Netgedichten

netgedicht (nr. 38.066):

Vlinder in maart

Ik heb voor jullie een verhaaltje bewaard
van een broer en een zus en een vlinder in maart.
Vroege vlinders zijn altijd een beetje speciaal,
luister maar eens naar dit kleine verhaal.

'Ik heb een vlinder gevangen', zei het zusje blij,
'en nu blijft die vlinder voor altijd bij mij.
Ik ga voor hem zorgen iedere dag,
want misschien was hij 't laatste wat papa nog zag.

Ik ga hem bewaren hier in mijn mand,
ik streel hem heel zachtjes en geef uit mijn hand
druppeltjes nectar uit bloemen jasmijn,
want mijn vlinder was de laatste die bij papa kon zijn.

Misschien heeft die vlinder wel kusjes gebracht,
kusjes van papa', zei ze toen zacht.
Haar broertje knikte en zei met een zucht:
'Maar vlindertjes horen thuis in de lucht,

als vlinders niet vliegen, dan gaan vlinders dood,
dat begrijp je toch wel, jij bent toch al groot.'
Toen opende hij voorzichtig de mand
en nam de vlinder zacht in zijn hand.

'Kusjes aan papa', zeiden ze vlug
en lieten de vlinder toen vrij in de lucht.
En als ze nu weer eens een vlindertje zien,
dan brengt hij weer kusjes van papa,
misschien...