8437 resultaten.
Klanken van de van de vroege ochtend
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 65 ’s Morgens tussen zes en zeven
is mijn uitverkoren uur
want buiten is het leven
dan even van de natuur
Ik slenter tussen struiken,
bomen, bloemen, groen,
zie vogels zingend de straat gebruiken
en huppen in ieder plantsoen
Ook het achtergrond gezoem
van menig gevleugeld insect,
brommend geluid van bloem tot bloem,
wordt nog niet door menselijk…
Hekken.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 136 Teveel hekken
worden neergezet
om 'zij' van 'wij'
te scheiden......
Aan de andere zijde
van het hek
is er meest
leed en lijden
En strijden
gelijk met ongelijk
geluk met ongeluk
die elkaar....
in de wielen rijden.…
Algoritme van het einde uit zwarte verzen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 door honger
en tal van natuurlijke broed
en kweekplaatsen werden
opslag voor menselijk
vuil en vergif onder een
atmosfeer die dodelijk
werd voor alle leven…
Urban-natuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Vervallen
Afgetakeld
Aan het lot overgelaten
Er vallen gaten
Boomwortels kruipen
Kakkerlakken sluipen
Een vervallen schilderij aan de wand
Verlaten land
Natuur omhult het beton
Stenen muren waar het afbrokkelen begon
De tijden kennen het verval
In muurgaten vind je vleermuizen, overal
De tijd gaat
Het menselijke verlaat
De natuur…
Gehoor problemen
netgedicht
3.0 met 435 stemmen 26 langzaam
ben ik de
stilte verloren
bij het luisteren
naar specifieke
geluiden in
het horen
onderscheidend
is de weg in het
doolhof van
herrie en chaos
maar alleen
toegankelijk voor
geoefende oren
uitgesplitst
in geluid met
menselijke component
uit natuurlijke en
mechanische
bronnen van
meerdere afkomst
hun evenknie
blijkt…
Het was niet...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 Dit werd dan op natuurlijke wijze mijn werk.…
Condition Humaine
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 124 Zijn zij utopisch, vormen zij
een sekte
Eén zonder algemeen erkend belang
Zijn zij voor 'condition humaine' bang,
Natuurminnaars in politieke gekte?
Ik vraag het hypothetisch-deductief...
Hun streven lijkt meer ex-
dan inclusief…
BEMINNEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Dit is het andere beminnen
het voorspel waarvan de natuur
in stilte heeft besloten
of het al dan niet
in een menselijk vorm
zal worden gegoten
en als door dit avontuur
een nieuw wezentje is ontsproten
dan is de cirkel weer rond
komen we weer aan
bij het begin waar
de liefde ooit ontstond…
Winterkoning
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 475 17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren,
dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,
ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,
grootste woorden helpen nu niet…
Mijn heide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 217 Als de zon schijnt
over mijn mooie hei
Komen gedachten in mij
en verdwaal ik
in stilte en rust
Geniet van het een zijn
met de natuur
Vergeet ik elk uur
en hoop dat ik niet verdwaal
of de weg kwijt raak
Maar kom altijd op het juiste pad…
winters moment
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 280 kristallen transformeren
op bevroren water…
zonnestralen weerkaatsen licht
op een klein wonderlijk theater
fruitig geel en groen
laten zich vooral gelden…
gekleurde nevel zweeft
verder boven uitgestrekte velden
een moment van schoonheid
die weldra zal wegkwijnen…
wanneer de zon straks
weer volop gaat… schijnen!…
regen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 168 wat donkere wolken drijven samen
de hemel wordt plots hel verlicht
gekraak, gedruis … een bliksemschicht
een foto waard, die luchtopname.
in mum van tijd, wat tellen later
als hemelsluizen opengaan
verlangen akkers drooggestaan...
naar bakken vol met regenwater.
de regen daalt nu heftig neder
het levensvocht voor vele dingen
laat dier…
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
een aardse vlinder
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 395 soms dan ben ik zo
ondraaglijk weids
waar mijn vlees
als afhankelijke wees
zuigt aan borsten
doch mijn ziel
de God verzoekt
diepte niet te korsten
zo ben ik van
nature geschapen
als een menselijke zot
ik, die nauwelijks
mijzelf ken
en voortdurend
mijn duizend loten
bij elkaar moet rapen
ja, ik ben een aardse vlinder
lichtzinnig…
Foutje?
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 424 Vergissen is menselijk
en niets menselijks
is mij vreemd,
maar menselijkerwijs
gesproken
heeft onze lieve heer
vreemde kostgangers.…
De scheppingsmelodie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 snaren trillen
als golfjes energie
worden gehoord
in schitterende
loepzuivere akkoorden
zongerijpt
verwarmen zij
atmosferen en
sprankelen blijheid
in menselijk verkeren
het zijn geen
deeltjes uit
de bloktheorie
die een gestapelde
waarheid geniet
juist daar
waar de natuur
muziek ontlokt aan
het snarenspel golft
energetisch…
Handpalm.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 537 De handpalm van de wereld
fijngeknepen door de goden en
het geweten en met tranen overgoten,
ongrijpbaar als onvrijwillig zaad,
de doden door de uitgestrekte
vingers vloeien, gedijt de nood als
verrader in een machteloze strijd tegen
menselijk willekeur en z ’n voorspelbare
natuur.…
De gesel
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 37 op de mens
heeft losgelaten
het misbruik
van de natuur is
het nog kloppend
hart van het
einde geworden
toen het echte
genenblauw op was
en de zon als energie
en leven gevend door
vervuiling doofde…
Dieren
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 549 De mensen ja de mensen
zijn beesten de beesten
zijn dieren en de dieren
zijn menselijk haast. Zo
zijn de mensen op een
paar haren na menselijk…
WOUD VAN DE DOOD
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 263 minuut vergroot
Door onze menselijke bende…
troost
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 481 al richt ik mijn ogen
nog zo omhoog
en mijn diepste een sterk
verlangen kent naar
het Hoogste mededogen
toch blijf ik zoeken
naar aardse hoop
sterker nog,
ik word juist met de
menselijke onmacht
meegezogen
ik ben van stof
ondergeschikt aan de natuur
in mij brandt de vergankelijkheid
dat dooft na korte of lange duur
wat rest is…
Op de rug van een libelle
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 289 Toen een libelle mij mee voerde
Naar zonnige waterkanten
Trof ik daar dansende groepjes muggen aan
Trompetbloemen bliezen hun engelachtige klanken
Voor het menselijk oor onhoorbaar
Zachtjes over de gladde waterspiegel
Vele viooltjes vielen bij
Om het lied der natuur te vervolmaken
Dit vertoon werd foutloos belicht
Door de luister van de…
Wonderteken
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 125 de Goddelijke
kalender is
heel anders
dan het
menselijk brein
WAAROM is
dit vreselijk
voorval gebeurd
moeilijk toch
zeker niet
fijn
het Licht
kijkt niet
naar het
jaartal of
tijd
de nabestaanden
zeer ten
spijt
geloof in
het wonder
van de
wedergeboorte ofwel
vernieuwing wordt
eerbiedig blij
maar natuurlijk
rouwen op…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 716 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 156 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 179 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 128 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
Harde natuur
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.283 Eenzaam rond turend op de afgesproken plek
Steeds zenuwachtiger draaiend om zijn as
Als een oude vogel, druppels schuddend van zijn veren dek
Zijn spiegelbeeld bekijkend in een regenplas,
hopend dat zij die ander was
Is hij de laatste van zijn ras
Van de eens zo duidelijke toekomst,rest slechts een wazige vlek
Hij staart triest naar de hemel…
Menselijk falen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 455 beklim de top
sla uw ogen op
naar het westen
en noorden en zuiden
en oosten
zie het toppunt
van kennis
van wetenschap
van techniek
van roem
zie het toppunt
van armoede
van ziekte
van haat
van geweld
daal dan af
sla uw ogen neer
en zeg hoe het
met de mensheid
is gesteld
bar slecht…
deze vuist
hartenkreet
3.0 met 46 stemmen 17.465 'deze vuist op deze vuist
deze vuist op deze vuist
deze vuist op deze vuist
en zo klim ik naar boven...'
ook dit schreef Willem Wilmink en wel op een kladje onderweg naar een voorstelling met Ome Willem ergens in den lande...
Heel PinkPop brulde het vorig jaar mee.
---------------------------------------------------
Er staan maar zo weinig…