3986 resultaten.
achter gordijnen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 187 ik deed de gordijnen
toe
en daar stond je dan
mistig hemellichaam
zo alleen
zo wit en vol
zo krachtig
verscholen achter
een witte waas
van gordijnen
schreeuwde je om
aandacht
zonder waas...
maar de waas
zat voor mijn ogen
ik staarde door
mijn mistige herinneringen
heen
en vond jou terug,
mijn hemellichaam…
Fluwelen contract?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 Te vroeg donker op een
avond van stilstaand water,
wij voeren vooruit op een
naderende bui die de
emotie heeft verwoord in een
landschap van het ongewisse.…
lentedag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 177 Ik ben gloorsnikkend
gloor, gloort het gloort
de snik valt open glorieus
als een dag van honing
beloftevol mistig het vermoeden…
Polderland
poëzie
2.0 met 11 stemmen 3.948 oneindig is het land,
oneindig zijn de wegen
die naar de kimmen gaan;
ik loop de morgen tegen
in ’t mistig licht der maan.…
Mistige flarden over haar
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.461 Mistige flarden
Heb ik geschreven
Over haar
Ik heb haar
Niet meer gezien
Ze was te
Snel heen gegaan
Haar lijf
Leefde nog lange tijd
Door
Haar geest
Was het
Die het van
De werkelijkheid
Verloor…
' t Leven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 304 Helemaal alleen met de natuur
Zeer koud,
en guur
Maar de opkomende zon
De mistige deken
Het is het allemaal waard
Ook dit is wat het leven kan geven…
Grijs perspectief
netgedicht
4.0 met 531 stemmen 135 ik ben in de
mist verdwaald
kan de omgeving
niet meer tot
echt leven wekken
licht glinstert
in duizend kleine
kleuren maar
laat het bestaan
niet live gebeuren
er is geen zicht
in grijs perspectief
waar ieder naar de
goede richting gist en
zo de juiste weg verliest
nooit heb ik de
moed snel opgegeven
weet dat leven ooit…
nevel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 451 in kille winterrust
nevelt de hemel
begrenzend over de wereld
stil en statig staan
daar sparren
hun toppen zijn uitgeveegd
door kille grijsheid
tussen de rijzende stammen
is het mistige niets
van de winter…
Een mistige dag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 273 Een mistige dag in mijn hoofd,
ik kan niet denken, totaal verdoofd
staar ik wezenloos voor mij uit:
een diepe zucht ontsnapt mijn mond,
ongedurig kijk ik wat rond,
dwarrel gedachteloos door de lucht,
in beweging kom ik niet: overmand
door een onpeilbaar verdriet, om een
geliefde, die het leven liet, waar het ooit
vandaan is gekomen; het…
Mistige Allerzielen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 469 Een mistige Allerzielen
gehuld in treurnis en tranen
zoeken wij verwante namen
van hen die ons nog bezielen
zij die ons zijn voorgegaan
hun afdruk hebben nagelaten
liggen onder een steen begraven
waar wij nu biddend voor staan
een steen die mossig begroeid
tussen ‘n gazon dat pas gemaaid
met rosse herfstbladeren…
Gezonken
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 226 Warm mistig weer drukt de zwaartekracht het dal in
Bomen smelten boven boten
Plotsklaps verkoeling
Tot diepe dieptes uittorenen…
Mijn Alzheimergebed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 597 Wanneer het mistig wordt,
mistig in mijn oude hoofd,
wordt alles angstig nieuw,
krimpt de wereld om me heen,
word ik klein en broos.
Klein zoals ik vroeger was.
Klein weer als een kind.
Voltooi dan dit mysterie,
meneer Alzheimer.
Voltooi dan zinvol,
wat u zinloos bent begonnen.…
avonden
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 983 op avonden als deze
krijg ik hoofdpijn van de stilte,
van het stemloze schreeuwen
en het blindelings zien
hoe stom het ook weze
ik zweet in de kilte,
ik zwem als de meeuwen
word ik gek misschien?…
Als tieners
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 28 Het wassende water is onstuitbaar
hoe vaak het ook breekt in brede
golven op het strandje
De zon staat een half uur
boven de horizon, hand in hand
lopen we in waaiende kleren
onze vrije avond in
Mijn haren dansen
In de boot aan het eind
van de steiger kussen we
als tieners, het water klotst
en de hemel kleurt oranje
Ik zie met eigen…
Avond
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 887 Zachte gloed nog net
door het openstaande raam,
waar het gordijn
golft in een vroege
herfstbries.
Een groene vlieg,
van het soort
waar ik een hekel
aan heb, vliegt
telkens opnieuw tegen
het raam.
Maar zijn vervelend
gezoem houdt op,
als hij recht in het
spinnenweb vliegt, dat
ik gisteren vergat
te vegen.
Loom verschijnt een…
Avond
poëzie
4.0 met 21 stemmen 2.850 Nauw zichtbaar wiegen op een lichte zucht
de witte bloesems in de scheemring. Ziet,
hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht,
een enkele al te late vogel vliedt.
En ver, daar ginds, die zachtgekleurde lucht
als perlemoer, waar ied're tint vervliet
in teêrheid... Rust. Oh, wondervreemd genucht!
Want alles is bij dag zó innig niet.
Alle…
sprookje
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.213 zo vliegt de avond om, de band speelt nu heel zacht.
ik hou je heel goed vast, want het is bijna middernacht.
wie kent er niet het sprookje van het meisje dat verdween
toen de klok twaalf keer sloeg.
de prins bleef achter heel alleen.…
Hetzelfde lot
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 4.653 Toen de schemering de mensen naar binnen riep
en het licht gebroken deze dag verliet,
opende ik met groeiend verlangen de deur
die een toegang tot het onwaarneembare schiep.
Ik liep over de lege straten en keek door
ramen naar binnen, waar mensen voor de tv zaten
en niets vermoedend hun avondeten aten,
terwijl ik keek en ik stelde me voor…
Avond
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.008 De bonte bloemen slapen
In zilv'ren maneschijn
Ze staan te knikkebollen
op steeltjes rank en fijn
Zacht ruist de bloeiende appelboom
Als lispt hij in een zoete droom
De dartele vogels zongen
De zon een goede nacht
En gingen vredig slapen
In nestjes warm en zacht
De nachtegaal zingt gans alleen
Zijn lied klinkt door de blaad'ren heen…
Schildering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 436 blauw het doek, flarden wit
kalm en geel de eerste streken
dan een scheut oranje, de stof
vat vlam, vuur en gloed alom
buiten zinnen nu smijt
de Schilder met rode tonen
laat linnen bloeden, blozen
maar dan bekruipt hem spijt
open wonden stelpt hij met
een mauve pastelverband
steeds dikker, doffer, grauwer
totdat hij plots met rappe hand…
Avond aan de rivier
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 881 De zwaan van de avond
strijkt zijn veren glad
en glijdt het donker in.…
Schemer
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 807 de avond
de avond valt
mijn wereld gaat op in zwart
zwart
het duister sluit om mijn hart
zwart
ik
ik val
de avond
de avond valt
schemer
zwart…
Serenade
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 321 De avond kan alles aan
wat 's ochtends zo knelde
's middags zeer ontstelde
en 's nachts moest laten gaan.…
Als de avond valt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 834 Als de zon haar stralen
heeft verzacht
en de uitbundigheid
van de dag is verstomd
en weer een dag
is weggekust
geven de bomen met hun
onbeweeglijk blad
een oase van rust
en de nacht
alle lief en leed
meeneemt in
onze dromen
wachtend op
een nieuwe dag
die ons weer jubelend
zal verwelkomen…
ik kijk naar jou
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.137 ik kijk naar jou
en jij naar mij
een blik van sterren
ontwaakt uit onze gedachten
onze ogen parelen tranen
wanneer een grijze wolken
onze Ster
onderdekt met hemelse
dekens…
avond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 vurige vingers
glijden van
de rand van de wereld
gloeiend is de zon
er bij
lichtend op in onmacht
en verdwijnt
als een dief…
Als de avond spreekt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 37 Stilte verschijnt
aan de blauwe avondhemel
de natuur in rust
Hoe laatste restanten van een dag nog even
aan mijn huid blijven kleven op hetzelfde moment neemt
avond langzaam de overhand in mij waarin er een prille stilte vestigt
Uitdagend zorgt het daarbij horend licht- en schaduwspel voor mooie verstrooiing.…
waar niets verder gaat
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 301 sommige avonden vallen pas
wanneer de liefde
zich heeft neergelegd
in het niemandsland
van mijmeren
verstopte dromen
die niet verder gaan
dan de volgende slok
of een lopende zin
om toch nog de kunst te verstaan
dat te verbeelden
op een krimpend eiland
waar niets verder komt
dan een kort weekend…
Zomeravond- verlangen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 De oranje gloed achter de bomen
kondigt de avond aan
door geruisloos zachte schemer
is geen donker of licht
Witte zwanen statig
vergrijzen in het niets
het water met lange stroom
vloeit naar de einder
De kelken dichten hun hart
wat blijft is de geur
stemmend geroezemoes
verstomt, de stilte valt
de schakering regenboog
tinten, als…
Luisteren (1)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 301 hoe avond maakt
dat ik je stappen hoor
jouw bijzijn speur
in verre tonen
als van een late gast
je stilte proef als
het legen van mijn glas
een onverklaarbaar
zwijgend weten
dat het zo is zoals het was
jouw vragen worden
dan mijn eigen woorden
ze stellen mij gerust
op mijn papier
verstrooi ik ze als as…