Alle inzendingen over meeuwen

Achter de trawler op zoek naar scholen vissen krijsende meeuwen.…

sterke noordzeewind - hij geeft de verjaagde meeuw terug aan het strand…

Siamese meeuw koppen aan elkaar geklonken duwen en trekken…

De meeuwen komen er weer graag omdat 'hardleerse, veelal allochtone broodgooiers' de meeuwen van voedsel voorzien. De Mos: 'Steeds weer moeten autochtone Hagenezen lijden onder de regels die de islam oplegt. Zij zitten met de ongewenste overlast van meeuwen en ander ongedierte.'…

in ogenschouw een lucht vol wolken meeuwen op hun vlucht het doorkomen van zon die blauwe ogen geeft oplost wat nog vorm heeft in schaduw zich op strand begeeft en in het wit van branding sterft stralend opent dan de dag onder gezag van zon en zee meeuwen deinen op de golven mee…

zag de mieren vliegen meeuwen zeilen hemelhoog een snelle wenk onzichtbaar vond gevleugeld zwart een witte dood waar warmte eindelijk expansie gaf en vrijheid los van aarde was gingen zij met duizenden op laatste vlucht de meeuwen hebben dagenlang gerust…

Ik bewonder de natuur ze is zo mooi zo puur lach naar de hemel en dan krijg je dat och het oog wil ook wat en zo´n meeuw heeft zat.…

ik was even, in het vluchtige van tijd, compleet zoals een glimlach en een bijzondere plek, waardig aan het leven nederig aan de dood even was ik een gezicht tussen sleutelbloemen en volmaakte ramen een lichte zin in zonneglans, in water van weggegleden zeeën verbonden door het begeren nu draag ik het gemis, vele dagen…

Tijd verschuift met dons, bepaalt het gewicht van ruïnes, steelt vuur uit hemel en harten, waarin blikken zijn versluiert, golven vonken breken door vanuit de ruimte, als wolven land en zee bespringen, een witte meeuw vangt zilte wind in een oneindige geeuw.…

Zonnestralen zorgen voor de belichting meeuwen functioneren als een vrolijk koor Op de cadans van de zingende golven drijf ik voort en zing zachtjes met ze mee.…

In het gelid staan ze verspreid Ik ben verrast, hun symboliek Is voluit spreken en public Met grote verantwoordelijkheid Ik maak me op en zal met vlijt Hen inspecteren, hoe een piek Op zondagmorgen, feeëriek Ik voel me een soort majesteit Ik zet mijn voet zacht op de brug De leuningen zijn te snel leeg Mijn erewacht is opgevlogen Toch…

is mijn vleugel niet meer dan denkbeeldig, dan een wimper van de wind over dichte zee, ik vraag je, immer of ik wolken ben, transparant voor het oog, van nog minder dan een gezicht golven ruisen door elkaar heen, harder dan ooit tot ze het antwoord zijn geweest ik plaats -straks- op de tijdlijn terwijl de dag in stukken breekt wellicht…

Mijn ruimte is niet rond en er ontbreken hoeken er zijn geen levende wezens die iets achter mijn woorden zoeken meeuw van de zee mag ik jouw nieuwste ruimte zijn ongenaakbaar voor mijn eilanddroom geef mij maar wolken zonder zorgen misschien komt er een luchtbrug voor jou meeuw van de zee om te vliegen in herziene werkelijkheid je raakt…

in een vroege koude zon zie ik een paar meeuwen langs de waterkant wie zijn jullie vraag ik me af maar ik fiets verder…

Zegt een meeuw: “Voer ons toch aardbeienslagroomtaart; appel en kers erop – dát houdt ons zoet!”…

Ze vliegen altijd rond in Callantsoog Een ieder vreest hier hun brutale bek Op bakjes friet, het kind zijn zoete spek Ze schieten graag met scherp, wie houdt het droog Voortdurend op onze hoede voor hun kogels Birdshit! wat moeten we toch met al die vogels?…

Nu het laatste woord op muren geschreven je loopt langs vergeelde letters meeuwen krijsen mussen laten zich niet zien en luipaarden rennen op het dek de stoel gevuld met regen en de horizon grijs. Het laatste woord gesproken stilte de meeuwen mussen de stoel en het woord laat mij alleen.…

Een blikvanger - ijsblauw met lentegroen Met meeuwen wit als sneeuw die voorjaar vieren  In shock nog zie ik eerder ze als gieren Naar doden zoekend zoals vroeger toen Het oorlog was en zeventig miljoen Voor vrede dienst deden als offerdieren Een blikvanger- ijsblauw met lentegroen Met meeuwen wit als sneeuw die voorjaar vieren…

Zon zee en golven meeuwen vliegen boven zee naar de horizon.…

een meeuw tussen zon en witte aarde schittert zilver vleugellicht…

[Haiku] meeuwen dobberen op het ijskoude water zelfs de wind huivert…

In het vallende zonlicht Van deze zomeravond Vliegen zilveren meeuwen De volmaaktheid tegemoet…

vroege koude zon meeuwen langs de waterkant maar ik fiets verder…

Meeuwen krijsen rond de avond kleurt nachtelijk geflits in natuur.…

Met kracht waait de wind de meeuw spreidt de vleugels uit en zweeft met gekrijs.…

De roep van de zee ook de wind laat zich horen te luid krijst een meeuw…

De meeuw boven zee vist naar mijn broodje haring laffe luchtaanval…

Strijd om een visje: drie meeuwen tonen ballet in water en lucht.…

Naast de boot duiken de meeuwen tot ons plezier – af op stukjes brood.…

De kat spiedt, aarzelt, waagt zich op het dunne ijs, jaagt op die meeuwen.…