Alle inzendingen over minderen doe je voor

Wie niet omzichtig omgaat met politicus Pieter Omtzigt die verliest elk vooruitzicht is definitief de zwartepiet…

Roken, zuipen Ik doe het graag Toch denk ik steeds Het kan wat minder Totdat het weer avond wordt Nu denk ik Wat heeft het nog voor zin Mijn lijf is al beschadigd Als ik nu stop En besluit gezond te leven Dan ga ik nog steeds vroeg dood Misschien minder vroeg Dat dan wel Maar dan moet ik het dus laten Terwijl ik misschien toch Niet…

Slechts een handjevol woorden kan ik je geven Verhullend dat ik nog minder ben Lees mijn woorden en zie Ik ben het niet meer Pak mijn woorden Meer zal ik niet zijn Gebruik mijn woorden Aan mij heb je niets…

Ik huilde de wind koesterde mijn verdriet achter een waas van transparant Eerst verblind ontworstelde ik mij van de dwaasheid te groot te zijn Ik voelde me weer kind toen ik het raakte zonder minder of meer te zijn…

Voor minder zou je zuchten in deze hitte, maar ook dàt gaat voorbij; straks komt een malse regenbui en dans ik in de wei!…

Als je wordt geboren, onschuldig en naakt In een Paleis of ergens drie hoog achter Staat er geschreven wat je van je korte leventje maakt Had Leonhardt Huizenga niet ooit eens de gedachte “Je leeft maar zo kort, en je bent zo lang dood” Dat mag dan wel zo zijn, maar wie zegt me dat... ...het leven eindigt bij de laatste ademstoot? Ik wil niet…

Dromen zou ik kunnen verliezen aan het geluk van slapeloos verlangen naar jouw lach die alleen echt is wanneer je naar mijn ongeluk kijkt.…

die zij verleidde haar ogen vol van lust Toch is ze minder vrouw Haar borsten vol en stevig geschapen om te strelen haar lippen rood en fier als om je hart te stelen Het doet mij pijn te weten dat ik haar nooit bemin want... al is ze minder vrouw zij is zoveel meermin…

Het gaat dus om het hefboomprincipe men neme een stok en slaat een hond vervolgens begint het heelal te trillen zoekt evenwicht en houdt zich staande En Archimedes ligt in bad en slaapt droomt over het drijven van gewicht zodra benoemd zich ontspannen laat de zon wacht en de ster van Betelgeuze…

Wat leidt de mens nog in de goede richting? Het laatste postkantoor is bijna dicht Het Coca Cola-rood verdwijnt uit zicht En op de Nachtwacht schijnt nu LED-verlichting Maar één ding geeft ons moed en recht de rug De gulden komt weer bijna bij ons terug…

Ik hoorde tot die stomme stoet van dwazen, die mateloze maffe minderheid. Maar dat hoort allemaal tot het verleden. Want mijn besluit staat vast: ik minder heden!…

Het gat in de begroting moet gedicht En om wat minder uit te hoeven geven Zijn fusies dus een onontkoombaar streven Althans, als het aan burgemeesters ligt Maar stiekem hebben die gewoon gedacht: Een grotere gemeente = meer macht…

Wat minder leed in grijze woningen en minder kanker, dood en tegenspoed en minder tranenvloed en coûte que coûte Wat minder bevingen in Groningen Maar bovenal wil ik in eigen huis Aanzienlijk minder Wilders op de buis…

“Minder minder minder” Een pijnlijke stilte in mijn woedende hart Dans met de moslim en zing met de Roemeen Praat met de Antilliaan en toast met de Chinees “Meer meer meer” Een zachte stilte in een gelukkig en verdraagzaam hart…

Je ogen hoeven niet zo Hard te staan, ontspan Die harde lijnen om Je kaken - een knikje Is genoeg, een hand is Snel gegeven - meer hoeft niet; 't Is goed zo als je 't doet, zo, Neem de ruimte voor jezelf Die je nodig hebt, en laat hen De ruimte om in te leven, Tot dat het leven je kust - Laat je meevoeren door de Ragfijne pianomuziek…

Zeg me, wanneer het minder wordt, het gemis, zeg me wanneer het minder gevoelig wordt, geen pijn meer doet. Zeg me hoelang ik je zal blijven missen, zeg me!…

Zonder minder. Zonder meer.…

de wind woei het niet weg de golven spoelden het niet mee het zand bedolf het niet de meeuwen konden het niet overstemmen integendeel alles leek het te willen aanzwellen zodat ik bleef, bleef zwelgen in de herinnering van mijn hoofd op je schouder, hoe dat leek te verdwijnen in jouw lijf en luchtig zwevend, één wolk werd en dan nog minder…

Steeds meer heb ik minder behoefte aan anderen Steeds meer heb ik minder nodig van wat er is Steeds méér kom ik dichterbij mij zelf Steeds meer laat ik me minder leiden door anderen Steeds meer ga ik mijn eigen weg verder weg ......…

als stilstaand water van een meer wisselend als het weer van inktzwart tot helderblauw van spiegelglad water tot plooibare rimpelingen kleverig warm stroperig bijna flikflooierig snijdend scherp koud bewust van de diepte onder je als koele zijde zo nu en dan waar je overheen glijdt door land omringd meer niet minder…

Ver van de brandhaard kijk jij tv want bij het haardvuur is het leven duur daar tel je mee dichtbij de linie en de grens doe je nog een laatste wens dat het weer minder extreem mag zijn beter allen een beetje dan niemand iets of zo iets…

---zo bepalend Tot-en-met vandaag de dag 't Vizier op scherp Kijken en turen Schieten----en--- ----Geraakt 't Is en blijft een hard gelag ---en eeuwige strijd Mijn vriendin die lacht 'k Hou nog van haar Ruim 15 jaar verder Mijn verdriet Mijn strijd Met minder macht!…

Verlangens smelten in de doofpot uit hun eigen diepten van een verloren echolood en als die houvast nog te vinden is wordt dat minder toegankelijk voor mij en blijft het leven achter dat ik eerder op de vloedlijn vond.…

traag zichtbaar een bewegende contour dat zich voorover buigt een rilling zonder koorts puntje van de tong die langs over de treden van de ruggengraat via het dal van de heupen naar de diepten van de bron odyssee van de hersenen verleiding tokkelt de snaren van een dwanggedachte verbeelding dat het jouw vingers zijn, minder…

als praten spreken wordt kijken in omzien verandert horen het luisteren verstaat komt stilte stapvoets binnen een zacht handbereik…

Zittend aan het meer voel ik 'meer' als minder Zo zittend zijn maakt het meer zoveel minder zijn laat staan hebben dat laat ik wegebben Laat het 'meer' vooral van anderen zijn ik kan zoveel 'meer' met minder voelde ik dacht ik schreef ik aan dit meer dat dit meer ook mag worden van vele anderen!…

Van álles heeft .e mens te veel Met min.er valt ook goe. te leven .aar moeten wij .us naar gaan streven Ja, ie.ereen en structureel Van.aar .at ik, met wel wat lee. .it vers alvast van .’s ont.ee.…

Zijn vrouw zijn deed pijn, lachen deed pijn, grijnzen al minder, moed niet. Moed wordt ervan gemaakt zoals een vuist van vijf vingers. En verdriet is die vuist weer opendoen. Sterven doe je alleen. Niet sterven ook. Dood zijn doe je met twee Achterblijven ook. ------------------------------- uit: 'De gedichten', 2000.…

lach de wereld over lach de mensen toe lach je zelf eens lekker uit lach om al ons hypocriet gedoe lach als blije kinderen wees eens minder serieus inderdaad doe het gewoon maak die lange lange neus en je zorgen zullen minderen interesseer je even geen enkele fluit voor welke bagger men over je gedrag uit spuit we moeten lachen het…

Er komt een Facebookrage aangezet ('t Is wat voor Vlaamse antiheld Lambik Die zet Sidonia snel op de kiek) Doe als een plank en toon dat op het net De stunts gaan stevig door, ze gaan ervoor Zes planken is tot dusver het record…