Netgedichten

netgedicht (nr. 49.209):

Alleen in de nacht

Ik woon niet in stilte
wanneer ik alleen ben
in de nacht, deze donkere nacht

er is weliswaar een zwijgen
dat zicht toont aan de horizon
maar er zijn meeslepende twijfels
die zich ladderzat verschansen
in de muziek onder mijn bed

en ik denk vaak aan jou
die niet zwijgen kan
met altijd een mening
over alles en niets

waar ik mijn onmacht niet verteer
bevind ik mij ver van het vertier
van een lentebloesem ooit getrouwd
met het oneindige van vriendschap

het is slechts een fluisteren
van het alleen zijn in de nacht.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 19 september 2013

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

nacht

alleen

4.0 met 3 stemmen

292

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 17 oktober 2013; Prachtig Mobar.

Naam:: mobar
Datum:: 20 september 2013; Marcus, het niet kunnen zwijgen in de derde strofe slaat inderdaad op zoekgeraakte communicatie in een relatie tussen twee geliefden, het is in dit geval de ander die niet zwijgen kan.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 20 september 2013; heel mooie fluisterwoorden

Naam:: Marcus Dehond
Datum:: 19 september 2013
Email:: marcus.dehondskynet.be; zeker de moeite, gemakkelijk leesbaar en interpreteerbaar met prachtige zinswendingen. Derde strofe kan enige verwarring bieden is het ik die niet zwijgen of de ander (die niet zwijgen kon)of is iedere communicatie zoek? Prachtig uitgedrukt "van een lentebloesem ooit getrouwd"
Proficiat

Geef je reactie op deze inzending: