Alle inzendingen over missen OR herinneringen

je bent nu weg, je hebt me verlaten weetje, dat we samen zaten.. samen zaten in het gras weetje nog hoe gezellig het was.. weetje, ik zal nooit vergeten hoe wij samen zaten te keten en te lachen in de klas.. weetje, ik zal nooit vergeten, hoe gezellig het met jou was nu ben ik jou echt kwijt voor altijd maar weetje, als jij nu…

ik zal je missen, hevig missen in 't begin, maar wat ten diepste ons verbindt zal groeien door de dagen. Daarom wil ik niet klagen maar elders bloeien waar mijn wortel wordt geplant. Ik zal je missen, hevig missen als het licht dat na de winter alles kleurt en vreugde brengt in 't leven.…

hij neemt haar bij de hand en leert haar hoe 't missen is omdat het zich tevoren voelen liet als haastig en veranderlijk waaien dat op haar huid wel kilte gaf maar nu pas doordringt tot de broze plekken van haar onvoorzien vatbaar bestaan hij kent dit hartverterend voelen alsof er even niet meer overblijft van ingebouwde zekeringen of…

vandaag bestormt ze de hemel vragend smekend is haar fluister “leid de hand van de chirurg” ik heb beiden zo graag haar handen gevouwen haar ogen zoeken tranen wellen op met heel haar wezen bidt ze op eigen wijze behoed ze ik kan ze niet missen…

terugkomt bij jou Elke dag, elk uur Bid ik God, vol vuur Of Hij ons weer bij elkaar brengen wil Want zonder jou is alles zo ongelooflijk kil Het gras is niet zo groen Het mooie van de mooiste bloem Is slechts leegheid En benadrukt jouw afwezigheid Alles wil ik opgeven Om weer met jou te leven Ik weet nu wat ik had En niet meer wil missen…

ik ben de letter aan het begin van jouw naam de zucht, de adem langs de vleugels het puntje van je neus ja heus, ik ben het blad dat door de winden in het alleen zijn zwerft het allerkleinste vogeltje dat tinkelliedjes fluit als een zomerdroom sterft ik ben de hand die telkens liefde naar je zal schrijven door de spelende…

Oh wat mis ik jou! Dichtbij in mijn gedachten Ben jij ver van huis…

Dan halen we herinneringen op, uit de tijd zoals ik je heb gekend. Voor nu moet ik je loslaten, ook al heb ik daar moeite mee. Ik weet dat jij me daarin steunt, en daarom voelt het wel oké.…

missen had ik je maar nooit ontmoet het was te mooi om waar te zijn had ik je maar nooit leren kennen het was te mooi meer dan een jaar geleden dit nare gevoel lijkt niet weg te gaan pijn omdat ik weet dat je bestaat dit nare gevoel om je te moeten missen pijn omdat ik weet dat je me haat deze emoties zitten in mijn gedachte elke dag…

Ik mis je, als was je mijn eigen vader, als ik dan door al mijn gedichten blader, die ik voor jou schreef weet ik dat ik dankzij jou nog leef.…

twee paarden wreven de hoofden tegen elkaar de wind liet rimpels achter op het water het was hier dat de melancholie stokte en ik jou ononderbroken missen kon…

ja, hij wordt dagelijks gemist door al z'n trouwe fans zij die genieten van een vers, gevat en geestrijk mens zijn licht schijnt in het palingmeerse tijdelijk van binnen we hopen dat hij daar herstelt om nieuwe kracht te winnen en er is blijkbaar geen vervanger voor zijn kunst te vinden die dagelijks een vrolijk vers en licht gelijk een hinde…

Ga je me missen Als je weg bent Een beetje missen Iets meer misschien Ik vind dat prettig om te weten Misschien omdat ik dat ook wel verdien Voorlopig loop ik in te vullen Zacht te mijmeren Dom te lullen Op een schaal van 1 tot 10 Niets staat vast En niets is zeker Ach, we zullen het wel zien…

Missen doen we gisteren. Morgen komt vanzelf wel. Het weer is wat het is. Missen doen we niets. Vandaag.…

Hoe kan ik je niet missen elke dag, elk moment dat je er niet bent maar waarom zou ik 't zeggen welke zin? Toch zei ik het. Zou ik zoiets vragen? Ik slik ze in, wil voelen wat je me doet hoe je me voedt Ik denk dat jij te bezig bent, om iets of iemand te missen misschien mis ik dat.…

Lieve jij hoe kan ik je missen als jij zo diep verborgen in mij zo dicht en dichter nog om precies te zijn: het cadeau voor jou en mij?…

Missen. Missen is het hunkeren naar iets. Het doorsijpelende gevoel in jezelf. Missen is het veelzijdigste gevoel van verlangen. Missen is een verslaving en verslaving is missen. Het houdt je constant in bedwang. Missen is afstaan van behoeften. Gemist is het falen van een doel. Vermist is het verdwijnen waarvan je houdt.…

groot is voor zo weinig woorden onvermoede geesten de dagen verlammen de klok stilstaat, de scheurkalender onaangeroerd weet ik dat jij de sterren niet meer tellen zult omdat ook sterren sterven, omdat jij stierf na de nacht nog voor de zon hoog stond in blauw waarin ik ademen moet met gesloten ogen en niemand weet dat ik huil dat jou missen…

dat ik je mis, schrijnt als een diepe pijn en niemand die mijn verdriet kan helen hoe triest het is om zonder jou te zijn geen verlangens meer te kunnen delen dat ik door het duister moet zoeken naar een glimp van jouw lieve gezicht ergens glanzend in het eeuwig licht waar jij door God werd geroepen maar hoe ellendig zijn nu mijn dagen…

Mijn God wat heb ik je nodig Zal je nog even moeten missen. Geduld moeten we nog even verduren Dan zijn we weer samen, voor altijd Jaren, maanden weken dagen, uren.…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

het missen doet nog steeds zo zeer Met opgeheven hoofd liep ik weer verder liet achter was eens was geweest herinneringen zullen altijd blijven in hart en hoofd, in ziel en geest.…

Zoals de zon tussen vele woorden opgaat Kan ik nog dromen van je handen en je ogen elke buiging in je gestalte Zoals wij samen voorbij de wereld gingen zwervend langs water reddeloos verloren liepen In de grote zee dreven we en mijn hart bloedde open zie ook: www.josevanrosmalen.nl…

Toch was het eens anders, herinneringen blijven bewaard. Om sleetje te glijden een tocht op de schaats. Daarvoor is alleen in de winter plaats. Bij een ijskoude volle maan. Kan er heel vaak iets moois ontstaan. Ja, dat is ook de winter, met heel veel vertier. Met koek en met zopie en heel veel plezier……

Zal je missen meer dan wie ook voelde je mijn pijn aan zal je missen jij die me nooit alleen liet staan zal je missen altijd een kroel of een lik over m'n gezicht zal je missen vaak zo donker gaf jij me wat licht zal je missen en je nooit vergeten zal je missen onvervangbaar voor altijd niemand kan zich met jou meten…

Ik mis mijn eigen kunnen en ook mijn eigen zijn dit alles te moeten missen het doet zo vreselijk pijn. Ik mis die ik ooit was en teer op mijn herinnering ik ben nu wie ik ben met mijn eigen beslommering. Toch blijf ik steeds geloven in al het mooie wat er is er is maar één klein dingetje dat ik mezelf zo ontzettend mis.…

ik vlocht herinneringen in woorden zocht een bron zonder erin te verdrinken ik zag dat de zon zich keerde naar de verlatenheid een glans tekende zich een lange tijd op een kerkraam hoe kleurig toch weerkaatste dat glas en ik voelde en wist dat dit liefde was een missen is niet uit te wissen gedachten zullen in strofes…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Herinneringen blijven, het was een mooie tijd Maar wat zal ik je gaan missen, mijn lieve kleine meid...…