Alle inzendingen over melodieen

kun je mij helpen met het zoeken naar plekken, mooie oorden voor ons beidjes ontdekken waar we kunnen luisteren naar de wind, hoe die mooie melodieën voor ons zingt waar we kunnen kijken naar het mooiste licht, hoe de zon de zee kust wat een fraai gezicht waar onze dromen ongetwijfeld uit zullen komen ja, daar wil ik leven met…

temidden eindeloze snaren het hartverscheurend zingen jouw strelende vingers tedere melodieën dat me doet denken aan de milde wind die waait boven de blauw zilveren golfjes van de wonderbaarlijke rivier het lied van stil vertrouwen met tegenwind van een boot op hoge zee in nood en wilde maat terwijl de cijfers van…

ik heb voor jou koren kleuren laten zingen daar waar aan het prille groen de mooiste tonen ontloken zo dirigeerde wind als speels kind de nieuwste loten naar de schatkamer van melodieën waar zij op de knieën zwarte aarde hurkten later slagerden de koren in volume toen het kleurenlied zijn specifiek klank ritme kreeg in gezangen…

Daar lag het voor het oprapen gedroogd en ongeschonden bij toeval gevonden op bladzijde vijftien zomaar uit het niets een meeval niet tussen grazende koeien na uren op de knieën omringd door melodieën van de honingbij nee hier gewoon bij mij het brengt geluk al eeuwenlang wat niemand zegt te geloven maar eenmaal gevonden dan…

een tijdkompas als stijgende champagnebubbeltjes vanaf de bodem in kristallen glas liedjes doen je belanden in even tijd terug herinnering van liefde verdriet verstopte emoties nu lukt het even niet wat tranen een glimlach maar alles gekoppeld aan melodieën liedjes… en hun woorden in muziek.…

roepen ze wat ik had willen roepen, ze wijzen de weg, niet wetend wat me beweegt, roerselen die zij raken, watergeluiden steeds met andere smaken, kraken de spanen die ik ontbeer, mijn schip schuurt het land, drooggevallen in profetieën, overvloed vlotgetrokken van de wanen en hun klippen, geduld spreekt uit murmelende lippen, als melodieën…

Ik heb in je hart melodieën geschreven, zonder muziek maar wel met het licht dat ik in je ogen heb ontmoet de dagen aaneen lengen de jaren waarvan ik de tel ben kwijtgeraakt, ik heb zoveel zonderlingen ontmoet dat ik één van de melaatsen geworden ben ik kan niet kaatsen tussen de reiziger in mij en de zwijger die in mijn woorden zichzelf…

mijn orkest was klein toen het voor de eerste keer speelde twee violen wat trommels en een fluit voor het ijle geluid langzaam kreeg het meer gestalte met melodieën van beter gehalte ik arrangeerde de zwaarste composities mijn eerste viool maakte school hoe dikker de partituren hoe langer mijn concerten gingen duren ik dirigeer…

ik heb de geluiden uitgeplozen die de wind waait in tal van kleine hozen de werveling van hoge tonen komt nooit uit het ruizelen van grote bomen zij dekken alles toe met een groene plasticiteit beletten ons openheid lief en empathisch trekken ambachtelijke sporen hun melodieën door de smeltkroes van het leven daar waar de…

Het is het lied van Hem die alles schiep, die Zélf de melodieën heeft geschreven; aan duizenden accoorden heeft gegeven, die ook in mij dat lied tot leven riep. Maar het is zo mooi, dat het me soms verwart, onuitspreekbaar voor gewone mensenwoorden.…

haar woorden kenden enkel muziek in alle tonen en maten wist zij steeds de juiste snaren te raken waar spreken nog inhoudelijk overkomt door beperkingen van stem tong en mond zijn haar melodieën adembenemend wisselend in klank en kleur aansluitend bij de culturele fine fleur het is genietend delen niet een op een maar heel subtiel…

de spiegel van de jeugd gaf onbedoeld verval te zien nu echt begonnen reis niet zo snel bedelden mijn ogen ik wil nog zoveel zien de kale heuvel met het eindstation nog niet beklimmen en zie hoe ik nog leef mijn ogen licht wat meer geloken mijn mond verdroogd maar met nog kleur op wangen, fris mijn lach mijn handen spelen oude melodieën…

Een zang van rustige melodieën en harde klanken. Worden overwonnen. Een stilte snijdt. In de schemer hun vleugels gesloten. Een heldere nacht. Een sterrenhemel. Stilte...…

Een tuin vol licht en kleuren bloemen vogels en veel meer heldere beken rozengeuren overal vlinders bont en teer zachte bries tussen hoge bomen melodieën uit vele vogelkelen schaduw om tot rust te komen engelen die op harpen spelen maar bovenal een zacht geluid als wind dat met bladeren speelt en klinkt als lieflijk stemgeluid dat diep…

Versteende melodieën vibreren intens en monotoon langs steile notenslierten. A capella chanten op roosblauwe wolken. ‘Aum’ is Amen geworden. Een laaiend vuur van ijle boventonen kleeft tegen mijn schedeldak en brandt een puur, zwart gat vol leegte. Vergeelde woorden in Latijn absorberen het irritante gemier.…

Grijs komt tot bloei door eigen groei in een wild en onbedorven landschap door de nabijheid van het spiegelmeer afstand speelt een belangrijke rol door fraaie melodieën van liefde in het stilleven van deze wereld er vallen gitzwarte schaduwen over prille liefdesaffaires aan de groene rivieroevers oriëntatie is van levensbelang wie geen…

Hij zingt zijn klanken doen melodieën omfloersen met verleden hij zingt. Die klanken doen denken aan vergeten tijden terugkomen in nu herinneringen een klank, een hart verscheurd een verlangen betoond een muziek gehoord en woorden gewijd aan vreugd aan smart vroeger beter ooit.…

heb mijn orgeltje flink uitgebouwd met melodieën en partijen het eerste boek met trom en kleine fluiten wij speelden toen al buiten pas later kwam het grote front met twee bewegende herauten de kop stak hoog in blauw slinger nog op armkracht mijn spieren wekten veel ontzag nog heb ik alle boeken thuis wij delen in muziek…

de momenten die ik kreeg van jou zijn toen en nu deel van mijn leven die ik voor altijd dichtbij mij houdt zodat zij eeuwig blijven duren ik heb ze in een kluis gelegd in de woonplaats van mijn hart waar ik ze steeds weer openen kan met de code van onze liefde zo kan ik naast tijden van verdriet de tijd van samen lachen kiezen de dagen…

De ingetogen, zo zachte, bescheiden melodieen, altijd anders, oorstrelend, kippenvel, zo mooi en nu zo dood.…

Daar waar het hemels blauw Zich spiegelt in gouden velden De morgenzon de dauw doet sprankelen Raapt de nieuwgeborenen diamanten Luisterend naar het gezang van de merel Begeleid door de tonen van de panfluit Danst hij vrolijk op deze melodieën Hij hoedt zich niet vroegtijdig te ontwaken Dan scheurt de smetteloze hemel En verschijnt er een…

ik weet met een lach dat ik ooit god ben geweest tenminste dat heb ik altijd gedacht als ik lig in het gras en speel met de wolken die in kleur en vorm de hemel bevolken praat tegen bloemen die wiegend op wind mooi staan te zijn hun harten openen in aandacht voor mij bomen hoor die in hun donker ruisen dissonanten uit melodieën kuisen…

elke vorm waterdicht en zondoorlatend spelenderwijs met je vinger dirigeren, de muziek beheersen zonder klank of stem nu krijt de zon dwergen op de straat, het zoet van smaak is niet meer proefde ik nog maar het bitter dan was mijn hart in evenwicht en dichtte ik het leven naar mijn wens tijd lijkt verankerd in chaos en levensloze melodieën…

Dans op de wind waar alle melodieën dromen over stilte. Zuivere stilte. Amen! Er is meer. Eeuwig meer. Ga nu maar. Ik blaas je verder, hoger dan het hemelsblauw.…

'k Zie de stemmen en de melodieën strak verstrengelen tot bazuin en klank. Eén toon verbrijzelt alle elegieën, 't geluk, 't gegeven leven zonder dank. Negeer vertwijfeling, blaas weg mijn stank, kots mijn denken uit in 't hopeloze, breek de oude ketting van het boze, verzet mijn hart tot slag in het gelid.…

nog ben ik niet verdronken in de donkere tonen van de muziek om me heen het duistere galmen maakte me alleen braken bijna de laatste halmen van mijn oogst ik had mezelf een bloementuin beloofd waarin ik uit hoge tonen de mooiste melodieën liet komen die in warme wind jeugd en passie dansten met elkaar sjansten in de meest briljante…

kleine elfjes de tinkelende voetjes slechts in een vluchtige aanraking met de bodem van het onbewuste maar waar zij raken bloeit op de warme gedachte besprenkeld met zoete nectar gesponnen cocons verlaten achtergelaten bosnimfen schieten kleine cupidopijltjes recht in jouw hart jouw gemoed wordt zacht wakkergekust door feeërieke melodieën…

ik wilde kleur brengen in mijn pianospel maar de zwarte toetsen deprimeerden met de witte ging het wel schilderde eenvoudige melodieën uit de losse pols met hier en daar wat buitenissige akkoorden er waren mensen die daarvan de schaduw hoorden in de vol tonige muziek van mijn primaire kleurenlied zij mengden niet in een natuurlijk…

ik weet dat jij geen heilige bent maar wel de grenzen kent en netwerkjes hebt met boven in jouw ogen hangt de cherubijnen lach het stukje hemel dat ik op oude schilderijen zag als jouw stem ter kerke gaat dan sprankelen noten als nachtegalen omhoog om als regenboog te dalen in kleurrijke sfeervolle melodieën die ziel en zaligheden…

jij hebt mij de muziek gebracht die ik in je ogen zag melodieën van de steile bergwand afgrond en een verre overkant de donkere kou die schemerig herhaalt wat jij uit vroeger hebt vertaald het ritme en de kracht om eonenlang te overleven omdat het land slechts schoonheid bracht de mystiek waar generaties voor gevallen zijn diep…