballen Zitten in je tas Ik heb de rits maar dicht gedaan dan kan er niets uit vallen Bekijk maar…

Wij moesten riet gaan plukken, Lang riet waar wind in ritselt, Waarvan men manden vlecht, En mochten in een boot ’t Vijfvoudig meer bevaren, Bereikten ’t eiland lang voor noen. Wij lagen ’s avonds nog in ’t gras, En hadden niet één handvol riet Geplukt om mee naar huis te gaan.…

In de mand vol vuile was kreukt haar hart bij de herinnering aan wat ooit was. In de stroom van een orkaan meegesleurd door dagen is het haar liefde die nog stroomt Bij het dichten van haar dijk vindt ze midden in de nacht de rust in een wasmand vol gedichten.…

Varen in een mand over het mooie, groene, vlakke land- gelijk madurodam het spoor, de trein mensen, alles ongelooflijk, grappig klein maar toch stemmen en geblaf daar ben je daarboven nog niet vanaf hoog boven het land en de bomen hoelang had ik hierover liggen…

De choreografie van angst, het falen, een trein net niet gehaald, mand vol eierschalen uitgegleden op de medeklinkers, uiteengespat in zinneloze verhalen door dezelfde droom te dwalen, voor een spoorboom die niet open gaat, vandalen op hoek van elke straat, zo talrijk als klinkers met een hetzelfde gelaat zo blijven ik hangen…

was ik maar als was in een mand dan kon ik lekker liggen blijven in geur van zilt bezwete lijven verbleekt door zon, geschuurd door zand was ik maar als was aan een lijn verblindend zou ik naar je zwaaien kom dichterbij, ik wil je aaien verleidend intensief robijn frisse wind door al mijn draden warmend licht bespeelt mijn huid nog niet…

jij hebt vandaag boeketjes dag groene vingers in de slag met linten en versierpapier blikken stralen tussen kleuren die het groen opfleuren na de onverwachte regenbui je bloemenwinkelt zonder kassa zet de bossen in een rieten mand schrijft de kaartjes vlotjes met de hand geen virtuele stickers maar met woorden rechtstreeks…

O ja, ik weet het wel, volgens vele New Age technieken zijn wij allen goden en godinnen, maar als het er op aan komt zakken we allemaal door de mand. Per slot van rekening ben ik maar een kwetsbaar liefheersbeestje en kan ik amper nog met mijn vliesvleugeltjes opstijgen.…

Op het verwoeste landschap van mijn ziel bouw ik trouw rokende torens, kastelen van rottende lucht en zinkende speelholen Wolken in de hemel daarachter witte vogels schijnt het licht van zeven enorme zonnen rijzen oceanen om een zweefmolen van glas cirkelen manden aan varende luchtballonnen boven een regenachtig schemerig landschap dat…

Ik mors je over al mijn paden liefste Jij rood de rozen en jij blinkende het blauw Jij kano's in de blik van elke vrouw Jij beelden in parijzen van het water Jij lentebroden in de manden van de straten Jij kinderen die met een hoofdvol mussen Achter de zonnebal aandraven Jij mei jij wij Jij…

Brummetje en Belletje Maken een relletje Belletje rent over de bank Brummetje plast tegen de plank Ze gebruiken de stoel als schommeltje Och, wat maken die hondjes toch een rommeltje Ze versnipperen de krant Ze nemen het kussen mee naar de mand Veren zweven rond het huisje Vlak voor me vliegt een pluisje Daar valt een potje met snoep Och…

Lente in zomertijd De klok een uur vooruit Winter zijn we kwijt De kou nog in de lucht Vorst op autoruiten Slaak een diepe zucht Blaadjes aan de bomen Bloemen in het gras Laat zomerzon maar komen Pasen komt eraan Een mand gekleurde eieren Die wij zoeken gaan Lente in zomertijd Laten we dat vieren Een uur vooruit in tijd!…

ik speelde met een houten vogel in een dorp op een wintervacht waar we Brahms hoorden aan de gracht en ons bogen over een kogel we liepen samen over het veld in een jas en een mand vol waar de componist zagen zonder haar als de koude oorlog zonder held we waren anders dan de leraar met zijn jas en versleten sjaal die ons interesseerde…

met mijn tenen over de rand kijk ik naar beneden zoek een goede reden voel me als een krant met mijn tenen over de rand zie ik honderd mieren lopen ben ik zenuwen aan ‘t slopen heb mezelf niet in de hand met mijn tenen over de rand dwing ik mij opzij te kijken zal wel op een angsthaas lijken val behoorlijk door de mand met mijn tenen…

Geluk dat was je opa, zoals hij met een mand appelen in zijn knuisten uit de boomgaard tevoorschijn kwam. Zoals zijn bruine armen met de sterke aders uit de opgerolde mouwen van zijn overhemd staken. De dood mocht wel opletten als hij hem kwam halen, dat won hij nooit.…

tot jou bladgouddruppels van nachtgroene blikken het is de lente die de morgen uitlaat - als Noachs duif in vertes nevelige vermoedens zonneweefsels tekent op schedels van belofte en tere knoppen drijft uit twijgen met dewelke wij de wereld omarmen tot de morgen valt laadt hij de vruchten van herinneren terug in manden…