Drooggevallen
Gedragen gewaden van wier
in wind verwaaid roepen ze
wat ik had willen roepen, ze
wijzen de weg, niet wetend wat
me beweegt, roerselen die zij raken,
watergeluiden steeds met andere
smaken, kraken de spanen die ik
ontbeer, mijn schip schuurt het
land, drooggevallen in profetieën,
overvloed vlotgetrokken van de
wanen en hun klippen, geduld
spreekt uit murmelende lippen,
als melodieën van hun zinnen,
spreken taal maar niet de mijne.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 1 mei 2010
Geplaatst in de categorie: filosofie
Maar, in roersels van zinnen kleur ik mijn eigen dag. Mooi schrijven!