3987 resultaten.
Ik gooi wat blokken op het vuur
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 Angèle heet ze, Angèle
Haar wijze witte haren
geven haar een aureool
van onoverwinnelijkheid
Als de avond de ruimte vult
met stilte en verwachting,
krult de kat haar rug
tot een boog
en vlijt ze zich bij het haardvuur
Dan sluit ik de gordijnen
en breek abrupt de dag af
De stilte voelt vertrouwd
Ik gooi wat blokken op het vuur……
Die avond
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 493 De kaarsen brandden
muziek klonk zacht
De kinderen lagen op bed
Zij zat te spinnen op de bank
Dit was het juiste moment
dacht hij en kwam,
sluipend als een roofdier,
langzaam op haar af
Deelde zachte tikjes uit
speelde open kaart
het was hem overkomen..
wilde geen geheimen voor haar
Ze sloeg niet terug
stom en lam geslagen
In bed…
Avond
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 De duif zit en kijkt
een kraai vliegt krassend voorbij
de avond nadert…
Roep van de uil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 's Avonds op het pleintje
begint het. Frisse lucht
De palmen ontspannen zich
Zacht licht van olielampen
Een uil roept, de slangen-
bezweerder fluit de manden
open. Tumult in de bomen
een vogelparadijs.…
Als de avond is gevallen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 882 De avond is gevallen
wolken spelen nog even met de zon
die langzaam ondergaat
en haar rode gloed
aan de horizon achterlaat
verliest de onzichtbare wind haar kracht
en het groene kleed van de bomen
roerloos laat hangen
als bevroren watervallen
vogels nog zingen
vertederend zacht
en ons nog een moment tot luisteren dwingen
dan wordt het…
Liggen in het gras
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 471 De avond is aan het vallen.
Recht omhoog kijk ik nu de hemel in.
Aanstekers steken de eerste sterren aan.
Mijn gedachten zijn gaan zwerven.
Kindertjes zijn in bed en dromen.
Gelukkig en voldaan.…
Lange avonden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 167 De lange genoeglijke avonden,
met kaarsjes al dan niet,
maakt dat je de sombere dag van vandaag
in een heel ander lichtje ziet.
De avond viel, geleidelijk zacht
en bijna lief.
De donkerte bezwaard me daardoor
in het geheel niet.…
in de avond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 overmand door wat zich aanbiedt
en gevangen in de valse schijn
lukt het mij tot nu nog steeds niet
om eenvoudigweg mezelf te zijn
en de onrust houdt zich nimmer stil
bezield door een verbeten zucht
alsof ik mezelf niet kennen wil
en voor mijn eigen schaduw vlucht
maar in de avond valt het zachte duister
als het leven om me heen verstart…
[ 's Avonds rekt het licht ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 's Avonds rekt het licht
zich langzaam uit, even nog –
raakt het alles aan.…
[ De reiger wijkt weg ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 De reiger wijkt weg
met een trage vleugelslag –
de zon gaat onder.…
Avond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Met de gordijnen doen we de dag toe
De avond pakt ons langzaam in
Gestaag gaapt slaap ons moe
De radio zwijgt opvallend
De TV sluit haar venster
Computer zoemt zacht
De deuren gaan op slot
en de verwarming tikt zich stil
De wereld raast buiten door
We draaien het vuil van onze tanden
en spuwen het terug de aarde in
Ons gebit is nu om…
De avond
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 146 Dan klokt van ver de avond die haar wacht -
hij landt haar dromen, kust het meisje nacht.
Dit is een snelsonnet in de vorm van een luchtfiets.…
[ De avondzon giet ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 De avondzon giet
een dagvol diepe kleuren –
uit in de vijver.…
Avond
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 weer valt de avond
plichtsgetrouw raap ik hem op
ik kan niet zonder…
[ In de schemering ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 In de schemering
krimpen de straatgeluiden,
de huizen, ikzelf.…
avondkout
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 71 Steunen is ook dragen
vertel je me maar luistert men nu echt
naar iemand die droomt dat oma sterft
wanneer je er even niet langs zal komen en
zat je daarom in de kruiwagen
en zorg ik daarom elke dag voor fruit op je bord
spreek je tot de antieke herinnering
waarin ze lager hangen lager dan ooit tevoren
dan vloeit de schande sluipend door…
Hemelvaart
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 2.323 Hemel
vaart
dàg
hemel
fonkelende
sterren
en ik zie je staan
op de maan
het is mistig
aan de hemel
en het regent
pijpenstelen
een zoete
belofte
een hemel
naar de maan…
Ma
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.527 Gemarmerd gelaat,
groeven van wijsheid
Mistige ogen
Indrukwekkend als
de eindeloze tijd
Streel ik grijs,
zilveren kroon
Voel mij een prins,
niet enkel een zoon.…
Stemmen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 291 Om van te leren
een dag in mistige
lanen, met omhaal
verzonnen regeren
Geenzins begrepen
de letterdwang op
de steen geschreven
"sta op, schavuiten"
Stem lijst één!…
nevel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 521 in een woordeloos verdriet
zijn de tranen opgedroogd
tot een woordeloos geheim
de jaren vervagen
alsof ze niet waren
in de nevel
van een mistig niets
slechts de moeite
verwoordt
het verdriet
van verloren vanzelfsprekendheid…
november
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 287 november
je bent er
al voor ik ontwaak
nog de smaak van de zon
in mijn bloed
november
aanbidder
van winter en wee
van duister en donker
mistige pronker
met veren van mei
op je hoed…
Nachtelijk uitgelaten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 135 Mistige gedachten
Verlaten de avondstond…
Niets is voor eeuwig
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 435 Alles is tijdelijk,
je wordt geboren
bent tijdelijk baby
voor je 't weet ben je peuter,
kleuter, puber en groot.
Zo snel kan het gaan.
Zo snel gaat het ook.
Bij een verbroken relatie
een nieuwe partner
die samen met jou
en de kinderen het leven voortzet,
tot ze de deur uitgaan,
zo snel gaat dat ook.
Alles is tijdelijk.…
in elke druppel
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 439 in elke druppel van de dag
rijgt geschiedenis aaneen
in herkauwing stippel ik ze uit
in de kruissteek van wind
in de serene mistigheid
bouwt het zich op in helderheid
in het gesternte van andere tijden
in tragedies en verrukkingen…
verloren vanzelfsprekendheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 47 in een woordeloos verdriet
droogden tranen op
tot een woordeloos geheim
woorden vervaagden
alsof ze nooit waren
in de nevel van een mistig niets
woordeloos verwoordt
de moeite het verdriet
van verloren vanzelfsprekendheid…
Een mistig vergeten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 227 ik streel je gezicht
pak wat donkere
schaduw erbij
anders weerkaatst
licht in je blik
juist daar
waar ik tast
jou zoek lijkt
weten een vaag
en mistig vergeten
wij bewandelen
stukjes bekend
jij lacht met de
bloemen die jou
hebben herkend
nog schijnt
de zon in een
wereld voor samen
toch somber jij
regen wat vaker…
Mistige morgen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 155 In die ene bocht
is vergetelheid blijven steken
het kleurde anders mooi
bij jouw jas
Al had het
op andere plekken geleken
wist het pas echt zeker
toen ik daar was
honderden keren
heb ik mij naar hier gebracht
om te kijken of ik jou
hier hervond
vele lange uren
heb ik hier tevergeefs gewacht
't was alsof je
niet langer bestond…
mistige haiku
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 novemberdagen
het wintert in de harten
overal mist
lichter en lichter
de zon kust de mist
weg…
mistig verlangen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 291 wanneer de mist het avondlicht verdoezelt
in haar betovering gedompeld houdt
wanneer vensters en bomen zo wonderlijk
boven de aarde zweven, lantaarns meer
dromen dan schijnen
wanneer geluiden en stemmen in roerloze
stilte verglijden, de wereld waziger wordt
dan bekruipt ook mij het verlangen hierin
te verdwijnen, dichter…
mistig spinsel...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 163 terwijl de mist
over het land en
tussen de bomen
hangt
probeer ik de
spinnenwebben
in mijn hoofd
te verdrijven
de zorgen
niet te laten beklijven
de witte wieven
niet te gerieven
door hen daar
een stalling
te bezorgen
maar voor het einde
van deze morgen
ver weg te worden
geborgen.
Ruimte scheppen
voor zon
en licht
geeft een…