Alle inzendingen over missen OR herinneringen

adem van de zee streelde het lichaam en de ziel je gaf je over met ontroering de euforie van geluksvervoering heelde door haar macht de kracht want zij haalt alles uit de bron daar verdween de grens die ik verzon in eindeloosheid wenkte stralend licht het vergezicht naar kwaliteit van leven daar aan de zee vloeide liefde tomeloos in een…

Mijn vulpen zoekt weifelend het wit glanzend papier Blauw lopen scheve letters van holle woorden, naar stotterende zinnen, zinloos, betekenisloos. Mijn zakdoek veegt driftig, troebele bril en natte ogen. Die het wazig schrift spiegelen, onbeduidend verloren naast, de afgeleefde kleurenfoto als vervallen momentopname. Wij, jij en ik,…

ik stuur je honderd rode rozen op een kaart de afstand tussen ons zouden ze niet overleven daar onze verliefdheid wellicht wat bedaart nimmer heb je me meer liefde kunnen geven jij stuurt mij een ontzettend lange brief waarin je schrijft me te missen maar helaas vraagt om net als jij te zoeken naar een lief als herinnering staan de rode rozen…

Vier jaar vol van pijn en verdriet en van mooie herinneringen, die vergeten we niet. We hebben het gehaald ondanks de hevige pijn, we hebben alleen nooit geweten dat het zo verschrikkelijk zou zijn. We zullen je missen de rest van ons leven, want verdriet blijft voor altijd en niet voor maar even.…

O God, open ze zodat ik nog één keer zie haar ogen En haar handen, haar geringde vinger Missen kan ik ze niet – haar ogen en haar handen…

Dromen van nog vele woorden van leven in mooie herinnering aan liederen of schone teksten in ritme en metrum menig metafoor klanken der Muzen als streling van gehoor strelend als handen het lichaam beroerend de mond als een zoen omarmend de ziel het hart verwarmend jouw ogen herkennend in ‘t missen van jouw warme woorden van toen.…

waarom niet Misschien wilde ik ’t verdriet niet aangaan Vreemd dat ik je nu pas begin te missen Verdrietig dat ik me nog zo weinig van je herinner Ik heb nu alleen nog ’t beeld van de keukentafel Vergeten zal ik dat nooit en te nimmer Ik kan nu soms tijden huilen Huilen omdat ik je ergens heel erg mis Dan kijk ik naar buiten in die blauwe…

Ik wil je nog niet missen, was je nog maar hier. Ik kan je nog niet missen, we hadden zoveel plezier. Nu moet ik je toch missen, want je bent gegaan. In het aanzicht ben je er niet meer, maar in onze harten blijf je bestaan!…

GEBEDENRATEL De reiziger wil zich herinneren de droge kale lijn van de horizon waarop de plekken waren waarmee hij verwant kan zijn Hij ziet het land weerspiegeld op de wolken, terwijl de trein traag kronkelend bergen bedwingt de wind 'n onbestaanbaar lied zingt Hij houdt niet op met verlangen naar verlies en missen, opdat zij altijd…

Je gaat erop af dat vingertoppengevoel of je negeert het…

Zeg dat je me mist maar denk ik houd van je zeg dat je van mij houdt maar denk ik zal je missen zeg oprecht ik houd van je pas dan zal ik het missen echt gaan missen…

Een groot geluk kan alleen dan bestaan, wanneer ze met grote kracht aan liefde zal gaan.…

een oude foto in zwart wit verraste mij een ogenblik door tijd wat geel gekleurd de randen wat bruin besmeurd een lieve man in uniform klaar voor de grote storm een mooi plaatje totaal maar wel met een eigen verhaal gelukkig is dat al lang geleden de jaren van verplicht soldaatje spelen… wat hang je daar zo mooi in 't kader de verkleurde…

Herinneringen zijn als stenen, gebarsten en verweerd. Door onkruid overwoekerd. Vast verankerd, onverteerd. De tijd spreidde zijn mantel uit, van zacht en vochtig mos. Half bedolven in het zand, in een donker, duister bos. Ze liggen daar te wachten, op iemand die ze vindt. Lang vergeten zwijgende gedachten, in regen en in wind.…

Ik zal je gaan missen... Nu jij de beslissing hebt genomen mij te kunnen missen...…

de missen zijn knap de blonde missen verstand en zijn dus knap dom…

Lieve mama We zullen je missen, als moeder, zus en vrouw. Afscheid was er nauwelijks, want het ging veel te gauw. We zullen je missen, ook als vriendin. Maar we zullen je het meest missen, in dit gezin. We zullen je missen, met alles wat we samen deden. Maar we zullen het onthouden, als een kleurrijk verleden.…

De dagen zijn lang, te lang voor haar Nog ampel twee weken tot kerstmis Ze denkt vooruit: aan 't nieuwe jaar De lege stoelen, het zware gemis. De dagen zijn lang, te lang voor haar De nachten vol kommer en kwel Ze denkt vooruit aan 2016 Ach: eenzaam, verdrietig en wel: Geen boom, versiering of anderszins Geen vrede in haar hart Geen kerstbrood…

Zou je me missen zoals ik jou Zeker op bepaalde uren of als ik in de buurt ben en dan omhoog kijk Zo dichtbij Zou je eens per week nog aan me denken, of twee keer als iets jou herinnert aan mij Misschien als het stortregent en je iemand doorweekt ziet fietsen Ik zal me je stem herinneren en warme hand, zo vertrouwd om die van…

missen zal ik je (niet) herinner je (niet) wat wij hadden sluit je ogen (niet) om te zien hoe wij kusten denk (niet) aan mij als je mijn parfum ruikt proef mij (niet) wanneer jij je lippen op een ander zet kijk je naar de hemel, zie hoe groot het werkelijk was dat (zo men zegt) zelfs daar grenzen bestaan en wanneer je over je vinger…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

blijven zult gehuld in een keur van herinneringen die mij ons steeds herleven doet…

gij Waar voetbal kunst Kust over de stad Verlaten nu in herinnering…

Nog altijd tast mijn hand naar jou alsof je bij me bent. We waren altijd zo vertrouwd, zo aan elkaar gewend. De nacht is vaak zo stil, zo donker om mij heen. Het duister brengt me vrees, ben angstig en alleen. Pas als de ochtend gloort vind ik een beetje rust. Het licht verdrijft het duister, de spinsels in mijn hoofd worden gesust.…

Soms verschijn je in mijn dromen, dan ben je er, gewoon bij mij in huis. Alsof je nooit bent weggeweest. Alles voelt dan zo vertrouwd en dat voelt goed, je bent weer thuis. En als ik dan wakker ben, blijft het gevoel soms hangen. Het maakt me rustig en ook blij, de dag wordt dan gemakkelijk, gaat vreugdevol voorbij. Toch ben je er al lang…

Borsten, tieten en memmen als symbool voor de gedode vrouwen tijdens een wreed regime, met bloed aan muur; haat ontstaan door domheid Roemenië als geheel is groot(s) met Boekarest als hoofdstad Na de Vrede van Trianon was Transsylvanië voorgoed Roemeens Los-vast van Europa, geen Euro maar Lei; betaalt zé- ker zo goed in tijden van crises…

weet je het nog? vele rimpels geleden jij en ik, een gelukkig paar, wat was de wereld tevreden op stap met wat vrienden, een dagelijks tafereel we dansten en lachten en speelden toneel we renden door bossen, beklommen steile rotsen, kampeerden in tenten of in donkere grotten niets of niemand op dat moment kon die vurige hartstocht…

Vaak verschijn je in mijn dromen, we varen dan op zee. Jij bent dan de kapitein en ik vaar met je mee. Ons bootje is maar klein, de zee onstuimig, wat ik niet prettig vind. Maar jij staat aan het stuur, en houdt hem op de wind. Al is het slechts een droom, eens voeren wij zo met z’n twee, in ons huwelijksbootje over de grote levenszee…

In mijn laatje vol met geuren, ruikt het naar lavendel. Als ik het laatje opentrek zie ik in gedachten, prachtig paarse velden. Heerlijk geurend in de zomerzon. Iedere morgen maak ik die reis. ’t Is toch bijzonder, die gedachten. Geen auto nodig of een trein. Een paar seconden en ik kan daar zijn. Daar is ook mijn geliefde. Samen lopen…