Oktober-blues

Met een plakkerige droefenis
is mijn weke ziel beladen.
Oktober strijkt zijn mistgordijnen
op het kale stoppelveld
waar zomerglorie is vergaan
en spint zijn eerste winterdraden.

Aan de verweerde kloostermuur
bloeit de laatste herfstroos.
Het bronsverkleurde najaarsbos
ruikt naar vergankelijkheid
en het korten der dagen
stemt mij triest en lusteloos.

Waar de rijen naakte graven
op Allerheiligen wachten
nabij de treurende wilgenboom,
kniel ik bij mijn ouders graf
want niemand kon als hen
mijn stil verdriet verzachten.

Schrijver: Frans Vanhove, 5 oktober 2009

frans.vanhove1pandora.be

vergankelijkheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 226