79 resultaten.
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Het koele meer...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 464 Sereen zacht ademt het meer
De koele dampen langs de oevers
In het nachtlicht weven de sluiers
Een mistgordijn van zilveren rook
Langzaam versluieren de sterren
Het nachtlicht wordt in vaalheid gedoofd
De aarde is nu onderworpen
Aan de adem van het koele meer
Sereen in mystiek gehuld
Laat het koele meer zich dragen
Niets laat zich nu nog…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Oktober-blues
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 226 Oktober strijkt zijn mistgordijnen
op het kale stoppelveld
waar zomerglorie is vergaan
en spint zijn eerste winterdraden.
Aan de verweerde kloostermuur
bloeit de laatste herfstroos.
Het bronsverkleurde najaarsbos
ruikt naar vergankelijkheid
en het korten der dagen
stemt mij triest en lusteloos.…
Geschapen helderheid
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.338 jij,
die duizend lichten etst aan het heelal
zo, dat bladeren zilver gaan glanzen
in de herfstnatte takkenbomen
op een aarde in rust
mensen rond de volle maan laat dromen
een kunstwerk creëert
van witte sterrenbloemen
in een opkomend mistgordijn
in dichten vertelt, hoe de hemel
soms meehuilt in onbegrepen pijn
het universum met…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
evenknie
netgedicht
3.0 met 56 stemmen 512 de ingetogen buren van de overkant
constateren beduidende onregelmatigheid
in het patroon van de vingerverf, althans
de met zuignappen op de moederbuik geplakte omstanders
zwaaien met zakjes gekruide kinderkoekjes en zeggen
dat er plakjes nieuw leven kleeft onder de nagelriemen
er schuift een wazig mistgordijn voor onze blote ogen
het…
Een puntje in de tijd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 146 Het leven uit een uur
Een grote glijbaan
En zwemmen in de zee
Spannend,
maar er kon niets gebeuren
Want papa,
die gaat mee
Herinneringen en vergankelijkheid
Vastgeklonken in een beeld
Als jullie later groter groeien
zullen de gevoelens bij de plaatjes
zich verbergen
in een mistgordijn
Toch hoop ik, dat ook deze weken
sterke schakels
aan…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Aliqua.
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 167 Naar gewoonte,
loopt hij iedere morgen
op gevoel, zonder zorgen
in warme zonneschijn,
wind, regen of mistgordijn.
Naar gewoonte,
bij avond al beuzelen,
keffen en neuzelen,
stipt, nauwgezet en krek
tot aan zijn geliefde plek.
Naar gewoonte,
hou ik goed in het oog,
gespannen als ’n boog
de ronde kont
van mijn hond.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Najaar.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 562 Er liggen lange strepen in de lucht
Van donker-grijs, de zon verbergt haar schijn;
De heuveltop, gehuld in ’t mistgordijn
Staat als een reuzenschim, ver weggevlucht.
De wind kreunt met een lang-gerekte zucht,
Als deed het machtige ademen hem pijn,
Gedoken zit het stomme vogelijn,
En ’t laatste broze bloempje trilt geducht.…
Laveloos
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.069 Haar toon verdooft het oor
Draalt over drijfzand
Door een mistgordijn
Een knapenkoor dat één stem smeedt
Met een zucht naar verboden stranden
Waar ruiters naar een nulpunt staren
Hun schuwe hengst brengt hen
Op het ritme van een dwaze woede
Waarom bleef ik niet doof?
Maar nee.…
EMILY DICKINSON 593
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 317 Magie draagt voor zover bekend
Zorg voor een heidens element
593
I think I was enchanted
When first a sombre Girl-
I read that Foreign Lady-
The Dark-felt beautiful-
And whether it was noon at night-
Or only Heaven-at Noon-
For very Lunacy of Light
I had not power to tell-
The Bees-became as Butterflies-
The Butterflies-as…
[ Soms schittert de zon ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Soms schittert de zon
in de druppel die ik ben --
in de levenszee.…
Nog maar het begin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 Ben ik bij jou dan ben jij bij me
maakt niet uit waar of we zijn
of waar we dan mee bezig zijn
want da's het enige dat telt
ongemerkt passeert de tijd
voor mijn gevoel staat hij ook stil
wanneer we samen lachen zingen
als jij me kust word ik zèlf stil
Kleuren schieten door me heen
ik wou dat ik ze zo kon zingen
voel duizend en één…
Nooit saai
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19 Eerst kijk ik naar de man aan het tafeltje
dan naar het raam van het strandcafé
stil als een foto, witte lijnen om de ruiten
die mijn aandacht vasthouden
zo mooi dat het me niet verveelt -
het wit! het licht! de vlakverdeling!
Ik raadpleegde de wijsheid
van het internet: Waarom
zijn foto's nooit saai?
en kreeg gerijmelde gemeenplaatsen…
Revolutionibus Orbium Celestum
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 Hij herformuleerde Aristarchus' theorie
En grondvestte aldus de moderne astronomie
Zodat er een nieuwe ideeënwereld naakte
Die aan ons bijgeloof een einde maakte
Met zijn planeet die om een ster heen draait
Heeft Copernicus ons gedachtengoed verfraait
Waardoor de wetenschappelijke tijd aanving
En de kerkelijke macht ten onder ging
Nu zitten…