Alle inzendingen over meeslepend

Ik laat me meeslepen in de echo van de leegte. Van stad naar stad getrokken, maar nu hier, tussen dijk en grasland, neergestreken in het niets. Bij een kolkende maas mijn rust gevonden.…

Het dwarrelt bladeren in bonte kleuren eindigend in zwarte tonen zwaar van regen stervend in modderpoelen onder blauwe lucht En neigend naar grijs kruipt dan schemer in een vreemde stilte dreigend door de straat naderbij koude meeslepend van alle kanten haasten mensen zich naar huis huiverend…

Stem te zijn en anders niet, maar zo meeslepend te zingen, dat elk hart het wonder ziet achter mensen, achter dingen; te schikken en anders niet woorden in zulk een verband dat het onontkoombaar lied -wapen in een man's hand- hen ruggelings overmant, neervelt en boeit in zijn band... stem te zijn en anders niet.…

Het was de donkere nacht die mijn muren onderbrak het meeslepende dromenland door grenzeloze avonturen in het groene rivierengebied waar wilde dieren dansten het was in adembenemend duister waar mijn droom tot leven kwam ik zuurstof hapte uit jouw hart omdat jij zwierig door het leven ging op weg naar mijn onbewust verlangen.…

Bruine ogen treffen zwoel priemend mijn groene Ogen dansend en bruisend in een meeslepende tango. Spel van kleuren, passie en kolkende hitte Onze ogen alle kleuren van de regenboog, zo hoog. Spetterend en vol betovering Aanzwellend tot de machtigste intiemste explosie. Tranen vloeien.…

Opkomen doe ik zomaar helemaal voor niets voor de vrolijke verdrietige zieke en gezonde voor degenen die met het zwaard om vrede strijden voor hen die met één woord haar bekomen ik kom op voor Levi en Esther Mohammed en Fatima voor de Koerden en Jihadisten de IS en voor allen die ze verwonden of meeslepen in een zelfmoord…

ik schrijf heel graag een levenslied alleen de woorden komen niet wel de melodieën in hun warme meeslependheid die akkoorden raak ik nooit meer kwijt ik componeer met tranen van geluk arrangementen zing het refrein uit volle borst maar wat ik u wil laten voelen heel diep van binnen die emotievolle zinnen daarin schiet ik tekort…

het is vreemd wanneer ik, zonder teken, de nacht zwart maak met mijn potlood illusies schrijf, nauwelijks dikker dan de dode liefde die ik achter komma’s meesleep samen met de houten urne (jaren vooruit) en rondgezonden gebreken waarop rechtvaardigheid geroffeld wordt alsof november sterft en ik mismaakt, alweer leven moet…

Heerlijke, goddelijke man Zijn lichaam een waar kunstwerk De mooie contouren van zijn lichaam Het prachtexemplaar van de man Met zijn zachte, rode, zoete lippen En zijn sensuele, bruine ogen Zijn ogen verhullen mij zijn diepste verlangens Terwijl ik de zoetheid van zijn lippen proef Vol verlangen, begeerte en hartstocht Laat ik mij meeslepen…

ik probeerde stukjes geluid op het doek te penselen in het verhaal van de pigmenten leefden er velen heb tonen gemengd tot een lief arrangement van meeslepende kleuren in dansende vormen kwamen zij langs wervelend onder mijn hand een dirigistisch teveel omdat linnen ging spreken over diepte en liefdevol leven op mijn doeken…

de man loopt met haar op neemt in het veen 't gebaande pad en houdt het voor haar open pas later ziet hij dan de spiegeling in 't stille water van de afgeknotte kale bomen waar zelfs de kraaien zelden komen zij hoort hun roep er was veel liefde onderweg zegt zij, vooral van hem die zich verliezen kon en niet eens groots of zeer meeslepend…

zwiepen als je de drumstokken hartstochtelijk hanteert ook je gitaarsolo is niet slecht maar zweept net niet genoeg op voor de allesverterende passie waar ik me nu in wil verliezen mijn hart klopt pas sneller van de scheurende uithalen en de rauwe klanken van een ander welgevormd instrument alleen een sexy saxgeluid kan me verleiden meeslepend…

ik componeerde jouw beeld uit mijn hartmuziek toen speelse tonen uit de hoogte kwamen sprankelden je ogen in een passioneel meeslepend bewegen danste je de melodie waarvan ik de ronding in contrasten schilderde op het doek weergaloos waren je passen in een met mes beschreven uitdaging ik zie je nu komen op de boulevard…

Kon ik maar zijn zoals de aarde, woordeloos, meeslepend, alles omvattend, temperamentvol of loos,van iets van alles en niets van niets wetend, maar zie wat ik gedwongen ben te zien, de gestileerde tijd van op- en ondergang, hoofdpersoon in eigen overgang, een acteur aan onzichtbare lijnen bewogen in een overladen seizoen zoekend naar…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

Ik woon niet in stilte wanneer ik alleen ben in de nacht, deze donkere nacht er is weliswaar een zwijgen dat zicht toont aan de horizon maar er zijn meeslepende twijfels die zich ladderzat verschansen in de muziek onder mijn bed en ik denk vaak aan jou die niet zwijgen kan met altijd een mening over alles en niets waar ik mijn onmacht…

Pas veel later heb ik begrepen, wat jij hiermee bedoelt, soms laat je je meeslepen, door iets dat je voelt.. En ik voelde hier pijn, ongeluk en gebreken, want jij was niet wie je wilde zijn, is uiteindelijk gebleken.…

ik heb de film in je ogen gezien de meeslepende muziek van je stem gehoord na het laatste akkoord zijn wij naar buiten gegaan stilte sprak ons aan in samen lopen ontwarden wij knopen die ons hinderden in het dagelijks bestaan streken plooien glad die wij al niet meer zagen in het dagelijks dragen van dezelfde last we hebben…

wanneer je zegt dat het onzichtbare niet kan bestaan in dit leven, denk je dan aan de waanzin in het moe geleden licht of aan de dronken poppetjes die je krast in je verhalen, op de stoep en aan de tafel omdat zij je troosten je meeslepen aan de binnenkant omdat de diepte steeds dunner wordt, net zoals dat kind dat niets van liefde weet…

langzaam, bijna fatsoenlijk, zonder de beloofde sneltreinvaart van deze tijd vallen zij snoezig als paardenbloempluizen Venz hagelslag, auto's in het ongeduld van een file uit het oog van de verloren drift van groots en meeslepend wil ik leven aan hoogtevrees wil ik ten ondergaan in de diepte sterven daar is het donker waarschuwt iedereen…

Dagen van geluk Haar prachtige lach Haar gouden humor Haar schijnende ogen Haar opwindende lijf Haar meeslepende vertellingen Haar precieze uitdrukkingen Zij is terug In mijn geheugen In mijn leven In mijn toekomst Zij reist mee Door jullie kunst Heb ik verbeelding Komen de ideeën Kan ik beleven Kan ik voelen Ben ik trots Zelfs op…

zacht huilt muziek haar lied op je huid eenzame tonen van een enkele fluit violen vlagen in strijkend meeslepen dragen gestreken emoties voorbij de tijd daar waar bazuinen de andere klanken verruimen en hoorngeschal weerklinkt tot diep in het heelal laat je dragen door de melodie ontvlucht het aards bestaan drijf mee en…

-Elk werd meeslepend meegesleurd. Nog zeven automobilisten parkeerden om dit fenomeen. Verenigd in iets wat ze misten: verbondenheid met 't algemeen...…

onverstoord haar golven en spoelt ze de netten schoon, die visloos wachten op Siel , de oude zeebonk, met zijn kromme pijp en aftandse zuidwester Een oud vissersvrouwtje kaakt wat verse haring De stank van vis lokt meeuwen die -op de hun zo eigen wijze- danken voor dit uitgebreid banket en zij vertolken daarbij onafgebroken het meeslepende…

Zo'n zomer Meer dan zomaar een feest aan het kanaal Koninklijke bloemen van de maand Een schoonheid ontwaakt Terwijl anderzijds de ongerepte wilde natuur nooit ver weg is Waarom genoegen nemen met goed Eeuwige kunst, algauw versteld van het ritme De vurige verleidster De verleiding is groot om je te laten meeslepen Met elk hun eigen karakter…

Tussen de morgen en de avond dwingt het rietland mij naar vurige oorden daar geraak ik op bospleinen waar op binnenplaatsen van dakloze vertrekken kleurig bluswater zich schuilhoudt daar wacht ik op de oordelen die vonnissen met zich meeslepen en als bliksemschichten inslaan daarbij de vlammenzee verder mijn land opsturend ik wenk het vocht…

Dan wil ik wel weer groots, meeslepend leven, Verwachtingsvol de straat, de hort op gaan, Desnoods naar onbekende diepten streven, Met beide voeten in het drijfzand staan En zonder angst aan haar mijn lichaam geven, En onbezorgd de brede poort door gaan……

De ritme van de dans houdt me in balans.. ...ik laat me meeslepen in een romantisch lied.. niemand die mijn gedachten ziet.. Samen houden we elkaar vast.. Mijn handen die achter in je haren kroelen... langs je oren..en ik fluister je naam.. en zo glijden mijn handen achter je rug... je drukt me tegen mij aan..…

Zegt de getroubleerde Geest in jou, jouw hand Omklemt ongevraagd de mijne, Terwijl je ogen me nietsziend Aankijken, immers ze kijken mij Niet echt aan, maar eerder voorbij, Met de zalmen mee moet Je gaan, zeg je, - Je starre ogen fixeren mij Om mij nooit meer los te laten, Tegen de stroom in moet je gaan, Laat je niet langer meeslepen…

Belieft het jou, op een onverhoeds moment, toch weer de kop op te steken, sta ik niet voor mijzelf in om mij door je te laten meeslepen. . Mijn keuze is snel gemaakt, of jij nu kwaad of goedaardig bent ingesteld, je begrijpt toch dat ik geen oude koeien uit de sloot wil halen.…