Alle inzendingen over moed

Zoals jij walg ook ik van de man die jij van mij gemaakt hebt maar vind de moed niet afscheid te nemen van mezelf.…

Mijn ziel is in mij als een kind Dat droomt, terwijl zijn voeten bloeden, Van vleugels verloren, die hij, de moede, Wel eenmaal wedervindt.…

Zijn vrouw zijn deed pijn, lachen deed pijn, grijnzen al minder, moed niet. Moed wordt ervan gemaakt zoals een vuist van vijf vingers. En verdriet is die vuist weer opendoen. Sterven doe je alleen. Niet sterven ook. Dood zijn doe je met twee Achterblijven ook. ------------------------------- uit: 'De gedichten', 2000.…

draag het kruis waardig oprechte schouders torsen naar hun vermogen kracht van binnenuit verbindt de moed om verder te gaan…

ware pionier moed van eerste blad lentekriebeling nu kracht van zon noordwaarts lengt volgt groeikracht ongebreideld…

Er is geen zin Meer in dit Dichten Ik ben gelukkig Nu Er is geen pijn Om nog te uiten Het gaat dicht De poorten sluiten Het gaat je goed Veel goeds veel moed…

Grauw lijkt alles om mij heen. Het koude steen van torenhoge gebouwen waar tussen ik mij bevind, mijn weg vervolg als zovelen. Elke dag klinkt er wel een melodie die vrolijk is of somber. En ik bewonder een ieder die ook bij tegenspoed door gaat in het leven. En het besef groeit bij mij dat ook ik verder moet, hoewel het nu even tegen zit…

opnieuw een leven vond wie weet van de moed mag het zeggen in de oude man zie ik het kind dat nooit is weggegaan…

Mijn ziel is in mij als een kind Dat droomt, terwijl zijn voeten bloeden, Van vleugels verloren, die hij, de moede, Wel eenmaal wedervindt. ---------------------------- uit: Serena (1898)…

Gedachten die verdwalen in een fantasie Dromen die zich tot vlinders ontpoppen Gevoelens die zich in de wolken wanen Geweten dat de moed ontbreekt een luchtbel door te prikken…

Keer ik hier niet meer Blabla teveel Hypocriet gekweel Het doet mij zeer Te moede Vermoeid ook moet ik gaan U heeft mij niet verstaan Zeg ik, ten overvloede…

Een huilende man in Stavoren had zichtbaar de moed al verloren. ‘We staan in de kou,’ vertelde zijn vrouw, ‘ons hele tegoed is bevroren.’…

Eens kwam vol goede moed Een gezin bij jeugdzorg met spoed Zeg, helpt u ons Van hier met dons En weg gingen de kinderen in de avondgloed.…

Ik ben mijn zonde moe en mijn berouw, Ik ben mij zelve moede en ik ben Het zoeken moe naar God, die ik niet ken, En die ik toch zo gaarne kennen zou. Ik ben mijn zwakheid moe en mijn verdriet, Mijn arbeid en mijn hoop en mijn genot, Maar bovenal het zoeken naar mijn God!- Ik ben het zoeken moede - maar God niet.…

dat men het ook goed kan bedoelen wat voelde het sterk om weer met het leven mee te durven doen en ondanks zoveel moed, en zoveel werk mis ik nu toch het gevoel van toen……

Ik ben mijn zonde moe en mijn berouw, ik ben mij zelve moede en ik ben het zoeken moe naar God, die ik niet ken, en die ik toch zo gaarne kennen zou. Ik ben mijn zwakheid moe en mijn verdriet, mijn arbeid en mijn hoop en mijn genot, maar bovenal het zoeken naar mijn God! - ik ben het zoeken moede - maar God niet.…

zin het wordt weer beter het wordt weer goed ik bundel de warme woorden tot nieuwe verwachting en moed…

Een treinstel vol goede moed, in de wanhoop der reislust, sieren glazen kasten mijn plafond. Ik lach bijna hardop, maar vergeten doe ik niet.…

er zit een man in de tram een spoor van beschaving loopt over zijn gezicht welk zeer vraag ik mij af deed hem de moed in de schoenen drinken…

wees jezelf geef jezelf de moed die je niet krijgt van de mensen om je heen ik wil het je geven maar kan het je niet brengen maar één ding vergeet dat niet je bent niet alleen.…

Geen mens wil ik kwijt Geen mens moet er weg, Liever kom je bij mij, Daar kun je terecht, Ik help je met alles, En alles komt goed, Niet weg uit mijn leven, maar nieuwe moed,…

Zoals het Hijgend hert De moede hinde Aan de jacht ontkomen Was, smachtend naar Vers en helder water Zo dorst ik Aan mijn levenseind Naar het water Van genade…

Oliebol appelflap Allemaal weggestouwd Dus weer met frisse moed ’t Nieuwe jaar in Op naar een smulfestijn Paaseierpannenkoek En ook in kerstkalkoen Heb ik wel zin…

Ook nu, een half bestaan of meer al later, geeft mij de wanhoop dikwijls nieuwe moed.…

Leven blijft de moeite waard te leven, ook al zijn de tegenslagen groot; Nooit, zal ik de moed opgeven, omdat het leven mooier is dan de dood...…

Ben alleen in de kamer Ga zitten op de grond Tranen branden, sluit mijn ogen Voel een trilling rond mijn mond Haal je sleutel te voorschijn Steek hem straks nog eenmaal in het slot Aan al het goede komt een einde Maar wat komt dit einde vlot Dag lief huisje, ik zal je missen Ik moet nu ergens anders heen Een andere stad een ander huisje…

Alweer een dag, Gekomen, En gegaan. Ik weet niet wat Er nog meer fout kan gaan. Soms wil ik me verstoppen, Ergens waar niemand me ziet. Ik heb een gevecht verloren, Maar de oorlog niet. Wat morgen komt een nieuwe dag, Zit het allemaal weer tegen, Maar ik heb toch dorst, Dus kom maar op met die regen. Moeilijke tijden Lijken terug…

Ik blijf geloven in de toekomst want eens komt alles goed daar ben ik vast van overtuigd en het geeft me nieuwe moed.…

wanneer het pad niet bewandeld wordt verdwijnen voetstappen…

In de slokdarm zit de kanker die kanker moet er uit het eten kan er niet meer door, en als er niets aan wordt gedaan dan vliegt ze achteruit... Een operatie is gevaarlijk 't duurt ook heel erg lang Ze kan er ook aan sterven, en ik, ik ben zo bang... Ze zat daar als een vogeltje 't gezichtje werd zo wit Ze is al een-en-tachtig jaren…